ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ 10 [Smitha] 513

ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ 10

Geethikayude Ozhivu Samayangalil Part 10 | Author : Smitha

 Previous Part

 

അവളുടെ വിവരണത്തിന് കാതോർത്ത് ഞാനിരുന്നു.”എന്നാ മിണ്ടാത്തെ? എങ്ങനെയാ നീ കുഞ്ഞുമോനെ വശത്താക്കിയേ?”

“അത് …”

ഗീതിക പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.

“ആദ്യം ബ്രായും പാന്റിയും ഇട്ട് അവന് കാണാൻ പാകത്തിൽ നിന്ന് കൊടുത്തില്ലേ? എന്റെ മൊലച്ചാലും തൊടേം അവൻ അന്ന് കണ്ടു. പക്ഷെ എന്നാ പ്രയോജനം? ഒരു പ്രയോജനോം ഒണ്ടായില്ല..അവന് എങ്ങുവില്ലാത്ത നാണോം പിന്നെ ചാക്കോച്ചേട്ടനെ ഓർത്ത് പേടീം! അതുകൊണ്ട് ഇത്തവണ കൊറച്ചും കൂടെ ഒന്ന് എഫക്റ്റാക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. സ്‌പെഷ്യൽ എഫക്റ്റ്സ്! ഞാൻ താഴേക്കിറങ്ങിച്ചെന്നു. അവിടെ ഒരു സ്റ്റൂളിട്ട് കുഞ്ഞുമോൻ ഇരിക്കുവാരുന്നു. ഗേറ്റിനടുത്ത്. ഒന്ന് ഫ്‌ളാറ്റിലേക്ക് വരാവോ,ഒരു ചെറിയ ഹെൽപ്പ് വേണാരുന്നു എന്ന് ഞാനവനോട് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് താഴെ ചാരിവെച്ചിരുന്ന ഒരു ഏണി എടുത്തോണ്ട് മുകളിലേക്ക് വരാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അവൻ തലകുലുക്കി ഏണിയെടുത്തോണ്ട് ഇപ്പം തന്നെ വരാന്ന് പറഞ്ഞു…”

“ആഹാ! കൊള്ളാല്ലോ!”

ഞാൻ ഗീതികയേ എന്റെ സംതൃപ്‌തി അറിയിച്ചു.

“നല്ല കിടിലൻ ട്വിസ്റ്റിലേക്കാണല്ലോ കഥയുടെ പോക്ക്. നിക്ക് നിക്ക് …നീയെന്നാരുന്നു അപ്പം ഇട്ടിരുന്നെ?”

“ഹഹഹ!”

ഗീതിക വശ്യമായി ചിരിച്ചു.
അവളുടെ ആ കൊല്ലുന്ന ചിരിയാണ് എല്ലാവരുടെയും പ്രശ്നം.
ഒരിക്കലൊന്ന് കണ്ടവർ പിന്നീട് അവളുടെ മുഖമെങ്ങനെ ആരുമൊന്നും മറക്കില്ല.

“മുമ്പിട്ട സെയിം സ്കർട്ടും സെയിം ടോപ്പും. ശകലം കൊടെ ഒന്ന് ഇന്ററസ്റ്റിംഗ് ആക്കി ഇപ്രാവശ്യം…”

“എന്നുവെച്ചാ?”

ഞാൻ പ്രതീക്ഷയോടെചോദിച്ചു.

“എന്നുവെച്ചാ…”

ഗീതിക അൽപ്പം നാണിച്ചു.

“…ബ്രാ ഊരിക്കളഞ്ഞാരുന്നു,”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

144 Comments

Add a Comment
  1. എക്സിബിഷൻ കലക്കി ഫ്ലഡ് ടൈം കൂടി ഇതിൽ ഉള്പെടുത്താമോ ഒരു ക്യാമ്പ് അതിൽ ഒരു പാട് പേര് തട്ടി യും മുട്ടിയും കളികളും

  2. First 2 part vayichapo bore pole thoni but ithu first page vayichapol anu mandatharam anu kanichathu enu manasilayi
    Athu kondu nerathe nirthayathu totu vayikan pokunu
    You continue smitha

  3. ചേച്ചി ബാക്കി എപ്പഴാ

    1. ഇന്ന്‍ വരും

  4. ഒന്നും പറയാനില്ല ????????????????????????????????????????????????????????????സ്മിതേ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് ??????????????????????????????????????????????????????ഒരു പ്രത്യേക തരം വികാരമാണ്????????????⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️?⛈️⛈️?⛈️?⛈️? സ്മിത യുടെ തൂലിക ചലിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ഒറിജിനലിനെ വെല്ലുന്ന രീതിയിലാണ് സ്മിത ഇതു ഞങ്ങൾക്കായി ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത് അതിനെത്ര തവണ നന്ദിപറഞ്ഞാലും മതിയാകില്ല സ്മിതേ ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

    1. സോനാ …

      ഒരുപാട് നന്ദി …

      അഭിപ്രായത്തിനും മനോഹരമായ രംഗോലിയ്ക്കും …

  5. ആദ്യം തന്നെ ശ്രീ വടക്കനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തുടങ്ങാം….!!! കാരണം…. രണ്ടാം ഭാഗത്തിന്റെ പകുതിയിൽ വായന നിർത്തിയ എന്നെ പത്തു ഭാഗങ്ങളും വായിയ്ക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് അദ്ദേഹത്തിന് ജയകൃഷ്ണനോടുള്ള അറ്റാച്ച്മെന്റ് മൂലം ഉടലെടുത്ത ക്യൂരിയോസിറ്റി തന്നെയാണ്….!!!! അതുകൊണ്ടാണ് ഇൻസെസ്റ്റിനെക്കാൾ ഞാൻ വെറുക്കുന്ന ഈ ടാഗ് വായിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായതും…..!!!!
    നന്ദി വടക്കൻ….!!!!

    സ്മിത,,,,,

    ഒരു പ്രണയകഥയൊക്കെ താനാണോ ഇതും എഴുതിയത് എന്നോർക്കുമ്പോൾ ചെറിയൊരു അത്ഭുതം….!!!! ആ ഒരു ലെവൽ എത്തിയില്ല….!!! അക്ഷരത്തെറ്റുകൾ കല്ലുകടിയും ആകുന്നുണ്ട്…..!!!!

    കഥയിലേയ്ക്ക് വന്നാൽ….. ഭർത്താവ് അറിയാതെ ചെയ്യുന്നതാണോ അതോ ഹിതമല്ലാത്തതാണോ അവിഹിതം….???
    ആദ്യത്തേതാണ് എങ്കിൽ ഇതൊരു അവിഹിതമാണോ…..??? ഇനി രണ്ടാമത്തേതാണെങ്കിൽ ഭാര്യയും ഭർത്താവും തമ്മിലുള്ളതൊഴികെ മറ്റെല്ലാം അവിഹിതം ജോർണറിൽ വരുമല്ലോ അല്ലേ…..??? [തീർച്ചയായും സംശയമാണ്]

    ‘ഗീതിക’ അപാര ക്യാരക്ടറൈസേഷൻ…..!!! ഇപ്പോഴും ഗീതിക പറയുന്നത് മാത്രമേ രാജേഷിനറിയൂ….. രാജേഷിനറിയുന്നതേ വായനക്കാർക്കും….!!! അടിപൊളി….!!! അപ്പോൾ ആദ്യത്തെ അവിഹിതത്തിന് ഒരുപാട് സാധ്യതകൾ ഉണ്ട് അല്ലേ…??? ആ സാധ്യതകളെല്ലാം ഗീതികയിൽ മാത്രമൊതുങ്ങുമോ….???

    ഒരു കഥയെന്ന നിലയിൽ ജയകൃഷ്ണൻ ഒരു ഔട്ട്‌സൈഡർ തന്നെയാണ്…..!!! ഒരു ഹാപ്പി എൻഡിങ്ങിൽ കഥയവസാനിയ്ക്കുകയാണെങ്കിൽ [കാലം ഒരുപാട് വൈകിയ്ക്കുന്നില്ലയെങ്കിൽ] രാജേഷിനും ഗീതികയ്ക്കും നടുക്ക് നിന്ന് ചിരിയ്ക്കാൻ മാത്രമുള്ള ഒരു കഥാപാത്രം…!!! പക്ഷേ ഇതൊരു ഹാപ്പി എൻഡിങ് അല്ലെങ്കിൽ ജയകൃഷ്ണനെ കുറിച്ച് ചിന്തിയ്ക്കാനേ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല….!!! അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ജയകൃഷ്ണന്മാരും ഉണ്ടാകരുതേ എന്നുതന്നെയാണ് പ്രാർത്ഥനയും….!!!

