ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 436

 

 

“ചാവി … ?!”

 

ഗീതുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒരു ഗൂഢ മന്ദഹാസത്തോടെ തോളിൽ കുറുകെ തൂക്കിയിരുന്ന ചെറു ബാഗിൽ നിന്നും ദുർഗ്ഗ ആ താക്കോൽ പുറത്തെടുത്തു.

 

നക്ഷത്രത്തലയുള്ള താക്കോൽ. പഞ്ചകോണോടു കൂടിയത്. അത് കണ്ടതും ഗീതുവിന്റെ കണ്ണ് നക്ഷത്രം പോലെ തിളങ്ങി. എന്തോ ഒരു വശ്യത അതിനുണ്ടായിരുന്നു.

 

“ഏങ്ങനുണ്ട് ….? ”

 

 

“അടിപൊളി … ” എവിടെ നിന്നോ കിട്ടിയ ഉന്മേഷത്തിൽ ഗീതു പറഞ്ഞു. ചിലപ്പൊ ദുർഗ്ഗയുടെ കണ്ണിലെ ആവേശത്തിൽ നിന്ന് കിട്ടിയതാവാം.

 

“ആട്ടെ ഇതാരാ തന്നത് ? അമ്മാവനാ…?”

 

അത് കേട്ട് ദുർഗ്ഗ വാ പൊത്തി ചിരിയടക്കി. “ഇത്….. ഇത് അമ്മാവനെന്നും തന്നതല്ല…..”

 

“ഏഹ് പിന്നെ?”

 

“ഇത് ഞാൻ നിർമ്മിച്ചതാ …. ”

അത് കേട്ട് ഗീതു വാ പൊളിച്ചു..

 

“അതേയ് ഇനി ഞാനൊരു സത്യം പറയട്ടെ ? അമ്മാവൻ വൃത്തിയാക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച മുറി ഇതല്ല. അത് ദേ ആ വാതിൽപ്പടിയ്ക്ക് എതിരെയുള്ള റൂമാണ്. അവിടെയാ പൂജയൊക്കെ …. ”

 

“അപ്പൊ ഇവിടെ ?” ഗീതു പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.

 

“അത് ശരി. അപ്പൊ ഗീതൂന് ഇതിനുള്ളിലെന്താന്നറിയണ്ടേ ?” ദുർഗ്ഗ വാതിലിൽ താഴിൽ തലോടി ചോദിച്ചു.

 

“അത് വേണം. പക്ഷെ ….എനിക്കൊന്നും മനസിലാവുന്നില്ല…”

 

“ശരി ഞാൻ ചുരുക്കി പറയാം. ഇതാണ് ഈ വീട്ടിലെ നിഷിദ്ധമായ മുറി. B നിലവറ എന്നൊക്കെ പറയും പോലെ ഇതിനകത്ത് ആരും കയറരുതെന്നാണ് മുത്തശ്ശീടെ ഉത്തരവ്. ഇതിനുള്ളിൽ ആരും പ്രവേശിക്കാതിരിക്കാനാണ് ഒരു സമയത്ത് എല്ലാവരും ഈ വീട് തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയത്. ”

 

“അപ്പൊ പിന്നെ . ”

 

“ഏയ്…. ചുപ്പ് … ഞാൻ മുഴുവൻ പറയട്ടെ എന്നിട്ട് ആവാം ചോദ്യം… ഇതിന്റെ താക്കോൽ മുത്തശ്ശീടെ കയ്യിലായിരുന്നു പണ്ട്. ഇപ്പോഴും കാണും. എവിടെയാണെന്ന് അറിയില്ല. പിന്നെ ഇത്. ഇത് ഞാൻ നിർമ്മിച്ചതാണ് UK യിൽ വച്ച്. പണ്ട് ഞാൻ മുത്തശ്ശീടെ പക്കൽ നിന്ന് ഒർജിനൽ താക്കോൽ അടിച്ച് മാറ്റിയിരുന്നു. അന്ന് ഞാൻ എന്റെ ഡയറിയിൽ വരച്ച് വച്ചതാ ഇതിന്റെ രൂപവും അളവും ആ കൃതിയുമൊക്കെ . ഞാനീ മുറി ആ താക്കോൽ വച്ച് അന്ന് തുറന്നു. പിടിക്കപ്പെട്ടു. താക്കോൽ മുത്തശ്ശി തിരികെ വാങ്ങി പിന്നെ കുറെ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടായി. നമ്മൾ വിദേശത്ത് പോയി. ” അത് പറയുമ്പോൾ ദുർഗ്ഗയുടെ മുഖം വാടിയിരുന്നു.