ഫിദയുടെ സ്വപ്നവും ഹിദയുടെ ജീവിതവും 7 [ഏകൻ] 154

“എടി. പെണ്ണേ അതിന് തൂണി ഉടുക്കേണ്ട എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞോ..? നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഒരുമിച്ചു ആ പുതപ്പ് പുതച്ചിട്ട് പോകാം. അതും ഒരു രസമല്ലേ..?”

അവൾ ചരിച്ചു. എന്നിട്ട് വേഗം അവളുടെ ദേഹത്തുള്ള സോപ്പ് മുഴുവനും കഴുകി കളഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഒന്ന് തോർത്തിയ ശേഷം ഞങ്ങൾ റൂമിൽ വന്നു. അവിടെ ഉള്ളത് വലിയ പുതപ്പ് എടുത്ത് ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു കഴുത്തു വരെ മൂടി പുതച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അപ്പോൾ സമയം പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി.. പോകുമ്പോൾ ഒരു ഫോണും എടുത്തു. അത്യാവശ്യം വെളിച്ചം വേണമല്ലോ.

അങ്ങനെ മെല്ലെ നടന്നു ഞങ്ങൾ ആ ഏറുമാടത്തിന്റെ താഴെ എത്തി.

“ഇതിൽ എങ്ങനെ കേറും പെണ്ണേ..?””

കവുങ്ങ് തൂണിന്റെ മുകളിൽ മുളകൊണ്ട് കെട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കൊച്ചു വീട് പോലെ ഉള്ള ഒരു ഏറുമാടം. കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട്. അതിന്റെ മുകളിൽ കയറാൻ ഉള്ളത് മുളകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കൊച്ചു കോണിയും. അത് ഏതാണ്ട് കുത്തനെ ആണ് ഉള്ളതും. എന്റെ കാലിന്റെ പ്രശ്നം ഓർത്ത് ഞാൻ ഫിദയോട് ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ കയറാം. ആദ്യം ഈ പുതപ്പ് ഇങ്ങ് താ. അത് ഞാൻ ഇതിന്റെ മുകളിൽ കൊണ്ടു വെച്ചിട്ട് താഴെ ഇറങ്ങി വരാം. എന്നിട്ട് ശ്രീയേട്ടൻ ഒരു കൈകൊണ്ട് എന്റെ കൈയിലും ഒരു കൈ ഈ മുളയിലും പിടിച്ചു പതിയെ കയറിയാൽ മതി.”

“അതൊന്നും വേണ്ട. ഞാൻ രണ്ട് കൈകൊണ്ടും ഈ മുളയിൽ പിടിച്ചു കയറിക്കൊള്ളാം ” ഞാൻ പറഞ്ഞു.