    പക്ഷേ ഗീതിക….???

    കാമം എന്നും ആകാശത്തിലെ കാർമേഘം തന്നെയാണ്…. ഒന്നു പെയ്തൊഴിഞ്ഞാൽ അല്ലെങ്കിൽ നല്ലൊരു കാറ്റു വീശിയാൽ കഴിയാവുന്നത്ര ആയുസ്സ് മാത്രമേ അതിനുള്ളൂ….!!! ആ കാർമേഘം ഒടുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞുള്ള ഗീതികയുടെ അവസ്ഥ എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു….!!! നല്ലൊരു അമ്മയിൽ നിന്നും നല്ലൊരു ഭാര്യയിൽ നിന്നും അവളിപ്പോൾ സഞ്ചരിച്ച ദൂരം അതവളിലെ സാധാരണ വീട്ടമ്മയെ എങ്ങനെ ബാധിയ്ക്കും….??? പുകമറയിൽ നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്ന ഗീതികയുടെ മുഖം ഉള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങലാണ്…..!!!
    ആണല്ല പെണ്ണ്…. രാജേഷ് മറന്നാലും ഗീതിക അത്ര പെട്ടെന്ന് ഒന്നും മറക്കില്ല….!!! അതവളെ കാർന്ന് തിന്നും….!!! ജീവിതകാലം മുഴുവനും….!!!

    കഥയാണ്…. ഹാപ്പി എൻഡിങ് എന്ന് എഴുതിക്കാണിയ്ക്കുന്ന സ്റ്റില്ലിലെ ഗീതികയുടെ മുഖത്ത് എല്ലാം മറന്നുള്ള നിറഞ്ഞൊരു ചിരി ഞാൻ പ്രതീക്ഷിയ്ക്കും….!!! എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരി സങ്കടപ്പെടുത്തില്ല എന്നുതന്നെ കരുതുന്നു….!!!

    നന്ദി….

    സസ്നേഹം

    -അർജ്ജുൻ

    1. **ഒരു പ്രണയ കഥയൊക്കെ എഴുതിയ എന്നു വായിക്കുമല്ലോ…

    2. @അര്‍ജ്ജുന്‍ ദേവ് …

      റിപ്ലൈ നാളെ

    3. വടക്കൻ

      വെറും ഒരു വായനക്കാരൻ ആയ, ഭാവനകൾ വഴിതെറ്റി പോലും വരാത്ത അത്രയും ഇടുങ്ങിയ വഴികൾക്കും അപ്പുറം ജീവിക്കുന്ന എന്റെ സംവേദനങ്ങൾ കേട്ട് താങ്കളെ പോലെ ഉള്ള ഒരാള് ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്ത tagil വന്ന കഥ വായിച്ചു എങ്കിൽ അതിൽപരം സംതൃപ്തി തരാൻ എന്ത് ഉണ്ടാകണം. നല്ല വാക്കുകൾക്ക് പകരം തരാൻ ഒന്നുമില്ല സുഹൃത്തേ അനുഭവങ്ങൾ കൊണ്ട് വ്രണിതമായ ഹൃദയം അല്ലാതെ….

    4. ഗൂഗിള്‍ ഇന്‍പുട്ട് ടൂല്‍സില്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് ചിലപ്പോഴെങ്കിലും അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ ഒഴിവാക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. ഈ സെന്‍റ്റന്‍സ് നോക്കുക. sentence, ടൂള്‍സ് എന്നീ രണ്ട് വാക്കുകളുടെയും സപെല്ലിംഗ് തെറ്റിയിരിക്കുന്നു. യന്ത്രസംസ്കൃതിയിലേക്ക് അക്ഷരങ്ങളും ആശയങ്ങളും മാറുമ്പോള്‍ ചില തെറ്റുകള്‍ നൈസര്‍ഗ്ഗികമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങള്‍ക്കും സംഭവിക്കുന്ന വലിയ പരിക്കുകള്‍ അക്ഷരങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലും സംഭവിക്കുന്നു.

      എങ്കിലും തെറ്റ് തെറ്റ് തന്നെ. തെറ്റിനെ ജസ്റ്റിഫൈ ചെയ്യുന്നത് ഒരിക്കലും ശരിയുമല്ല.

      വെറും പോണ്‍ സ്റ്റോറി എന്ന നിലയില്‍ മാത്രമേ ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചുള്ളൂ. പക്ഷെ പ്രസിദ്ധീകൃതമായി രണ്ടാധ്യായങ്ങള്‍ പിന്നിട്ട ശേഷം ഇത്രമേല്‍ ചര്‍ച്ചകള്‍ ഈ കഥയുടെ പേരില്‍ വരുമെന്ന്‍ തീര്‍ച്ചയായും എനിക്കറിയിലായിരുന്നു. ഒരു പോണ്‍ സൈറ്റില്‍ ഭൂരിപക്ഷം ആളുകള്‍ തിരഞ്ഞുവരുന്ന കഥകള്‍ എന്തായിരിക്കാം? കഥകളില്‍ അവര്‍ തിരയുന്ന “സംഗതി” കള്‍ എന്തോക്കെയാവാം എന്ന് മാത്രമേ ഈ കഥയെഴുതുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. അതിനപ്പുറം ഗഹനമായ ചിന്തകള്‍ ഈ കഥയുടെ വാളിലെക്ക് കയറി വന്നേക്കാം എന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ സബ്ജക്റ്റ് മാറ്റര്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ അത്തരം എലമെന്റ്റ്സ് കൂടി ഉള്‍പ്പെടുത്താമായിരുന്നു എന്നിപ്പോള്‍ കരുതിപ്പോകുന്നു.

      അതിനപ്പുറം ഗഹനമായ ചിന്തകള്‍, ചര്‍ച്ചകള്‍ ഒക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് എഴുതിയതാണ് “ബിബിനയുടെ മദനോത്സവ രാവും” “ശിവനും മാളവികയും” ഒക്കെ. അത് പക്ഷെ പ്രതീക്ഷിച്ച പലരുടേയും ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടില്ലെന്ന്‍ മാത്രമല്ല. ബിബിനയെയും എന്നെയും ചേര്‍ത്ത് പരിഹാസ്യമായ ട്രോള്‍ കഥയും കൌണ്ടര്‍ ആയി വന്നു. അപ്പോള്‍ ഒരു കാര്യം തീര്‍ച്ചയായി. “കമ്പിസ്റ്റോറീസ്” എന്ന് പേരിട്ട ഈ സൈറ്റില്‍ ഗൌരവപൂര്‍ണ്ണമെന്ന്‍ കരുതപ്പെടുന്ന വിഷയങ്ങളെ അധികരിച്ച് കഥകളെഴുതിയാല്‍ തിരിച്ചു കിട്ടുന്നത് പരിഹാസമാണ് എന്ന്. പിന്നെ ചെയ്യേണ്ടത് “കമ്പിസ്റ്റോറീസ്” എന്ന പേരിലെ ആദ്യഭാഗത്തെ അന്വര്‍ത്ഥമാക്കുന്ന വിഷയങ്ങളും ഭാഷയും ആഖ്യാനരീതിയുമൊക്കെ മതി. എന്‍റെ കാര്യമാണ് പറഞ്ഞത് കേട്ടോ. മറ്റുള്ളവര്‍ ഗൌരവപൂര്‍ണ്ണമായ ഇതിവൃത്തവും നരേഷനും കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങള്‍ [?} അങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ല. നല്ല സ്വീകാര്യത കിട്ടുന്നുണ്ട് താനും.

      “….ഭർത്താവ് അറിയാതെ ചെയ്യുന്നതാണോ അതോ ഹിതമല്ലാത്തതാണോ അവിഹിതം….???….”

      ഭര്‍ത്താവ് അറിയാതെ ചെയ്യുന്നതും ഭാര്യ അറിയാതെ ചെയ്യുന്നതും ഹിതമല്ലാത്തത് ചെയ്യുന്നതുമെല്ലാം “അവിഹിത” മാണ് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. അതിന് കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ ആവശ്യമില്ല എന്ന്‍ തോന്നുന്നു.

      “….ആ സാധ്യതകളെല്ലാം ഗീതികയിൽ മാത്രമൊതുങ്ങുമോ….???….”

