ഫിദയുടെ സ്വപ്നവും ഹിദയുടെ ജീവിതവും 2 [ഏകൻ] 328

“അങ്ങനെ എന്റെ മോളുടെ കല്ല്യാണം നടക്കാൻ പോകുന്നു.” ഇത്ത സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ എന്താ എന്റെ മോൾക്ക് തരേണ്ടത്? നമുക്ക് ഇന്ന് തന്നെ കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങണം. മണിയറ ഓരുക്കണം. താലി വാങ്ങണം. ”

“എന്റെ മുത്തെ… ഇപ്പോൾ വെറും രജിസ്റ്റർ മാരേജ് മാത്രമേ ചെയ്യുന്നുള്ളൂ. താലി ഒന്നും കെട്ടുന്നില്ല. ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ ആയിട്ടില്ല. അതിന് എനിക്ക് ഒരു ജോലി വേണം. എനിക്ക് എന്റെ ശ്രീയേട്ടനെ പൊന്നു പോലെ നോക്കണം. ഒരു കുറവും വരാതെ.’

“അതിന് വേണ്ടി മുത്തിന്റെ പൊന്നുമോൾ ജോലിയൊന്നും നോക്കേണ്ട.. ഈ മുത്തിന് ഉള്ളത് മുഴുവനും നിങ്ങള് രണ്ടാൾക്കും ഉള്ളതാ. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് സുഖമായി കഴിയാം. നമ്മൾ ഡ്രെസ്സ് എടുക്കാൻ പോകുന്ന കടയടക്കം ഉള്ള ആ ബിൽഡിങ് മുഴുവനും എന്റെ പേരിൽ ആണ്. മൂന്നു നിലകളിലായി ആകെ പതിനഞ്ചു മുറികൾ അതിന്റെ വാടക മാത്രം മതി നിങ്ങൾക്കും നിങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാകുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കും സുഖമായി കഴിയാൻ. പിന്നെ ഞാൻ ഇപ്പോഴേ നിനക്ക് തന്ന പറമ്പിലെ ആദയവും. അത് പോരെ. പോരെങ്കിലും അതിൽ ഒരു മുറിയിൽ നിങ്ങള് എന്തെങ്കിലും തുടങ്ങിക്കോ.”

“മുത്തെ… ഉപ്പ.. എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ. അതാണ് എന്റെ പേടി. ” ഫിദ ഇത്തയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

”

“നീയും അവനും എനിക്ക് ഒരുപോലെ അല്ലേ. നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞു നിങ്ങൾ ഇവിടെ എന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി. നിന്റെ ഉപ്പ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. ഉപ്പയെന്നല്ല ആരും ആരും നിങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. അത് മുത്തിന്റെ ഉറപ്പാ. പിന്നെ എന്തായാലും രെജിസ്റ്റർ കല്യാണം ചെയ്തു ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാൻ പോകുന്നതല്ലേ? അപ്പോൾ അന്ന് തന്നെ ഒരു താലിയും കെട്ടണം. അതിൽ ഒരു തെറ്റും ഇല്ല. എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചൊരു കല്ല്യാണം ഒന്നും നടക്കാൻ പോകുന്നില്ല. അപ്പോൾ താലികെട്ട് കൂടെ നടക്കട്ടെ.