ഹായ് നമസ്ക്കാരം സ്‌മിതാ മാഡം…….

” ഗീതിക”, കളി വിട്ട് കുറെയൊക്കെ കാര്യത്തിലേക്കും…കേളീരസങ്ങൾ പങ്കിടുന്ന, രതിസംഗമങ്ങൾക്കും രതിമേളനങ്ങൾക്കും വേദിയാകുമ്പോൾ തന്നെ തുടക്കത്തിലേ കൈകൊണ്ട അതിൻറെ അവിഹിതബന്ധ സ്വാഭാവികതയിൽ നിന്നുംഒട്ടും വ്യതിചലിക്കാതെ, അതിൻറെ തനിമ നിലനിർത്തി ഇപ്പോഴും അതുപോലെ മുന്നോട്ട് പോകുവാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എന്നുമാത്രമല്ല, അത് വായനക്കാരൻറെ താല്പര്യങ്ങളും അഭിരുചിയും കണ്ടറിഞ്ഞു അവരുടെ മനോനിലക്കു ‘ദഹിക്കും വിധം’, അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാമസാലക്കൂട്ടും ചേരുവകളും സഹിതം എല്ലാം, ചേരുംപടി ചാലിച്ചു ചേർത്ത്….നല്ലൊരു ”രസക്കൂട്ടായി” ഓരോ അധ്യായങ്ങളും ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചമാക്കി നന്നായി എഴുതി മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുവാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. ‘സ്മിത ‘ എന്ന ‘അക്ഷരരാജ്ഞി ‘യുടെ വിസ്മയ തൂലികത്തുമ്പിൽ നിന്നു ഇത്കണക്കെ, ‘കഥയും നീണ്ടകഥയും നോവലും ചെറുഅദ്ധ്യായങ്ങളായും’ പല ഭാഷാപരിണാമങ്ങളായ് അടർന്നുവീണു കിട്ടുമ്പോൾ…ആ ഓരോ മുത്തും പവിഴവും കൈകുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്തു നിറനാഴിവച്ചവർ നമുക്ക് നേദിച്ചു നമസ്‌കരിക്കുമ്പോൾ…അത് ഇരുകൈകളും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചു, വായിച്ചനുഭവിക്കാൻ സൗഭാഗ്യം കിട്ടുന്ന, പരമാനന്ദം നേടുന്ന എന്നെപ്പോലുള്ള അനുവാചകർ ഓരോരുത്തർക്കും അത് തീർച്ചയായും ഒരു ‘ ജന്മസാഫല്യം ‘തന്നെ !.

കളിയും കാര്യങ്ങളും ഇടകലർന്ന ” ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ” ളുടെ ഓരോ അദ്ധ്യായങ്ങളും വായനക്കാരൻറെ ” ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ” ടെ വിരസത തീർത്തുമകറ്റി, ഈണവും താളവുമാർന്നു….ഈടും പാവുമായി മുന്നേക്ക് നയിക്കുമ്പോൾ…അവരെ ഒട്ടും മുഷിവ് അനുഭവിപ്പിക്കാതെ, വായിച്ചു തീർത്ത ആസ്വാദ്യതയുടെ ലഹരിയെ തെല്ലും ചോർത്തികളയാതെ…ഒന്നിന് പിറകെ മറ്റൊന്നായി പിറകെ തൊട്ടുപിറകെ… എന്ന രൂപത്തിൽ, തുടർച്ചാഖ്യായികളായി വായനയുടെ സ്വർഗ്ഗീയാനന്ദത്തെ വാനോളം ഉയർത്തി വിടും വിധം തുടരെ എഴുതിവിടുന്നു എന്ന വലിയ കാര്യമാണ് ഇവിടെ ” പരമപ്രധാനമായ” മറ്റൊരു വസ്തുതയായി എടുത്തുപറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതും…പ്രസ്തുത എഴുത്തുകാരിയെ അങ്ങേയറ്റം അനുമോദിക്കാതിരിക്കാൻ ആവാത്തതും.

ഈ കഥക്ക്, പല സമയങ്ങളിലായി പല മാനങ്ങളും പല അവസ്‌ഥാന്തരങ്ങളും നമ്മളറിയാതെ തന്നെ മാറിമാറി വന്നുപോകുന്നുണ്ട്. ആസ്വാദകന് എറിയുംകുറഞ്ഞും അതിനോട് പരമാവധി സംവദിച്ചു പോകുവാനും കഴിയുന്നുണ്ട്. അത്രക്ക് ലളിതവും സരസവും, എന്നാൽ വളരെ രതിഭരവുമാണ് ഇതിൽ അതിനായി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന ഓരോ എഴുത്തുഭാഷയും സന്നാഹങ്ങളും. ” നിഷിദ്ധരതി”യോ ” ഫെറ്റിഷിസം” അങ്ങനെ തുടങ്ങിയുള്ള ഒരു കാറ്റഗറിയും വേണ്ട, സ്മിത എന്ന ” charishmatic crowdpuller, story writer ” നു വായനക്കാരനെ സെക്‌സിന്റെ ,തീവ്രരതിയുടെ, കട്ടകമ്പിയുടെ ഉത്തുംഗശ്രു൦ഗങ്ങളിൽ ഉയർത്തികൊണ്ടുപോയി വിരാജിക്കുവാൻ. എഴുത്തിൻറെ തനതുശൈലികൾ, ചില ചെറു പൊടികൈകൾ, പ്രതിഭ, ജ്ഞാനം, അക്ഷീണപരിശ്രമം, എല്ലാത്തിനും അപ്പുറമുള്ള വായനക്കാരുമായുള്ള ആത്മാർപ്പണം…ഇതെല്ലാം ഇതും ഇതിനപ്പുറവും എഴുതാനും അനുഭവിപ്പിക്കാനും വളരെ വലുതാണ്.