      ഇതില്‍ ചാക്കോയുടെയും കുഞ്ഞുമോന്റെയും “ലേയ്സണ്‍” അവിഹിതത്തില്‍ വരാന്‍ ചാന്‍സില്ല. അവിഹിതത്തിന് പരിമിതമായ അര്‍ത്ഥമേ യുള്ളൂവെങ്കില്‍. ചാക്കോ വിഭാര്യനും കുഞ്ഞുമോന്‍ അവിവാഹിതനായതിനാലും. പക്ഷെ ഗീതികയും ഭര്‍ത്താവും ചിലപ്പോള്‍ ആ പരിധിയില്‍ വരാം. “ഹിതമല്ലാത്തത്” എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍. അപ്പോഴും ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്. ആര്‍ക്ക് ഹിതമല്ലാത്തത് എന്നാ ചോദ്യം. ഗീതികയെ സംബന്ധിച്ചും രാജേഷിനെ സംബന്ധിച്ചും കഥയിലെ സംഭവങ്ങളെല്ലാം ഹിതമാണ്. ഹിതമല്ലാത്തത് എന്നത് നമുക്കാണ്. നമ്മള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ ഹിതങ്ങളെയും അഹിതങ്ങളെയും നിശ്ചയിക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാം ഹിതങ്ങളും അവിഹിതങ്ങളുമായി മാറുന്നു.

      സബ്ജെക്ടീവ് ആയി കാണുന്ന തലത്തില്‍ നമ്മള്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ അര്‍ത്ഥമാണ്, നാം നല്‍കുന്ന വ്യാഖ്യാനമാണ് ശരിയായ അര്‍ത്ഥവും ശരിയായ വ്യാഖ്യാനവും. അപ്പോള്‍ അര്‍ത്ഥങ്ങളുടെയും വ്യഖ്യനങ്ങളുടെയും ഒരു പോളിഫോണി അല്ലെങ്കില്‍ ബഹുസ്വരത രൂപമെടുക്കുകയാണ്. എന്‍റെ അര്‍ഥം , നിന്‍റെ അര്‍ഥം , അവരുടെ അര്‍ഥം . നമ്മുടെ അര്‍ഥം എന്നൊക്കെ. ഗ്രാന്‍ഡ്‌ നരേഷന്‍ സാധ്യമാണോ? നരേഷനുകളല്ലേ അഭികാമ്യം?

      ഇത് എന്‍റെ അഭിപ്രായമാണ് . അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കലല്ല.

      ജയകൃഷ്ണന്‍ കഥയുടെ പ്രധാനഭാഗമല്ല എന്നതായിരുന്നു പ്ലാന്‍. ചര്‍ച്ചകള്‍ ജയകൃഷ്ണന്‍ എന്ന കഥാപാത്രതിലെക്കും കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു പൊളിച്ചെഴുത്ത് ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം എന്നൊക്കെ തോന്നുന്നു.

      ഗീതികയെന്ന കഥാപാത്രം സെക്ഷ്വല്‍ അനാര്‍ക്കിയുടെ എക്സ്ട്രീം എന്ന നിലയില്‍ അവതരിപ്പിക്കാനാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്. അതും ഒരു പൊളിച്ചെഴുത്ത് ആവശ്യപ്പെടുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു…

      ചര്‍ച്ചകളിലെ ഗൌരവം കഥയ്ക്ക് കിട്ടുന്ന സ്വീകാര്യതയുടെ അടയാളമായി അംഗീകരിക്കുന്നു. ഒരു കഥ ഇത്രമേല്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യപെടുന്നു എന്നത് അതിന്‍റെ പിന്നിലുള്ള ആളെന്ന നിലയില്‍ എനിക്ക് അഭിമാനവും.

      ആ അഭിമാന നിമിഷങ്ങള്‍ എനിക്ക് നല്‍കിയതില്‍ വടക്കനോടും അല്ബിയോടും ഹരിദാസിനോടും വൈശാഖിനോടുമൊപ്പം അര്‍ജ്ജുനുമുണ്ടയിരിക്കുന്നതില്‍ സന്തോഷം…

      സ്നേഹപൂര്‍വ്വം

      സ്മിത

      1. അര്‍ജ്ജുന്‍ ദേവിന്

    5. വളരെ മികച്ച ഒരു പ്രതികരണം പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ച വാക്കുകൾ…ഒരു ഹാപ്പി ending തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു മറ്റൊന്നിനെക്കുറിച്ചു ആലോചിക്കാൻ പോലും വയ്യ…

  6. പരിസരം മറന്ന് ഗീതിക കുഞ്ഞുമോന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു അങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞത് /ചെയ്‌തത്‌ എനിക്ക് സങ്കടം ഉണ്ടാക്കി എന്ന് പറയാതെ ഇരിക്കാൻ വയ്യ ,അവനെ പറഞ്ഞു വിട്ടിട്ട് മതിയായിരുന്നു. രാജേഷ് ഇതൊക്കെ ഏത് സെൻസ് ൽ എടുക്കും എന്നും അറിയില്ല ,
    കുഞ്ഞുമോൻ അത്ര clean അല്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് സമൂഹത്തിലേക്ക് ഈ ബന്ധം അറിയാൻ വളരെ നിസാര സമയമേ ഇനി ആവശ്യമുള്ളൂ …. ഫ്ലാറ്റിൽ ഒക്കെ ഇതറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ മുൻപോട്ടുള്ള അവരുടെ ജീവിതം !! ആ കുഞ്ഞിന്റെ അവസ്ത ! ഒരുപക്ഷെ ഭർത്താവ് അരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ആണെങ്കിൽ പോലും , ഇത്‌ അവരെ ബാധിക്കും ! വളരെ മോശമായി തന്നെ !

    മറ്റൊരു കാര്യം ! ഈ ലക്കത്തിലെ ആദ്യാ കുറച്ചു പേജ് കൾ വല്ലാതെ പ്രതീക്ഷ നൽകിയിരുന്നു , ഇഷ്ടായി ഇഷ്ടായി ! ഇനി പ്രതീക്ഷ ഗീതികയിൽ അല്ല , സ്മിതേച്ചിയിൽ ആണ് ! അതേ ഉളളൂ ! gd going

    1. താങ്ക്സ് വൈശാഖ് …

      കമന്‍റ്റുകളില്‍ നിറയുന്ന ഇത്തരം പ്രതീക്ഷകളുടെ പ്രകാശം കഥയെ നന്നായി മുമ്പോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നതില്‍ വളരെ സഹായകരമാണ്. പരോക്ഷമായ നല്ല നിര്‍ദേശങ്ങളൊക്കെ ആവശ്യത്തിനുള്ളത് കൊണ്ട് അടുത്ത അദ്ധ്യായങ്ങള്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായിരിക്കും.

  7. വടക്കൻ

    എത്ര പേര്. ആണ് ജയകൃഷ്ണനെ ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കുന്നത്. ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ് ഇവിടെ ഒരു അവിഹിത/cuckold കഥയിൽ അവരുടെ മക്കളെ പറ്റി ആളുകൾ വ്യാകുലപ്പെടുന്നത് കാണുന്നത്. That’s a great sign that humanity still alive among us.

    അപ്പോ ഇത്തരം കഥ വായിക്കുന്നവർ വെറും മോഷക്കർ ആണ് എന്ന സമൂഹത്തിന്റെ ചിന്ത പൂർണം അയും തെറ്റ് ആണ് എന്ന് അടിവരയിടുന്നു ഈ കഥയ്ക്ക് താഴെ വന്ന കമന്റുകൾ…

    എല്ലാവരുടെയും കൂടെ ഞാനും ജയകൃഷ്ണന്റെ നന്മയ്ക്ക് ആയി ഈ കഥ മാറുന്നത് കാത്തിരിക്കുന്നു… Still Smithaji you are the sole owner of the story. We are spectator only.

