ഗൗരീനന്ദനം [മനോഹരൻ മംഗളോദയം] 596

“ഓഹ്ഹ്ഹ് പോടീ കള്ളി…. പോയില്ലേൽ അമ്മ എന്നെ ശെരിയാക്കും ”

“പൊത്തുപോലെ വളർന്നല്ലോ എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴും പേടിയാണോ അമ്മയെ ”

“ഏയ്യ് പേടിയൊന്നും ഇല്ല പക്ഷെ അമ്മയുടെ സെന്റി പറഞ്ഞുള്ള ടോർച്ചറിങ് അത് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ലാ…”

“ഒഹ്ഹ്ഹ്… എങ്കിൽ എണീറ്റു പോടാ… ഞാൻ കാരണം നിന്റെ കല്യാണം നടക്കാതെ ഇരിക്കേണ്ട ”

“ഓഹ്ഹ്ഹ് ശെരി ശേരി ”
ഞാൻ പൂറിൽ നിന്നും കുണ്ണ വലിച്ചൂരി. മാഡം ഒന്ന് മുരണ്ടു എങ്കിലും അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു. ഞാൻ എഴുനേറ്റു ബാത്‌റൂമിൽ പോയി ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി പുറത്തിറങ്ങി ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടു. മാഡം ഇപ്പോഴും ബെഡിൽ അതെ കിടപ്പാണ്. ഞാൻ അടുത്തുചെന്ന് നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.
“മാഡം ഞാൻ പോയിട്ടും വരാം ”

“മ്മ് ചെല്ല് നിനക്ക് വല്ല ആവശ്യവും ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയണേ…”
മാഡത്തിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഞാൻ കാറിൽ കേറി. ഞാൻ നേരെ എന്റെ വീട് ലക്ഷമാക്കി യാത്രതുടങ്ങി.കൊച്ചിയിൽ നിന്നും തൊടുപുഴ വരെ ഏകദേശം 2 മണിക്കൂറിന്റെ ഡ്രൈവ് ഉണ്ട്. രാത്രി ആയതിനാൽ ട്രാഫിക് കാര്യമായി ഉണ്ടാകില്ല. സമയം നോക്കിയപ്പോൾ 10:15 ആയിട്ടുള്ളു 12 മണിയോടെ വീട്ടിൽ എത്താം.അല്പം ക്ഷീണം ഉള്ളതിനാലും അവിടെ എപ്പോ ചെന്നിട്ടു അത്യാവശ്യം ഇല്ലാത്തതിനാലും ഞാൻ അല്പം പതിയെ ആണ് വിട്ടത്. യാത്രക്കിടയിൽ ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ പൂർവകാല ഓർമകളിലേക് വഴുതിവീണു.
എന്റെ പേര് നന്ദഗോപൻ ഇപ്പോ പ്രായം 28ആയി . അച്ഛൻ മുപ്പട്ടുശ്ശേരിയിൽ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ അമ്മ അംബിക. നാലുമക്കളിൽ രണ്ടാമൻ ആണ് ഞാൻ. ബാക്കി മൂന്നും പെൺകുട്ടികൾ തന്നെ. മുപ്പട്ടുശ്ശേരി എന്ന അവിടത്തെ പേരുകേട്ട തറവാട്ടിലെ അംഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ. അച്ഛന്റെ കൈയിലിരിപ്പുകൊണ്ടു തറവാടും പഴയപ്രതാപവും എല്ലാം നഷ്ടമായി. ഉണ്ടായിരുന്ന കാശെല്ലാം എടുത്തു കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം ഒരു ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങി. പിന്നേ അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരെ കാണാൻ ഉള്ള അവസരം അച്ഛനും ഞങ്ങൾക്കും കിട്ടിയില്ല. ഉള്ളതൊക്കെക്കൂടെ കൈക്കലാക്കി അച്ഛന്റെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരും സ്ഥലം വിട്ടു. ഇതോടെ അച്ഛൻ ആകെ തകർന്നു പിന്നേ പതിയെ മറ്റു ചില ദുശീലങ്ങളും തുടങ്ങി വീണ്ടും അറിയാത്ത ബിസിനസ്സിൽ കൊണ്ടുപോയി പണംകൊട്ടി അതോടെ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന തറവാടും ഞങ്ങൾക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു അമ്മയുടെ വിഹിതത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ചെറിയ വീട്ടിലേക്കു മാറേണ്ടിവന്നു. എത്രയും ഒപ്പിച്ചു വെച്ചു അച്ഛൻ 13 മൂന്നു വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് മരണത്തിനു കീഴടങ്ങി. അമ്മ ഒരു സർക്കാർ സ്കൂളിലെ ടീച്ചർ ആയതുകൊണ്ട് പട്ടിണി കിടക്കേണ്ടിവന്നില്ല എങ്കിലും പിന്നീടങ്ങോട്ട് കഷ്ടപ്പാട് തന്നെയായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ നാലുപേരെയും നോക്കുവാൻ അമ്മ വളരെയധികം കഷ്ടപ്പെട്ടു. അമ്മയുടെ സഹോദരങ്ങളുടെ സഹായം ഉള്ളതിനാൽ കുറെ കാര്യങ്ങൾ ആ വഴി നടന്നു പോയി. എന്നേക്കാൾ 3 വയസ്സിനു മൂത്തതാണ് എന്റെ ചേച്ചി പാർവതി. ഞാൻ പാറുന്നാണ് വിളിക്കുക. എന്റെ ഒരു അനിയത്തി എന്നെക്കാൾ 2 വയസ്സ് കുറവായിരുന്നു. അവളുടെ പേര് ദേവിക എന്നാണ്. ഇനി ഒടുവിലത്തെ സന്താനം പ്രിയ എന്നേക്കാൾ 8 വയസ്സ് കുറവാണു അവൾക്ക്. ഞങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും കുഞ്ഞിപ്പെങ്ങളൂട്ടി. അച്ഛൻ മരിക്കുമ്പോൾ പ്രിയക്ക് ഏഴും ദേവൂന് 13ഉം എനിക്ക് 15 ഉം ചേച്ചിക് 18 വയസും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അമ്മയുടെ മൂത്ത സഹോദരനായ കരുണാകരൻ മാമനും അമ്മയുടെ ഇളയ സഹോദരനായ രവീന്ദ്രൻ മാമനും ഞങ്ങളുടെ പഠനത്തിന് അകമഴിഞ്ഞ് സഹായിച്ചതുകൊണ്ട് മറ്റുള്ള പ്രേശ്നങ്ങൾ കൂടാതെ എനിക്ക് 21 ആം വയസ്സിൽ എന്റെ എഞ്ചിനീയറിംഗ് പഠനം പൂർത്തിയാക്കാൻ സാധിച്ചു.അതേസമയം എന്റെ ചേച്ചി പാറുന്റെ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞു.ചേച്ചി കരുണാകരൻ മാമന്റെ മകൻ രാജീവേട്ടനെയാണ് കല്യാണം കഴിച്ചത്.
പിന്നീട് ജോലി തേടിയുള്ള അലച്ചിലിന് അവസാനം കുറിച്ചു എനിക്ക് നല്ലൊരു കൺസ്ട്രക്ഷൻ കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടി. അതോടെയാണ് എന്റെ ജീവിതം ആകെ മാറി മറിഞ്ഞത്. നാൻസി മാഡത്തിന്റെ സ്വന്തം കമ്പനിയായിരുന്നു