” അവിഹിതം ” എന്ന കാറ്റഗറിയിൽ ഇത്രയധികം ”സെക്സുകലർന്ന”- വികാരം ഏറ്റുന്ന ഒരു കഥ ഇതിനു മുൻപ് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ ?…എന്നുപോലും സംശയമാണ്, അത്രക്കധികം ഉന്മാദം തിരതള്ളുന്നൊരു കഥയാണിത് എന്ന് പറയാതിരിക്കാൻ ആവില്ല. ”ശ്വാസം വിടാൻ ആകാതെ”, എന്ന് ” ഹൊറർ സ്റ്റോറി” കളെക്കുറിച്ചു പറയുന്നപോലെ…” ഒന്ന് അനങ്ങാതെ, ഒരു ഞെരിപിരിയെങ്കിലും കൊള്ളാതെ, തെല്ലെങ്കിലും ” വികാര ത്രസിപ്പോടെയല്ലാതെ….ആർക്കെങ്കിലും ഇതിൻറെ ഒരു അദ്ധ്യായ വായനയെങ്കിലും പൂർത്തിയാക്കാൻ ആവുമോ ?…എന്നും സംശയകരമാണ്.

ഇതിൻറെ കഥയും കഥാംശങ്ങളും കഥാപാത്ര സ്വഭാവ-സവിശേഷതകളും വിവരണങ്ങളും ഒക്കെയായി…കഥയിൽ അധികം കടന്നുകയറി യാത്രചെയ്‌തു പോകുവാൻ തൽക്കാലം ഞാൻ മുതിരുന്നില്ല. അതിന് കാരണങ്ങൾ പലതും ഉള്ളതുകൊണ്ട് അതും സവിസ്തരിക്കുവാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. തിരക്കുപിടിച്ച ജീവിതചര്യകൾക്കിടയിൽ വീണുകിട്ടുന്ന തുച്ഛമായ ”ഒഴിവു സമയങ്ങൾ”, ” ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ” ക്കായി നീക്കിവെക്കാൻ കഴിയുന്നു, എന്നുള്ള സൗഭാഗ്യത്തിൽ, അഭിമാനത്തിൽ, വല്ലാതെ ഊറ്റംകൊള്ളുന്നു… എങ്കിലും, അതിന് വായനക്കപ്പുറം…യഥാവിഥി ” പ്രതികരണങ്ങൾ ” അറിയിക്കാൻ ആവാത്തത്, ഒരു വലിയ ” കുറവും പോരായ്മ” യുമായി തന്നെ ഇവിടെ ഞാൻ വിലയിരുത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, വായന മനസ്സിൽ കടന്നുകയറിയപ്പോൾ തോന്നിയ, കണ്ടെത്തിയ, കുറേ കാര്യങ്ങളെ, വിമർശനബുദ്ധ്യേ അല്ലെങ്കിലും….ആദിയും അന്തവും അടുക്കും ചിട്ടയും ഏതുമില്ലാതെ, വലിച്ചുവാരി വെറുതെ കുത്തിക്കുറിച്ചു, കത്തിവച്ച…കുറച്ചു കാര്യങ്ങളാണ് മേൽ ഉദ്ദരിച്ചുപോയത് മുഴുവനും. അതിനെ തള്ളാനോ, കൊള്ളാനോ…ഏതുവിധേനെ എങ്ങേനെയും സ്വീകരിക്കാനുള്ള എല്ലാ അവകാശവും,”പകർപ്പവകാശവും ” എല്ലാം രചയിതാവിനു തന്നെ വിടുന്നു. പിന്നെ,എപ്പോഴും എഴുതുകയും പറയുകയും ചെയ്യാറുള്ളപോലെ ഇതിൻറെയും ” സത്യവും സത്യസന്ധതയും ” ആതാമാവിൽ തൊട്ടത്” എന്ന് മാത്രം അടിവരയിടുന്നു.
” ഗീതിക”, ഇവിടംവരെ….കോരിത്തരിപ്പുകളോടെ… നല്ലരീതിയിൽ ചാഞ്ഞു ചമഞ്ഞു വന്നെത്തി. ” വന്നു, കണ്ടു, കീഴടക്കി !.” ആശ്വാസം !…സന്തോഷം !….
അദ്ധ്യായങ്ങളും കുറേയൊക്കെ ആയി. എല്ലാം വേണ്ടപോലെ , അപ്പപ്പോൾ ചൂടോടെ വായിച്ചാസ്വദിക്കാൻ ആവുന്നില്ല. എങ്കിലും പലപ്പോഴായി ആവുംവിധം വായിച്ചു ഒപ്പത്തിന് ഒപ്പം ഓടിയണയാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. കഴിയുന്നിടത്തോളം ” പ്രതികരണം” അറിയിച്ചു updated ആവാനും .
” കണ്ട പൂരം കേമം….കാണാനിരിക്കുന്നത് ” കെങ്കേമം” എന്ന് വിചാരിച്ചു, കൂടുതൽ ” കൊടുംപൂരങ്ങൾക്ക്” കണ്ണുനട്ട് കാതിരിക്കുന്നു….നിരാശനാക്കില്ല, എന്ന വിശ്വാസങ്ങളോടെ…… “ ഒന്ന് കൂടി…! ”