    1. ജയകൃഷ്ണന്‍ ഇതുവരെ കഥയുടെ പ്രധാന ഭാഗമല്ല .പൊളിച്ചെഴുത്തില്‍ അങ്ങനെ ചെയ്യാം

  8. പ്രിയപ്പെട്ട ചേച്ചീ..
    ഈ കഥ ഞാൻ വായിച്ചിട്ടുള്ള ചേച്ചിയുടെ ഏറ്റവും മികച്ച കഥ ആണെന്ന അഭിപ്രായം എനിക്ക് ഇല്ല..ഈ കഥക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ അക്ഷമനായി കാത്തിരിക്കാറില്ല ഇതുവരെ ഇരുന്നിട്ടും അല്ല..ഇതിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് വേർഷൻ ഏതാനും 2,3 പാർടുകൾ ഞാൻ ഒരു പ്രമുഖ സൈറ്റിൽ നിന്നും വായിച്ചിട്ടുള്ളതിനാൽ കഥയെ പറ്റിയും ചെറിയ ധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നു..(ഒരു വിവർത്തനം ഇങ്ങനെ ഒരു ഫീലോടെ എഴുതാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ഞാൻ അത്ഭുതപെട്ടുപോകുന്നു)..നരേഷൻ സ്റ്റൈൽ ഫിർസ്റ് പേഴ്സൻ അതും എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്..സത്യം പറഞ്ഞാൽ 8 ടു 10 ഭാഗം ഞാൻ ഇപ്പോളാണ് വായിക്കുന്നത്..

    എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയില്ല ചേച്ചീ അതാണ് വാസ്തവം..സത്യത്തിൽ ഗീതിക ആദ്യമായി ചാക്കോച്ചിയും ദേവൂട്ടിയുമായുള്ള സെക്‌സ് കണ്ട അവസ്ഥയാണ് എനിക്ക് ഓരോ ഭാഗവും വായിക്കുമ്പോൾ..അവിഹിതം വഞ്ചന ആണെന്ന് കരുതുന്ന ആളാണ് ഞാൻ അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇതിൽ ആദ്യത്തെ 1,2 ഭാഗം അല്ലാതെ ഉള്ളവ എല്ലാം ഞാൻ വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന് രണ്ടിച്ച മനസ്ഥിതിയോടെയാണ് തുറന്നത്.. മടിപിടിച്ച് സ്വല്പം അവജ്ഞയോടെ തന്നെയാണ് ഞാൻ ഈ 10 ആം ഭാഗം വരെയും വായന തുടങ്ങിയത്.. സത്യത്തിൽ ഇപ്പോൾ അത് ശീലം ആയി എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം..

    ഗീതിക ചെയ്യുന്നത് വഞ്ചന ആണോ?? യെസ് എന്ന ഒരു ഉത്തരം അത്ര പെട്ടെന്ന് പറയാൻ ആവുന്നില്ല.. രാജേഷ് അറിയുന്നുണ്ട് എല്ലാം.. മാത്രമല്ല രാജേഷിന്റെ സമ്മതവും ഉണ്ട്.. പക്ഷെ അവരുടെ കുട്ടി..അവനെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കുന്നില്ല..അതുകൊണ്ട് കൂടിയാണ് എനിക്ക് അമർഷം നീരസം ഒക്കെ വായന തുടങ്ങുമ്പോൾ തോന്നും എന്ന് പറഞ്ഞത്..ഗീതികയുടെ സമാന മനസ്ഥിതിയിലൂടെയാണ് ഞാനും എന്ന് പറഞ്ഞത് (മറ്റെ അർത്ഥത്തിൽ അല്ല കേട്ടോ?)അതുകൊണ്ടാണ്.. ഓരോ ശരീര ഭാഗത്തിലും ചാക്കോ ചേട്ടൻ തൊടുമ്പോളും വേണ്ട എന്നു പറയുന്നതും ഒപ്പം അവളുടെ മനസ് അത് ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആ മനസ്ഥിതി ആണ് ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്..

    പക്ഷെ വായന ഒരു പേജ് പിന്നിട്ടാൽ പിന്നെ ഉത്തേജിത ആയ ഗീതികയെപ്പോലെ ആണ് ഞാൻ എനിക്ക് സ്റ്റോപ് ചെയ്യാൻ സാധിക്കുന്നില്ല..വല്ലാതെ ആംഗ്‌സൈറ്റി കൂടുന്നു..ചാക്കോ എന്ത് ചെയ്യും ഗീതിക എന്ത് ചെയ്യും അങ്ങനെ എന്റെ മനസ് നൂലറ്റ പട്ടം കണക്കിന് എന്ന പോൽ ആവുന്നു..

    എന്നിരുന്നാലും ഒരു ആണിന്റെ ചിന്തയിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ ഇത്തരം ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ എത്ര വലിയൊരു പിഴ ആണെങ്കിലും സ്വന്തം ഭാര്യ വഴിപിഴക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാകുകയും അവളെ തടയണം എന്ന ഉൾവിളി ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യാതത് എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്ന് ഞാൻ അത്ഭുതപെടുകയാണ്..സംരക്ഷക ഭാവം ആണല്ലോ ആണിന്റെ സ്ഥായിയായ ഭാവം..
    ചാക്കോ ചേട്ടനിൽ അതാണല്ലോ കണ്ടതും..വേണമെങ്കിൽ കുഞ്ഞുമോൻ വീഡിയോ എടുത്തോട്ടെ എന്ന് പുള്ളിക്ക് കരുതാമായിരുന്നു അല്ലെ..പക്ഷെ പുള്ളിയിലെ സംരക്ഷകൻ അവിടെ ഉണർന്നു.. ഈ രാജേഷ് പക്ഷെ..പോസ്സ്സിവെന്സ് എന്നൊരു വികാരം ഇയാൾക്ക് എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇനിയും വരാത്തത്..

    ഗീതികയുടെ അവസാന ഭാഗത്തെ ഡയലോഗ്
    //നീ എന്റേതാണ് ഞാൻ നിന്റേതും//
    അത് കാണുമ്പോൾ ഈ ബന്ധത്തെ രാജേഷ് എങ്ങനെ സമീപിക്കും എന്നതാണ് ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഉറ്റുനോക്കുന്നത്.. കാരണം അവിടെ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ നടന്നത് ഒരു പ്രസ്താവന ആണ് സമർപ്പണം ആണ്..ഗീതിക തന്നെ തന്നെ ചാക്കോച്ചിക്ക് സമർപ്പിച്ചതല്ലേ അത്..അല്ലെങ്കിൽ ചാക്കോ തന്റെ കേയറിങ് കൊണ്ട് ഗീതികയെ വിജയിച്ചു അവിടെ..സെക്‌സ് ചെയ്യൂ എന്ന് അവളെക്കൊണ്ട് തന്നെ അവശ്യപ്പെടുത്തി..രാജേഷിന്റെ വരുതിയിൽ നിന്നും ഗീതിക പൂർണമായും വിട്ടുപോയില്ലേ..ഇവിടെ രാജേഷിന്റെ പ്രതികരണം അതുതന്നെയാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഉറ്റുനോക്കുന്നത്..

    കാത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് പൂർണ മനസോടെ പറയാൻ ആവുന്നില്ല (ഗീതികക്കും അങ്ങനെ പറയാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ലല്ലോ അവൾ ചാക്കോച്ചിയുടെ ലാളനങ്ങൾ കൊതിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ പോലും)..പക്ഷെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് യാഥാർഥ്യം തന്നെയും ആണ്..!!
    ചേച്ചീ യൂ ആർ ജസ്റ്റ് ആവസോം..
    ലബ് യൂ?

    എനിക്കറിയാം ഈ അഭിപ്രായം എന്ന സാഹസം അൽപ്പം നീളം കൂടിയതാണെന്ന്..ചേച്ചി ഇത് വായിക്കാൻ ഉള്ള ക്ഷമ കാണിക്കുമോ എന്നതും എനിക്ക് അറിയില്ല..ഈ സാഹസത്തിന് എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് ഞാൻ മുൻപ് സൂചിപ്പിച്ച ഗീതികയുടെ അവസാനഭാഗത്തെ ആ ഡയലോഗും പിന്നെ എന്റെ സ്വൽപ്പം എന്റെ കൗതുകവും ആണ്..!
    കഴിഞ്ഞ 3,4 ഭാഗങ്ങളുടെ ഒരുമിച്ച ഒറ്റപോസ്റ്റിൽ പറഞ്ഞ അഭിപ്രായം ആയി ഇതിനെ കാണുക..ഇനിയും ഇടക്ക് വരാം..

    1. സെയിം അഭിപ്രായം ബ്രോ ! ഞാൻ ഇടാൻ വച്ച comment പോലെ ഉണ്ട്.

      ഈ കഥയിൽ ഏറ്റോം ഇഷ്ടപെട്ട വാക്കുകൾ
      “രാജേഷേട്ടന്റെ ഭാര്യയല്ലേ ജയകൃഷ്ണന്റെ അമ്മയല്ലേ ? അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂ മറ്റെന്തും” എന്നത്.

