ഗൗരിയും രമേഷും : ഒരു രാസലീല [REMAAVATHI] 425

ഗൗരിയമ്മ : അയ്യോ ഞാൻ കുഞ്ഞിനോട് കാശു ചോദിക്കുകയോ. ഒരിക്കലും ഇല്ല. എന്താന്നു വച്ചാൽ കുഞ്ഞു അറിഞ്ഞു ഇങ്ങു തന്നാൽ മതി.

രമേഷ് : ങ്ഹാ.. ശരി നിങ്ങൾ പോയി ജോലി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് വാ.

ഗൗരിയമ്മ : അയ്യോ കുഞ്ഞറിഞ്ഞില്ലിയോ? അച്ഛനും അമ്മയും കോട്ടയത്തു കല്യാണത്തിനു പോയിരിക്കുവാ. രാത്രിയിലെ വരൂ.

രമേഷ് : ഓഹോ.. അപ്പോൾ ഇവിടെ ഇന്ന് വേറെ ആരും ഇല്ലേ? ശരി എനിക്ക് വിശക്കുന്നു എല്ലാം എടുത്തു വെക്കു. ഇന്ന് നിങ്ങളെ രണ്ടുമൂന്നു കളി കളിക്കണം എനിക്ക്.

ഗൗരിയമ്മ  : അയ്യോ രണ്ടുമൂന്നോ?. എന്നെ കൊല്ലുമോ വയസ്സാം കാലത്തു. ഞാൻ ഇന്നലെ കണ്ടതല്ലേ ആ ആനക്കുണ്ണ. ഹോ ഭയങ്കരം തന്നെ. കുഞ്ഞു കുളിച്ചിട്ടു വാ ഞാൻ കഴിക്കാൻ എല്ലാം എടുത്തു വെക്കാം.

രമേഷിനും ഗൗരിയമ്മക്കും പെരുത്ത സന്തോഷം. അവൻ കുളിക്കാൻ കയറിയപ്പോൾ ഒരു മൂളിപ്പാട്ടൊക്കെ പാടിക്കൊണ്ട് ഗൗരിയമ്മ തറ തുടച്ചിട്ട് അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.

കുളി  കഴിഞ്ഞെത്തിയ  രമേഷിനെ ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് ഗൗരിയമ്മ സ്നേഹത്തോടെ പ്രാതൽ നൽകി. അവരും കഴിച്ചു.

ഗൗരിയമ്മ : കുഞ്ഞേ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ ദേഷ്യപ്പെടുമോ?

രമേഷ് : എന്താണെന്നു വച്ചാൽ പറ നിങ്ങള്.

ഗൗരിയമ്മ : അത് കുഞ്ഞു രജിതക്കുഞ്ഞു ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ പുറത്തു പോയി വെള്ളമടി ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. അതുപോലെ ഇനിയും ആയിക്കൂടെ. എല്ലാറ്റിനും ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ.

രമേഷ് : ശരി ഞാൻ നോക്കട്ടെ. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്നും ഊക്കാൻ വേണം. അത് നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് പറ്റുമോ?

ഗൗരിയമ്മ : അത് ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. മോന് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഞാൻ കിടന്നു തരാം. പകലോ രാത്രിയോ എപ്പോഴായാലും. എന്റെ നടുവിന് ആരോഗ്യം ഉള്ള കാലം വരെ ഞാൻ തരാം. കുഞ്ഞിന് കുടിക്കാൻ ആവശ്യമുള്ളത് എന്താണ് വച്ചാൽ വാങ്ങി എന്റെ കയ്യിൽ തന്നേരെ. ദിവസവും വൈകിട്ട് ഞാൻ ഒഴിച്ച് തരാം.

രമേഷ് : എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനാകട്ടെ.

ഗൗരിയമ്മ : എനിക്കറിയാം എന്റെ ഉണ്ണിമോൻ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കും എന്ന്. എനിക്ക് അത് മതി. പിന്നെ കുഞ്ഞാണ് ജനിക്കാൻ പോകുന്ന കൊച്ചിന്റെ അച്ഛൻ എന്നൊക്കെ എനിക്കറിയാം.

രമേഷ് : ഇതൊക്കെ നിങ്ങളോടു ആരാണ് പറഞ്ഞത്. ചേട്ടത്തിയാണോ?

ഗൗരിയമ്മ : അതൊന്നും ആരും എനിക്ക് പറഞ്ഞു തരേണ്ട. എനിക്കും കുറച്ചു പ്രായം ഒക്കെ ആയില്ലേ.

രമേഷ് : നിങ്ങൾ ഇത് വേറെ ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?