ഫിദയുടെ സ്വപ്നവും ഹിദയുടെ ജീവിതവും 4 [ഏകൻ] 224

 

“ഏയ്‌! ഇല്ല മുത്തേ… അങ്ങനെ മുത്തിനോട് പിണങ്ങാൻ കഴിയുമോ? മുത്ത് ഞങ്ങളുടെ മുത്തല്ലേ . മുത്തിനോട് ഒരിക്കലും പിണങ്ങില്ല.”

 

“മുത്ത് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ മോൻ കേൾക്കുമോ?”

 

“മുത്ത് പറഞ്ഞോ മുത്ത് പറയുന്നതെന്തും ഞാൻ കേൾകാം.”

 

“നാളെ നിങ്ങളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ വേഗം തന്നെ ഒരു കുഞ്ഞ് വേണം അതിന് മോൻ ഒരിക്കലും വൈകരുത്.. മറ്റൊന്നും ഓർത്ത് ഇപ്പോൾ വേണ്ട എന്ന് വെക്കരുത്. മുത്ത് നോക്കിക്കോളാം മോന്റെ കുഞ്ഞിനെ. .”

 

ഞാൻ ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

 

‘മുത്തേ മുത്തിന് ഇങ്ങനെ തനിച്ചു കഴിയാതെ ഒരു വിവാഹം കഴിച്ചൂടെ? കുടുംബവും കുട്ടികളുമൊക്കെയായിട്ട് കഴിഞ്ഞൂടെ? ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

മുത്ത് ചിരിച്ചു..

 

“എന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതാണെടാ മോനെ?”

 

“എന്നിട്ടെന്താ കുട്ടികൾ ഇല്ലാത്തത്.? ”

 

“എന്തിനാ വേറെ കുട്ടികൾ? നിങ്ങൾ രണ്ടും എന്റെ കുട്ടികൾ അല്ലേ.. എന്റെ മുല കുടിച്ച കുട്ടികൾ ?”

 

“ഈ മുത്ത് വീണ്ടും അത് തന്നെ പറഞോണ്ടിരിക്കല്ലേ,..

അങ്ങനെ അല്ല മുത്തേ… മുത്ത് എന്താ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിക്കാഞ്ഞത്.?”

 

“മോന് ഇനി മുത്ത് പ്രസവിക്കുന്നത് കൂടെ കാണണം എന്നുണ്ടോ? എന്നാ മോൻ തന്നെ മുത്തിന് ഒരു കുഞ്ഞിനെ തന്നോ മുത്ത് മോന്റെ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കാം. എന്താ തരുന്നോ?” മുത്ത് തമാശ പറയുന്നത് പോലെ ചോദിച്ചു.

 

“ഈ മുത്ത് എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്നെ കളിയാക്കുന്നതേ പറയാൻ ഉള്ളൂ.”

 

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. ഇപ്പോൾ മുത്തിന്റെ വയറിൽ മുഖം മുട്ടുന്ന രീതിയിൽ ആണ് ഞാൻ കിടക്കുന്നത്. മുത്തിന്റെ മണം എനിക്ക് നന്നായി ഇപ്പോൾ കിട്ടുന്നുണ്ട്. അപ്പോഴും മുത്തിന്റെ കൈകൾ എന്റെ മുടിയിൽ ആണ്. എന്റെ മുഖം മുത്തിന്റെ വയറിൽ അമർന്നാണ് ഉള്ളത്. മുത്ത് എന്നെ തിരിച്ചു കിടത്താൻ ഒന്നും ശ്രമിച്ചില്ല. എനിക്ക് അവിടെ ഉമ്മ വെക്കാൻ തോന്നി. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ വേഗം തിരഞ്ഞു കിടന്നു. ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മുത്തിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു മുത്തിന്റെ വയറിൽ ഉമ്മ വെച്ച് പോകും എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ തോന്നി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.