      പക്ഷെ അവസാനത്തെ ആ ഡയലോഗ് ഇതിനെ കോൺട്രാക്ക്ട് ചെയ്യുന്ന പോലെ തോന്നി ! “നീ എന്റേതാണ് ഞാൻ നിന്റേതും “

      1. വടക്കൻ

        വൈശാഖ്

        ആദ്യത്തേത് രാജേഷിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള dialogue രണ്ടാമത്തേത് അവളിലെ കാമം അവളുടെ നിറം പുറത്ത് വന്നത് …

        1. ഇതെല്ലാം കാണുന്ന രാജേഷ് ! haha അയാൾക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം. ഒരുപക്ഷെ അയാൾ ഇതും ആസ്വദിച്ചേക്കാം !

    2. @നീല്‍

      പ്രിയ നീല്‍,

      ഒരു സാധാരണ പോണ്‍ സ്റ്റോറി എന്ന നിലയ്ക്കാണ് ഗീതികയെ പ്രധാനകഥാപാത്രമാക്കി ഈ കഥ തുടങ്ങിയതെങ്കിലും ഇതിലേക്ക് വന്നു ചേരുന്ന പ്രതീക്ഷകളുടെ ഇന്‍വെസ്റ്റ്മെന്‍റ്റ് ഇപ്പോള്‍ അതി ഭീമമാണ്! പ്രശ്നമെന്താണ് എന്ന് വെച്ചാല്‍ പ്രതീക്ഷകള്‍ക്ക് പാരലല്‍ ആയിപ്പോകുന്നത്ര പടക്കൊപ്പോന്നും എന്‍റെ പഴകിയ ലാവണത്തില്‍ ഇല്ലയെന്നതാണ്!!

      ഇത്തരം ഭീതിദമായ ലൈംഗിക പരിസരങ്ങളെ നമ്മള്‍ അഭിമുഖീകരിച്ചിട്ടില്ല. എന്നാല്‍ ഇതിലും ഭീതിതമായ ലൈംഗിക “അരാജകത്വം” നാം നില്‍ക്കുന്ന കാല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ തന്നെയുണ്ട് എന്നതും യാതാര്‍ത്ഥ്യം. പത്രങ്ങള്‍ തുറന്നു നോക്കാനാവാത്ത വിധത്തില്‍ പ്രത്യേക സമയങ്ങളില്‍ ന്യൂസ് ചാനലുകള്‍ മാറ്റേണ്ട വിധത്തില്‍ കടും നിറങ്ങളില്‍ ലൈംഗിക വാര്‍ത്തകള്‍ നമ്മുടെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതിന്‍റെ ആവിഷ്ക്കാരത്തിന് മെനക്കെട്ടാല്‍ വളരെ മൃദുഭാഷികളും വ്യാകുലചിത്തരുമായ നമ്മള്‍ ഡബിള്‍ ഷോക്കടിപ്പിച്ചാലും ആരോഗ്യതിലേക്ക് മടങ്ങിവരാനാവാത്ത ഭയത്തിലേക്ക് വീഴും.

      ഗീതികയെ ഒരസാന്മാര്‍ഗ്ഗിക കഥയുടെ ആഘോഷമാക്കി മാറ്റാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല. ഫാദര്‍ ഗ്രേഷ്യസിനെ അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ പലര്‍ക്കും അത് ” സ്മെല്‍ ” ചെയ്തതുമാണ്. പക്ഷെ പ്രത്യക്ഷമായി ഒരു സന്മാര്‍ഗ്ഗ കഥ പറയാന്‍ വേണ്ടിയല്ല ഗീതികയെ കൊണ്ടുവന്നത്. ഗീതികയെ അങ്ങനെ ഒരു ഭയപ്പെടേണ്ട വസ്തുവായി കാണുന്നതെന്തിനാണ് എന്ന ചോദ്യമാണ് പ്രധാനം. ദ മേക്കിംഗ് ഓഫ് ഗീതികയാണ് ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടേണ്ടത്. ഗീതിക എങ്ങനെ ഉണ്ടാവുന്നു. ഗീതിക എന്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാവുന്നു. ഗീതിക ഈസ് ജസ്റ്റ് എ മെറ്റാഫര്‍. നമ്മള്‍ ഒരു ഗീതികയെ കുറിച്ച് വളരെ മൃദുവായ മനസ്സോടെ വ്യകുലപ്പെടുമ്പോള്‍ ഗീതികമാര്‍ ആഘോഷത്തിലാണ്. ഡോണ്ട് വറി. ദേ ആര്‍ ആഫ്റ്റെര്‍ ഹെര്‍. ലെറ്റ്സ് ഹാവ് ദിസ് സെക്ഷ്വല്‍ കാര്‍ണിവല്‍ എന്ന്‍ അവര്‍ സൂര്യനസ്തമിക്കാത്ത പകലുകളിലും നിലാവ് ഒഴിയാത്ത രാത്രികളിലും നമ്മുടെ വ്യകുലതകളെ നോക്കി പറയുനുണ്ട് …അത് കേള്‍ക്കണം.

      ജയകൃഷ്ണനെപ്പറ്റിയുള്ള ചിന്തകളിലേക്ക് ചര്‍ച്ച പോകുന്നതില്‍ സന്തോഷം. ഏറ്റവും “ചെറുതും” പ്രധാനമാണ് എന്ന സമീപനത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണല്ലോ അത്. ചെറിയ കാര്യങ്ങളുടെ തമ്പുരാക്കന്മാരായി മാറുക എളുപ്പമല്ല. പ്രത്യേകിച്ചും രാജാപ്പാര്‍ട്ട് മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ എണ്ണം ഏറിവരുന്ന ഇക്കാലത്ത്…

      വായനയ്ക്കും ചിന്തയ്ക്കും അത് പങ്ക് വെച്ചതിനും വളരെ നന്ദി…

  9. Randu munnu part orumich vayikkaam e nnu vicharichatha pashe ith kanubol vayikathe pokan pattunnillaa epol vayichu onnum parayanillaa chechi കിടിലോൽ കിടിലം supper athikam vaikippikallee ????????????????????????♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️????????????????????

    1. ജിഹാനെ ,ഇതുപോലെ കമന്റ്റ്കള്‍ വായിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത് കൊണ്ടാണ് രണ്ടു ദിവസങ്ങള്‍കൂടുമ്പോള്‍ കഥ അയയ്ക്കുന്നത്. ജൂണ്‍ ഇരുപത്തിനാലിനാണ് ഇതിന്‍റെ ആദ്യ അദ്ധ്യായം പോസ്റ്റ് ആകുന്നത്. ഈ റിപ്ലൈ എഴുതുമ്പോള്‍ തീയതി ഏഴാണ്.അപ്പോള്‍ പതിനാലു ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ പത്ത് അദ്ധ്യായങ്ങള്‍!

      ഇത് സാധ്യമാക്കുന്നത് താങ്കളുടേത് പോലുള്ള കമന്‍റ്റുകളാണ്! അതിന് പ്രത്യേകം നന്ദി…

  10. Saakshi. S. Aanand

    ഡിയർ സ്മിതാ മാഡം……..

    ”ഗീതിക”യുടെ…..ളി”ലെ 6 -)ആം അധ്യായത്തിൽ ഞാനെഴുതിയ കുറിപ്പിന് സ്മിതാജി, തൊട്ട് താഴെയും പിന്നെ ”അഭിപ്രായങ്ങൾ”ലും എഴുതിയ 2 മറുപടികളും വായിച്ചു.(വായിച്ചിട്ട് ദിവസങ്ങളായി) അതിനുശേഷം മാഡം എഴുതിയ 4 ഭാഗങ്ങളും ഇപ്പോൾ വായിച്ചു തീർത്തിട്ടാണ്, എഴുതാൻ ഇരിക്കുന്നത്. പതിവുപോലെ…എല്ലാ കഥകൾക്കും അപ്പപ്പോൾ മറുപടി കൊടുക്കുക !….എന്ന ആഹ്ളാദകരമായ വൃത്തിക്ക് എത്ര വിചാരിച്ചിട്ടും, ”പല കാരണങ്ങ”ലാൽ കഴിയുന്നില്ല. ഇങ്ങനെ എല്ലാത്തിനും ചേർത്ത് ഇതുപോലെ ”വല്ലപ്പോഴു”മുള്ള എഴുത്തിൽ വിരോധമില്ലല്ലോ?….സഹകരിക്കും എന്ന വിശ്വാസങ്ങളോടെ, തുടരട്ടേ……