എഴുതുവാനാണെങ്കിൽ….” പറയുവാൻ ഏറെയുണ്ട് ഇനിയും എനിക്ക് ഈ പറഞ്ഞതിനും പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതിനു൦…പറഞ്ഞിരിക്കയോളം,പറഞ്ഞുതീരുവോളം….” എന്ന് കവി പാടിയ പോലെ, ഇതിനെക്കുറിച്ചു, ഈ കഥയേയും പരിസരത്തേയും കുറിച്ച് മാത്രം ഇനിയും ഏറെയുണ്ട് എനിക്ക് പറയുവാൻ…രാപ്പകലുകൾ പിന്നിട്ട് ,എഴുതി പോകുവാൻ എഴുതി നിറയ്ക്കുവാൻ… …പക്ഷേ, അബദ്ധജടിലമായ എന്റെയീ ” കത്തിവെപ്പ്, കുത്തികുറിപ്പുകൾ” വായിച്ചു, സ്വന്തം ” വാളിൽ”ലേക്ക് സ്വയം ” വാളുവച്ചു” മരിപ്പിക്കാൻ…( സിമോണപരുന്തിനോട് കടപ്പാട്)താത്പര്യപെടാത്തതിനാൽ… തൽക്കാലം ആ” കുൽസിതശ്രമ’’ ത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിയുന്നു.

” മല്ലികാബാണൻ തൻറെ വില്ലെടുത്തു,
മന്ദാരമലർ കൊണ്ട് ശരം തൊടുത്തു……..”

എന്ന കവിവാക്യം അനുകരിച്ചാൽ…..” രതിമനോഹരമാർന്ന അമ്പെടുത്തു, മലയാളഭാഷാമനോജ്ഞ്ഞ വർണ്ണമലരുകൾ വാരിനിറച്ച വില്ലിൽ കോർത്തു…മാറിലേക്കും മനസ്സിലേക്കും മനുഷ്യശരീരത്തിൻറെ നാഡീഞരമ്പുകൾ ഓരോന്നിലേക്കും….തുടരെ തുടരെ ” മദഭര” വേദന പടർത്തുന്ന ” രതിബാണങ്ങൾ”, പുളകമുണർത്തി എയ്‌തേയ്തു വിടുന്ന പ്രിയ എഴുത്തുകാരി സുഹൃത്തിനോട് എങ്ങനെ നന്ദി, കടപ്പാട്…ഒക്കെ രേഖപ്പെടുത്തണം എന്ന് അറിയാൻവയ്യ !.
എങ്കിലും, ആദിമധ്യാന്തങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത…നിറഞ്ഞ നന്ദി, സ്നേഹം….കൃതജ്ഞത…..എല്ലാം…..
എല്ലാം അറിയിച്ചു , ഇപ്പോഴത്തേക്ക് വിടപറയുന്നു…..
ഇനി എപ്പോഴെങ്കിലുമൊക്കെ ” വായനയുടെ തീരങ്ങളിൽ, യാത്രയുടെ ഇടവേളകളിൽ” കണ്ടുമുട്ടാം…എന്ന വിശ്വാസങ്ങളോടെ…..പ്രാർത്ഥനകളോടെ……നിർത്തുന്നു ,സഞ്ചാരി,

സ്വന്തം,

സാക്ഷി

ഏതായലും ലാസ്റ്റ് പാർട്ട്‌ ആണു, ഞാൻ ഒരു കട്ട ഫാൻ ആണു ഗീതികയുടെ.

രാജേഷേയിട്ട് ഒരു കളി എക്സ്ട്രാ ordinary. ഐ ലവ് ഫോർ ദിസ്‌ ഓൺ.

ഇത്രയെങ്കിലും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചോട്ടേയ്