ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ 20 [Smitha] 376

“നിങ്ങള് കൊച്ചമ്മെടെ ഡ്രസ്സ് മൊത്തം വലിച്ചു കീറി..മേത്തോടെ മൊത്തം ഏതാണ്ടൊക്കെയോ വെളുത്ത സാധനം ഇട്ടു..എന്നിട്ട് നിലത്ത് തള്ളിയിട്ട് റേപ്പ് ചെയ്യുവാരുന്നില്ലേ മനുഷ്യാ? നോക്കിക്കോ! നിങ്ങള് നോക്കിക്കോ! ഞാനിത് എല്ലാരോടും പറയും!”

“പറഞ്ഞാ മൈരേ നിന്‍റെ കഴുത്തിനു മേലെ തല ഉണ്ടാവില്ല~”

ഗീതികയെ പിടിച്ച് എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചാക്കോ പറഞ്ഞു.
ഗീതിക കൈകള്‍ കൊണ്ട് തന്‍റെ നഗ്ന ദേഹം മറച്ചു പിടിക്കാന്‍ നോക്കി.

“കൊച്ചമ്മേ!”

അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് ദേവൂട്ടി പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പം കൊഴപ്പം എന്തേലും ഉണ്ടോ? വെള്ളം കുടിക്കാന്‍ തരട്ടെ? ഇയാള് എന്നതാ കൊച്ചമ്മയെ ചെയ്തെ? എന്‍റെ ഈശ്വരാ! എന്താ ഇത്? നിങ്ങള് എന്നാ വിഷമാ ചാക്കോചേട്ടാ കൊച്ചമ്മേടെ മേത്ത് ഇട്ടെക്കുന്നെ?”

ഗീതിക ഒന്നും പറയാതെ നിലത്തേക്ക് മാത്രം നോക്കിയിരുന്നു.

“കണ്ടോ കണ്ടോ!!”

ദേവൂട്ടി വീണ്ടും ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.

“കൊച്ചമ്മയ്ക്ക് മിണ്ടാന്‍ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്തേല്‍ ആക്കി നിങ്ങള് ചാക്കോ ചേട്ടാ! ഈശ്വരാ ഇനി പോലീസ് വരൂല്ലോ! എന്നേം പിടിക്കൂല്ലോ! ഈശ്വരാ! കൊച്ചമ്മയ്ക്ക് വയ്യ! നിങ്ങള് ഒന്ന് ആശൂത്രീല്‍ എങ്കിലും കൊണ്ടുപോകുവോ ഇവരെ?”

ചാക്കോയുടെ ക്ഷമയൊക്കെ നശിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.
അയാള്‍ കൈ ചുരുക്കി മുകളിലേക്ക്, ഉയര്‍ത്തി.
ദേവൂട്ടിയുടെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ അത് താഴ്ത്തി.
അവളോട്‌ ഒരു ചുവടുകൂടി അടുത്തു.

“പൂറി മോളെ!”

അയാള്‍ അലറി.

“ഒരു വാക്ക്! ഇനി ഒരു വാക്കുകൂടി ശബ്ദിച്ചാല്‍ നിന്‍റെ മൊഖം ഞാന്‍ ഇടിച്ച് ചമ്മന്തിയാക്കും! വേണോ? വേണോന്ന്‍?”

ഗീതിക അപ്പോള്‍ ദേഹത്തെ മൂടിയിരുന്ന ഗോതമ്പ് പൊടി തുടച്ചുകളയാന്‍ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.
എപ്രണ്‍ മൊത്തം അഴിച്ചതിനാല്‍ അവള്‍ ഏതാണ്ട് പൂര്‍ണ്ണമായും നഗ്നയായിരുന്നു.
ദേവൂട്ടി ഗീതികയെ അപ്പോഴും സഹതാപത്തോടെ, ചാക്കോയെ ഭയത്തോടെ നോക്കുകയാണ്.
ഗോതമ്പ് മാവാണ് അവളുടെ ദേഹത്ത് ഒട്ടിപ്പിടിചിരിക്കുന്നത് എന്ന് അവള്‍ക്ക് ഇതുവരെ മനസ്സിലായിട്ടില്ല.

“ഞാന്‍ നിങ്ങളോട് എന്‍റെ സങ്കടം പറഞ്ഞു എന്നത് നേരാ,”