    എൻറെ കുറിപ്പിനൊപ്പവും…അഥവാ അത് വായിച്ചില്ലെങ്കിലോ?…എന്ന ചിന്തയിൽ ”അഭിപ്രായങ്ങളിൽ” തുടർന്നും, രണ്ടുവട്ടം മറുപടി എഴുതുവാൻ തോന്നിയ മനസ്സിനെ…ഞാനെങ്ങനെയാണ് വിലയിരുത്തേണ്ടത്?.സ്മരിക്കേണ്ടത്?….”സ്തുതിക്കേണ്ടത്?. തുറന്നു പറയട്ടെ, അത്രക്കൊക്കെ ആ മനസ്സിൽ ” ഹൃദയവിശാലത” നേടാനുള്ള ”യോഗ്യത”ഒക്കെ ഉണ്ടോ ഈയുള്ളവന്?. എന്നെ ഞാൻ തിരിച്ചറിയാൻ ശ്രമിക്കയും…വല്ലാതെ, രോമഹർഷങ്ങൾ അനുഭവപ്പെട്ടതുമായ ”സുവർണ്ണനിമിഷങ്ങൾ” ആയിരുന്നു എനിക്ക് ആ ”കാഴ്ചകൾ ”എല്ലാം. എങ്കിലും…പിന്നീടത് എന്നെ ഭയങ്കരമായ ”ചിന്താകുലതകളിൽ ”കൊണ്ടെത്തിക്കുകയും വിഷണ്ണനാക്കുകയും ചെയ്യ്തു എന്നും തുറന്നറിയിച്ചാൽ…എന്നോട് പരിഭവം തോന്നില്ലല്ലോ ?. അതിലേക്ക് വരാം….

    ആ മറുപടിയുടെ ആദ്യ ഖണ്ഡികയിൽ താങ്കൾ ,വളരെ പ്രസന്നവതിയായ് എനിക്കായ് എല്ലാ സ്നേഹവും ആദരവും എടുത്തുകാട്ടി, വളരെ ഉന്മേഷത്തോടെ….സന്തോഷത്തോടെ സംസാരിച്ചു കണ്ടു . എന്നാൽ…നിർഭാഗ്യം എന്ന് പറയട്ടെ, അവിടുന്ന് താഴേക്ക് വന്നപ്പോൾ…താങ്കളിൽ ,ഒരു വല്ലാത്ത ആശങ്കയുടെ…ആകുലതയുടെ ഒക്കെ നെടുവീർപ്പുകൾ , ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു, പിന്നീട് വന്ന വാക്കുകളും… അതിനെ നീതീകരിക്കുന്നതായി തന്നെ തോന്നി. ചോദിക്കട്ടെ, ശരിയുടെ, സന്മാർഗ്ഗത്തിൻറെ, സദാചാരത്തിൻറെ ഒക്കെ ” പുകമറകൾ ” കണ്ണിൽപ്പെട്ടു, വെറുതെ, സ്വയം ചികഞ്ഞു ചിന്തിച്ചു അസ്വസ്‌ഥയാവാൻ…ചഞ്ചലപ്പെടാൻ…സംശയമുദിച്ചു, അനിശ്ചിതത്വങ്ങളിൽ തനിയെ ഉഴറാൻ….ഇവിടെ ഇപ്പോൾ എന്ത് സംഭവിച്ചു?..എന്തെങ്കിലും പ്രേത്യേകിച്ചു കാരണം ഇവിടിപ്പോൾ ഉണ്ടായോ?. വായനക്കാരുടെ ”കമന്റുകൾ” ഇപ്പോഴും വേട്ടയാടുന്നുണ്ടോ?. അതോ ”ആത്മവിമര്ശനപരമായ” സന്ദേഹങ്ങൾ കൂടിയപ്പോൾ തോന്നിയ ”മുൻവിധികൾ” ആലുള്ള അലസ ചിന്താഭാരങ്ങൾ മാത്രമാണോ ഇത് ?. ഞാൻ നോക്കിയിട്ട്, അതല്ലാതെ മറ്റൊരു കാരണവും ഇപ്പോൾ ഈ സമയങ്ങളിൽ ഉണ്ടാവാൻ യാതൊരു താരവുമില്ല. (അത്രക്ക് പിന്തുണയോടും വിജയാഘോഷത്തോടും കഥയെഴുതി സുസമ്മതയായ് മുന്നോട്ട് പോകുന്ന ഘട്ടമല്ലേ ?.) അതല്ലാതെ, സദാചാരത്തിൻറെ സ്വർണ്ണതാക്കോൽ കയ്യിലേന്തി നടക്കുന്ന കാവൽമാലാഖമാരോ അംഗരക്ഷകരോ ഇവിടെ എങ്ങുമില്ല. എഴുത്തും, അതു നിർവചിക്കപ്പെടുന്ന ”വിഷയങ്ങ”ളും ” ഓരോ എഴുത്തുകാരിലും വിഭിന്നവും, സ്വതന്ത്രവും, ”ആപേക്ഷികവും” ആണ്. ഓരോ എഴുത്തുകാരനും വ്യത്യസ്ത ശൈലിയും പ്രതിപാദ്യങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് അത് തുടരുന്നപോലെ, അത് വായിക്കുന്ന ഓരോ അനുവാചകനും ഉണ്ടാവും ഇത്തരമായ അഭിരുചികളും കാഴ്ചപ്പാടുകളും. എല്ലാവരെയും എപ്പോഴും ഒരേ മാലയിൽ കോർത്ത…രത്നങ്ങളാക്കി സർവ്വസമ്മതനായി ഒരു എഴുത്തുകാരനും എല്ലാസമയവും ഒരുപോലെ എഴുതി മുന്നോട്ടുപോകാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല. പലരും പല അഭിപ്രായങ്ങളും, നിർദ്ദേശങ്ങളും വീക്ഷണങ്ങളുമായി ഒറ്റക്കും തെറ്റക്കും കടന്നു വന്നുവെന്നും വരാം. അതിൽ സമ്മർദ്ദമോ പതർച്ചയോ തോന്നിയിട്ട് കാര്യമില്ല. കുറച്ചധികം ആളുകളെ കുറെയധികം വ്യത്യസ്ത രചനാ സങ്കേതങ്ങളിലൂടെ സംതൃപ്തരാക്കാൻ…അവരുടെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ വിശപ്പും ദാഹവും വായനയിലൂടെ മാറ്റികൊടുക്കാൻ…ഒരു കുഞ്ഞു കഥ, ഒരു വരി എഴുത്തു…അതിലൂടെ സാധിക്കുമെങ്കിൽ…അതില്പരം ”ആത്മസംതൃപ്‌തി”, ” രചനാസായൂജ്യം” മറ്റെന്തുണ്ട്?….ഒരു എഴുത്തുകാരിയുടെ” ധന്യത” മറ്റെങ്ങനെ സമ്പാദിക്കും?. @ the end of the day….ഇത്രമാത്രം ചിന്തിക്കുക!…ഇത്ര മാത്രം !.

    കാടുകയറിയ ചിന്തയും…അനുമാനങ്ങളും…കണ്ടെത്തലുകളും അതുവഴി അവിടവിടെ, ഉപേക്ഷിച്ചു, ” ലക്‌ഷ്യം മാർഗ്ഗത്തെ സാധൂകരിക്കും ” എന്ന വലിയ സത്യത്തിലേക്ക്, അതിനേക്കാളേറെ ”വലിയ പ്രായോഗികത”യിലേക്ക് ഉന്നം വക്കുക.

    മറ്റൊന്ന് കൂടി !…എഴുത്തിൽ വല്ലാതനുഭവിക്കുന്ന നിർവികാരതകൾക്കൊപ്പം…ആ ലോകത്തു നേരിടുന്ന വർധിച്ച ഏകാന്തത, ഒറ്റപ്പെടൽ, വിവേചനം, സൗഹൃദരാഹിത്യങ്ങൾ ഒക്കെ…താങ്കളെ വല്ലാതെ അസ്വസ്‌ഥപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് എന്ന് നിസ്സഹായതകൾ മുഴങ്ങി നിൽക്കുന്ന, ആ ചിലമ്പിത്തെറിച്ച വാക്കുകളിൽ, ആഖ്യാനങ്ങളിൽ നിന്നും നന്നായി മനസ്സിലാക്കി എടുക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. കൂട്ടത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ….ആരുമാരും ഇവിടെ കൂട് ഉപേക്ഷിച്ചു എങ്ങോട്ടേക്കും അകന്നു പോയിട്ടില്ല. ചിലർ, അന്നന്നുള്ള ” അന്നംതേടലിന്” അവിടവിടെ നിത്യവൃത്തിയുമായി ചുറ്റിനടക്കുന്നുണ്ടാവാം…തിരക്കൊഴിയുമ്പോൾ , മടങ്ങിവന്ന പലരെയും പോലെ , അവരും തിരികെ, പാഞ്ഞുവന്ന് കൂടണയും നിശ്ചയം !. ഒരു ”ഒറ്റക്കൊമ്പ”നോ, ”കലിപ്പ”നോ വന്നേക്കില്ല എന്നുവരാം. ”സിമോണ” അടങ്ങുന്ന നമ്മുടെ മറ്റ് സുഹൃത്തുക്കൾ, എഴുത്തുകാർ എല്ലാവരും ഏതു നിമിഷവും കടന്നുവരവിൻറെ, സജീവമാകലിൻറെ രാജപാതയിലാണ്. അതിൻറെ ഏറ്റവും വലിയ നിദാനങ്ങളാണ് ”വിളിപ്പുറത്തു” കടന്നു വന്നു പിന്താങ്ങൽ അറിയിച്ച , ”രാജ”, ” ആൽബി”, ഫഹദ്”, സ്നേഹിതൻ” തുടങ്ങിയവരുടെ സ്നേഹം തുളുമ്പിയ വാക്കുകൾ !.

    മറുപടിയിൽ….അങ്ങയുടെ അതുകഴിഞ്ഞു പിന്നീട് വന്ന വാക്കുകളിൽ എല്ലാം… ഇരുട്ടിൻറെ, നിശബ്ദതയുടെ, ആ കറുത്ത ”നെഗറ്റിവ് ഇഫക്ട്” ഭീമാകാരം പൂണ്ട് വല്ലാതെ വളർന്നു വലുതായി നിൽക്കുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. സത്യത്തിൽ എനിക്കത്തരം ”രൂപങ്ങൾ”, ” പരിണാമങ്ങൾ”. വല്ലാതെ ഭയമാണ്. ഞാൻ എപ്പോഴും ഇഷ്‌ടപ്പെടുന്നതും….ഒപ്പം ചേർക്കാൻ താല്പര്യപ്പെടുന്നതും….. ഏ ത്കൊടിയ ദുഃഖത്തിലും…ദുർഘടാവസ്‌ഥയിലും ചിരിക്കയും സന്തോഷിക്കുകയും പ്രകാശം പരത്തുകയും ചെയ്യുന്നവരെയാണ്. അതിനാൽ…ഇനിയും ഇനിയും പറയാൻ ഒന്നുമാത്രം !. ” be
    happy always dont ever think & feel bad things, be pleasent cool & cheerup ”.

    ഞാൻ പൂക്കൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച വാക്കുകളാണ് എപ്പോഴും എവിടെയും ആർക്കും സമ്മാനമായി നൽകാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് . പക്ഷെ എനിക്ക് പകരം കിട്ടുന്നത്, എവിടെയും എപ്പോഴും ” വൈരുധ്യങ്ങൾ” ആയിരിക്കാം. എങ്കിലും ഞാനതൊന്നും കാര്യമാക്കാറില്ല !. ഇവിടെയും അങ്ങനൊന്നും ചിന്തിക്കുന്നില്ല. ” പകരം കിട്ടിയ വാക്കു”കളും കറുത്തത് ആണെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. കാരണം ആ വാക്കുകളിൽ ഒക്കെ അന്തർധാരയായി അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത് ഒടുങ്ങാത്ത സൗഹൃദവും അടുപ്പവും ഒക്കെ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ”സ്നേഹത്തിൻറെ വലിയ താജ്‌മഹൽ ” തന്നെ ആയിരിക്കുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പാണ്. അതിൽ കൂടുതൽ എനിക്ക് പറയാൻ വാക്കുകളില്ല.

    കഥയെക്കുറിച്ചു പറയാൻ വന്ന ഞാൻ കഥയില്ലാത്തവനായി !. കഥ ഇപ്പോൾ ”പത്താം അധ്യായത്തിൽ” വന്നെത്തി നിൽക്കുന്നു. കഥയെക്കുറിച്ചു വരുന്ന നല്ല അഭിപ്രായങ്ങൾ വായിച്ചു അറിയുന്നുണ്ട്. ഇനി അതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി മറ്റെന്തു അഭിപ്രായം പകർത്താനാണ് ഞാൻ . അതെ നല്ല, അഭിപ്രായങ്ങൾ തന്നെയാണ് എനിക്കും ഈ കഥയെക്കുറിച്ചു തുടക്കം മുതൽ ഇതുവരെയും ഉള്ളത്. പിന്നെ, ഒരു സംശയം ആകെ ഉള്ളത്…ഒരു എഴുത്തുകാരി എന്ന നിലയിൽ നിന്നു മാറി, എഴുത്തുകാരി ഇവിടെ ഈ കഥയിൽ…ഒരു ” ട്രപ്പീസുകളിക്കാരി”യുടെ റോൾ സ്വയം ഏറ്റെടുത്തോ എന്നൊരു ശങ്ക. കാരണം, ആ രീതിയിലാണ്…തൊട്ടും തൊടാതെയും…വീണും വീഴാതെയും ഒക്കെ ഈ കഥയെ ”നെറ്റിൽ വീഴ്ത്താതെ”….ഓരോ ലക്കത്തിലും ഒരു സർക്കസ്സുകാരിയെപ്പോലെ മെയ്‌വഴക്കത്തോടെ വഹിച്ചു മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്. ” ടമാർ പടാർ”!…”ബലേഭേഷ്”, അത്ഭുതം തന്നെ !… …അങ്ങനെ കുതിച്ചു മുന്നോട്ട് പോയിടട്ടെ….എല്ലാ അനുഗ്രഹങ്ങളും!…..ആശംസകളും നേരുന്നു…വരും എഴുത്തിന്, കഥയുടെ പൂർണ്ണ വിജയത്തിന്, പോട്ടെ…..ഒന്നുകൂടി !…….’
    ‘ ടമാർ പടാർ”……….!….

    നന്മകളോടെ…സ്നേഹാശിസ്സുകളോടെ……

    സാക്ഷി

    1. സാക്ഷി …

      അറിയില്ല, താങ്കളുടെ എഴുത്ത് വായിച്ചപ്പോള്‍ അനുഭവിച്ച ആഹ്ലാദ നിറവിന്‍റെ അളവ് എത്രയാണ് എന്ന്. ഇതുപോലെയുടെ അക്ഷര നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പ്രകാശത്തില്‍ ഇങ്ങനെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ഒരു വിശ്രാന്തിയുണ്ട്. അതേക്കുറിച്ചും പറയാനറിയില്ല. പക്ഷെ അനുഭവം!! അങ്ങനെയോരനുഭവമായി ഈ എഴുത്തിലൂടെ താങ്കള്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ എനിക്കുറപ്പിക്കാം: ഏകാന്തത ഒരു വലിയ നുണയാണ്. തനിയെ ആണെനുന്നുള്ള വിചാരം ഒരു അവാസ്തവവും.

      സൌഹൃദത്തിന്റെ ഈ തൂമഞ്ഞ് ആവശ്യം വേണ്ടപ്പോഴൊക്കെ താങ്കള്‍ എന്നിക്ക് തന്ന് എന്നെ ശക്തിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പലപ്പോഴും അതിന് തുല്യമായതോ അതില്‍ താഴെയെത്തുന്നത് പോലുമോ എനിക്ക് തിരിച്ചുതരാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും. കടപ്പാട് അങ്ങനെ പറയാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ ഒരുപാടുണ്ട് എനിക്ക് താങ്കളോട്. ആ സാഹചര്യമൊന്നും ഇപ്പോള്‍ ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നില്ല. എങ്കിലും ഈ കത്തിന് ഒരുപാട് നന്ദി ഹൃദയത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും ആഴത്തില്‍ നിന്ന്‍ താങ്കള്‍ക്ക് അര്‍പ്പിക്കുന്നു…

      ചിലപ്പോള്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജോലിയുടെ പ്രത്യേകതയും അതിന്‍റെ ചില പ്രഷറുമൊക്കെയായാവാം ഞാന്‍ താങ്കള്‍ക്കിട്ട കുറിപ്പില്‍ പ്രതിഫലിച്ചത്. എങ്കിലും അത് എഴുതിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒരു ഭാരമില്ലായ്മ അനുഭവപ്പെട്ടു എന്നത് നേരാണ്. ഏറ്റവും വിശ്വസ്ഥയായ ഒരു സുഹൃത്തിനോട് മനസ്സ് പങ്കുവെച്ചുകഴിയുമ്പഴുണ്ടാവുന്ന ആഴമേറിയ സമാധാനം ..സത്യമാണ്. അതിന് ശേഷമിപ്പോള്‍ ഈ പ്രതികരണം വായിച്ചപ്പോള്‍ അളവ് രേഖപ്പെടുത്താനവാത്ത വിശ്രാന്തിയാണ് അനുഭവിക്കുന്നത്…

      കഥയില്ലാത്ത കഥയായാണ് “ഗീതിക” തുടങ്ങിയത്. പക്ഷെ കഥയോടുള്ള പ്രതികരണം എന്നെ അട്ഭുതപ്പെടുത്തുക മാത്രമല്ല ഭയപ്പെടുത്തുക കൂടി ചെയ്യുന്നു. പ്രതീക്ഷകളുടെ ഭീമമായ ഇന്‍വെസ്റ്റ്‌മെന്‍റ്റ് ഈ കഥയ്ക്ക് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അതെന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ കള്ളമല്ല. എനിക്ക് നല്‍കാനുള്ളത് മിന്നാമ്മിനുങ്ങിന്റെ നുറുങ്ങുവെട്ടം മാത്രവും പക്ഷെ എന്നിലുള്ള പ്രതീക്ഷ ഒരു ഗ്യാലക്സിയുടെതുമാകുമ്പോള്‍ അവശേഷിക്കുന്ന ഏക അവസ്ഥ ഓരോ അക്ഷരവും ടൈപ്പ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഭയപ്പെടുക എന്നത് മാത്രമാണ്…

      ഹൂ വാച്ച്സ് ദ വാച്ച്മാന്‍ എന്ന സുന്ദരന്‍ ഈറോട്ടിക്കയെ അതേപോലെ പകര്‍ത്തിയാല്‍ എന്നെ ആദ്യദിവസം തന്നെ പടിയിറക്കും. അത്രമേല്‍ ഭീഭത്സമെന്ന്‍ വിളിക്കാവുന്ന ലൈംഗിക യുദ്ധമുറകള്‍ അതിലുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് അതിന്‍റെ രാജപാതയില്‍ നിന്ന്‍ ബഹുദൂരം മാറിയാണ് ഞാന്‍ എന്‍റെ വഴി വെട്ടിയത്. ആദ്യത്തെ വഴിയില്‍ നിന്ന്‍ മാറി നടന്നിട്ടും നമ്മുടെ ” കള്‍ച്ചറല്‍” റൂട്ടുകള്‍ അത്രമേല്‍ ബാക്ക്ഡ് അപ്പ് ആയതിനാല്‍ ചിലപ്പോഴൊക്കെ തിരുത്തലുകളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനുള്ള ആവശ്യങ്ങളുയരാറുണ്ട്…

      ഈ കഥയെ അതിന്‍റെ മൂലരൂപത്തില്‍ പ്രതിഷ്ട്ടിക്കാന്‍ തീര്‍ച്ചയായും ഉദ്ദേശിക്കുന്നതല്ല. ഭാഷയും ആഖ്യാനരീതിയും വേഗവുമൊക്കെ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും സന്മാര്‍ഗ്ഗപാഠം പഠിപ്പിക്കല്‍ എഴുത്തിന്‍റെ ഉധേശ്യവുമല്ല. നമ്മള്‍ കഥയിലൂടെ സന്മാര്‍ഗ്ഗപാഠം കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ വായനക്കാരുടെ ബോധത്തെ പരിഹസിക്കുകയാണ്. അവരുടെ നൈസര്‍ഗികമായ സന്മാര്‍ഗ്ഗചിന്തകള്‍ക്ക് മേല്‍ കഥയിലൂടെ “ആളുകളിക്കുക” യാണപ്പോള്‍. വായനക്കാര്‍ ബനാന റിപ്പ്ബിക്കുകളല്ല. എഴുത്തുകാരെക്കാള്‍ യുക്തിചിന്തയും സംവേദനമൂല്യമുള്ളവരും ചിന്തശേഷിയുള്ളവരുമാണവര്‍. പോണ്‍ നോവലിലൂടെ ധാര്‍മ്മികത പഠിക്കേണ്ട ഗതികേടവര്‍ക്കുണ്ടോ?

      ഇല്ലാന്നാണ്‌ എന്‍റെ വ്യക്തിപരമായ ഉത്തരം. കാരണം വായനക്കാരുടെ സംവേദനക്ഷമതയെ ഞാന്‍ ബഹുമാനിക്കുന്നു. അവരെവിലകുറച്ച് കാണുന്ന യാതൊന്നും എന്‍റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന്‍ ഉണ്ടാവരുതെന്നാണ് എന്‍റെ ആഗ്രഹം…

      വീണ്ടും എന്നോട് സംസാരിക്കാന്‍ സമയം കണ്ടെത്തിയതിന് ഞാന്‍ താങ്കളോട് ഹൃദയംഗമമായ നന്ദി പറയുന്നു. മഹാ സ്നേഹത്തില്‍ നിന്നാണ് ഇത്തരം വാക്കുകളുമായി താങ്കള്‍ക്ക് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കാനാവുകയുള്ളൂ. ആ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി …പക്ഷെ സ്നേഹത്തെ നന്ദി പറഞ്ഞ് തീര്‍ക്കാന്‍ പറ്റുന്നതുമല്ലല്ലോ….

      സസ്നേഹം,
      സ്മിത

  11. Epozha അടുത്ത part

    1. ഇന്ന്‍ വരും

      1. കുറെ നേരം ആയി തുറന്നു നോക്കുന്നു വന്നോ എന്ന് നോക്കി

  12. ethelum super natural sambavam aayirikum twist aaki kondu varunne eaanu thonnunnu

    1. ഹഹഹ ….അതുകൊള്ളാം!!

      ഇത് ഒരു ഏലിയന്‍ തീമില്‍ എഴുതിയ കഥയല്ല എന്നുറപ്പ് തരാം. പച്ചമലയാളികളാണ് കഥാപാത്രങ്ങള്‍…

      നിരീക്ഷണത്തിന് നന്ദി…

  13. മന്ദൻ രാജാ

    കഥ കൂടുതൽ മിഴിവേറുന്നു , അതോടൊപ്പം കൂടുതൽ കുരുക്കിലേക്കും ..
    കുരുക്കുകളിൽ പെടാതിരിക്കാൻ ഗീതികക്ക് കഴിയട്ടെ , കാര്യങ്ങളുടെ കടിഞ്ഞാൺ ഗീതികയുടെ കൈകളിൽ ഭദ്രമായിരിക്കട്ടെ. അവളുടെ തീരുമാനങ്ങളാവട്ടെഎല്ലാം ..

    അടുത്ത പാർട്ടിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു . സ്നേഹപൂർവ്വം -രാജാ

    1. രാജാവേ നിങ്ങൾ എഴുത്ത് നിർത്തിയോ? എന്ത് തന്നെ ആയാലും അങ്ങയെ പോലുള്ള ഒരു നല്ല എഴുത്തുകാരന്റെ ഒരു ഗംഭീര തിരിച്ചു വരവ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു..ഞങ്ങളെ നിരാശപെടുത്തരുത് !

      1. ഇതിപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എത്രനാളായി പറയുന്നതാണ്! അനു ലിയോയെപ്പോലെ മറ്റുള്ള വായനക്കാര്‍ കൂടി ഒരിടപെടല്‍ നടത്തിയിരുന്നെങ്കില്‍!!

    2. രാജാ,

      അതിപ്പോള്‍ ഗീതികയുടെ കാര്യമാണ്. അവള്‍ കണ്ണും പൂട്ടി അങ്കത്തിനിറങ്ങിയതല്ല. മുമ്പിലും പിമ്പിലും നിന്ന്‍ പടനയിക്കുന്നത് ഭര്‍ത്താവ് രാജേഷാണ്…

      അതുകൊണ്ടുതന്നെ അധികം ഡാമേജ് ഉണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യതയില്ല…

      സ്മിത

  14. Ennetheyum pole thanne ee partum mikachu ninnu smitha jii.

    1. താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ഡിയര്‍ ജോസഫ് ജി

Leave a Reply to വടക്കൻ Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *