ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ 6 [Smitha] 476

പ്രിയ; സ്‌മിത മാഡം….

” ഗീതികയുടെ ഒഴിവുസമയങ്ങൾ ”…..നിറഞ്ഞ വായനക്ക് ഒരു ഒഴിവും നൽകാതെ, കുഞ്ഞു ഇടവേള മാത്രം സമ്മാനിച്ചു….എല്ലാതരത്തിലുംപെട്ട വായനക്കാരുടെയും മുക്തകണ്o പ്രശംസകൾ മുഴുവൻ ഏറ്റുവാങ്ങി , ഹർഷാരവങ്ങളോടെ…വിജയകരമായി അതിൻറെ ജൈത്രയാത്ര തുടരുകയാണല്ലോ ?. ഇന്നത് എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളെയും അതിജീവിച്ചു അതിൻറെ 6-)o ഭാഗത്തിൽ വന്നെത്തി നിൽക്കുന്നു. നന്മ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും പോലെ…” നല്ല കഥയുടെ നൂറുമേനി കൊയ്യുന്ന നല്ല വിജയത്തിൽ ” ഈയുള്ളവനും അനുഭവപ്പെട്ട നിറഞ്ഞ സന്തോഷം ഞാൻ അതുപോലെ അറിയിക്കുന്നു. പിന്നെ, ലേശമൊരു വിഷമമുള്ളതു ഓരോ കഥാഭാഗവും ഓരോന്നായി തൽസമയം വായിച്ചു ഓരോന്നിനും അത് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ആസ്വാദനക്കുറിപ്പ് അപ്പപ്പോൾ അറിയിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല, എന്ന അത്യന്തം പ്രാധാന്യമേറിയ വിവരം ഓർക്കുമ്പോൾ, ആ ഖേദകരമായ വസ്‌തുത അറിയിക്കുമ്പോഴും മാത്രമാണ്!. ” സാഹചര്യങ്ങൾ”…എല്ലാം ” മജ്ബൂരി ” ആക്കുമ്പോൾ…എല്ലാറ്റിനും ”വഴങ്ങുക”അല്ലാതെ എന്താണ് ചെയ്യാൻ കഴിയുക?. എപ്പോഴും ക്ഷമ ചോദിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുക…”പരമബോർ”എന്ന് കരുതുന്നതിനാൽ ഇനി അതിനു൦ മുതിരുന്നില്ല. കഥയെക്കുറിച്ചു അല്പം സംസാരിച്ചു അതിന് പകരമാവാം … എന്ന് വിചാരിച്ചു മുന്നോട്ടു പോട്ടേ?.

” ഗീതികയുടെ ….സമയങ്ങൾ”, ഗീതികയുടെ സ്വന്തം അനുഭവങ്ങൾ,ചിന്തകൾ, ബോധ്യങ്ങൾ,വിശ്വാസങ്ങൾ എന്നിവയിൽ അടിയുറച്ച സ്വന്തം കഥ എന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ തോന്നാമെങ്കിലും…അത് അവളുടെ സ്വന്തം ”രാജേഷേട്ടൻ” കൊണ്ടുപോകുന്ന…ഏട്ടനിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന ചിന്തകളുടെയും ബോധ-വിശ്വാസങ്ങളുടെയും കഥ തന്നെയാണ്. ”തൊട്ടു-തൊട്ടില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു വായനക്കാരുടെ ചിന്തകളെയാകെ തകിടം മറിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അത് ഓരോഭാഗത്തും ഓരോ രീതികളിലൂടെ മുന്നേറുന്നത്. ഈ കഥയിൽ എനിക്ക് പറയാനുള്ള..എനിക്ക് ഞാൻ ” ചില്ലിട്ടു വയ്ക്കുന്ന” ഒരു വലിയ അഭിപ്രായം…ഈ കഥ ഇങ്ങനെ ഒരു തുടർകഥയായി സ്മിതാജി എഴുതി ഇടാൻ തോന്നിച്ച ബുദ്ധിയെ ആണ്. അതിനെയാണ് പ്രകീർത്തിക്കുന്നത് മുഴുവൻ !. ആ ചിന്തയെ എത്ര അഭിനന്ദിച്ചാലും മതിയാകില്ല. ഇവിടെയാണ്…”പരിണിതപ്രജ്ഞ ” എന്ന് പറയുന്ന ആ വലിയ കാര്യത്തിന് മുന്നിൽ നമ്മൾ ”നമിച്ചു പോകുന്നത്. അല്ലാത്ത ഒരാൾക്കൊന്നും ഇങ്ങനെ കഥയെഴുതി ആൾക്കാരുടെ ” ഹൃദയങ്ങളെ” ഇങ്ങനെ പിടിച്ചടക്കാൻ കഴിയില്ല. എങ്ങനുള്ള കഥകളായാലും…പേജുകളുടെ എണ്ണം നോക്കാതെ, നിഷ്പ്രയാസം 60-ഉം 70 ഉം പേജുകൾ പുല്ലുപോലെ എഴുതി കഥ സൈറ്റിൽ ഇടാറുള്ള രചയിതാവാണ് സ്മിത. പക്ഷെ ഈ കഥ ” ഇങ്ങനെ”, ഇടവേളയിട്ട് എഴുതണമെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ, ഇതുപോലെ ഒരു കാരണം അതിന് പിന്നിൽ ഇല്ലാതെ, അവർ ഒരിക്കലും ചെയ്യില്ല എന്ന് നമുക്ക് ഉറപ്പായി ചിന്തിക്കാം. നല്ല ഒരു എഴുത്തുകാരി എന്ന നിലയിൽ മാത്രമല്ല, നിങ്ങളെ ഞങ്ങൾ ” പ്രണയിച്ചു”പോകുന്നത്…ഇങ്ങനെ അവസരത്തിന് ഉയരാൻ…എല്ലാവരിലും ഒരേ ബോധത്തിൽ ഒരുപോലെ ആളിപ്പടരാൻ…തോന്നിക്കുന്ന എളിമയാർന്ന, എളിവാർന്ന ചിന്താബോധം, ബുദ്ധി, പ്രായോഗികഅറിവ് എന്നിവയിൽ ഒന്നും നിങ്ങളോട് മത്സരിക്കാൻ ആർക്കുമാവില്ല !.അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളെ പലപ്പോഴും ”ഒരു തികഞ്ഞ…” എഴുത്തുകാരി ”, ” പക്വമതി” എന്ന വിശഷണങ്ങൾ നൽകി ഞാനെപ്പോഴും വിശേഷിക്കാൻ തയ്യാറാവുന്നതും!.

ഈ കഥയുടെ ഓരോ അധ്യായവും അനുവാചകനെ ” ഓരോ രീതിയിൽ ”, ഓരോ തലങ്ങളിലെ”ക്കാണ് പതിയെ പതിയെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുന്നത്. അതിനെ ആകാംഷയുടെ മുൾമുനയിൽ നിർത്തി….ഓരോ മനോരാജ്യങ്ങളിലേക്ക് അപ്പൂപ്പൻതാടി കളെപ്പോലെ പാറിപ്പറപ്പിച്ചു മേച്ചു നടത്തിക്കുക എന്ന ”സർഗ്ഗവിനോദം ”(ക്രൂരമല്ല ) ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നത് അനുഗ്രഹീതയായ നല്ലൊരു രചയിതാവിനേ കഴിയൂ. ” ഒറ്റ സ്ട്രെച്ചിൽ ”ഈ കഥ വായിച്ചു അനുഭവിക്കുന്ന സുഖത്തെക്കാൾ എത്രയോ ഇരട്ടി ”ത്രിൽ” ഇതിനെ ഇങ്ങനെ ഇടവേളകൾവച്ചു വായിച്ചു രസിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് വായിച്ചനുഭവിക്കാൻ കഴിയുന്നു !.. വലിയ ഇടവേളകൾ അവർ ഇതിനു നൽകുകയും ചെയ്യുന്നില്ല, എന്നത് മറ്റൊരു അനുഗ്രഹം.

”രാജേഷ്”, ”ഗീതിക”, ”ചാക്കോച്ചി” , ഇങ്ങനെ അധിക കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാസ്മരികത ഒന്നുമില്ലാതെ,വെറും 3 പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളെ കൊണ്ട് മാത്രം ഇങ്ങനെ ഒരു കഥ എഴുതി ജനഹൃദയങ്ങളിൽ പ്രതിഷ്‌ഠ നേടുക !….അങ്ങനെ എല്ലാവര്ക്കും ഇങ്ങനെ എഴുതി ആഴത്തിൽ വേരോടാൻ കഴിയുമോ?…എന്നതും സംശയമാണ്. എന്തായാലും മനുഷ്യരെ ഞരമ്പുകളിൽ തീപിടിപ്പിച്ചു കൊന്നുപോകയാണ് ഓരോ ഭാഗത്തിലൂടെയും….അൽപാൽപമായി. വായനയുടെ തുടക്കത്തിൽ…ഇത് മറ്റൊരു ” രാധിക” ആയി മാറുമോ?…എന്ന സംശയം പലരെയും പോലെ സത്യത്തിൽ എനിക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ, പല കാമനകളിൽ, ചിന്തകളിൽ, ലക്ഷ്യത്തിൽ, കൂടിച്ചേരലുകളിൽ ….അതിൻറെ നിറവേറ്റലുകൾ…പൂർത്തീകരണം തുടങ്ങിയ എല്ലാ നിലകളിലും പുതുമയും നവീകരണവും എന്നപോലെ വ്യത്യസ്തതയും മുഖമുദ്രകളായി നല്ലൊരു മാനം നൽകുന്നതുകണ്ട് വല്ലാത്ത ”ഹൃദ്യത” അനുഭവപ്പെട്ടു.

വരും ഭാഗത്തു, ”രതി”, നല്ലരീതിയിൽ അതിൻറെ തനിമയാർന്ന ഉന്മാദാവസ്‌ഥ കൈക്കൊള്ളുമെന്ന് വിശ്വസിക്കാം. ”ഗീതിക”, സ്വയം തൻറെ സ്വത്വതാബോധം കൈവരിക്കുമെന്നും!. പക്ഷെ എങ്കിലും എല്ലാം എങ്ങനെ ആലേഖനം ചെയ്യപ്പെടും എന്നുള്ളത് പരിപൂർണ്ണ ബോധ്യത്തിൽ എത്തപ്പെടണമെങ്കിൽ കഥ പ്രകാശിതമായിട്ടു തന്നെ അറിയേണ്ടി വരും, കാരണം…എഴുതുന്നത് മറ്റാരുമല്ല, ”സ്മിതാ” എന്ന ഒറ്റയാൻ ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ !.

എല്ലാവരെയുംപോലെ ഈ ഞാനും കാത്തിരിപ്പിൻറെ കുന്തമുനയിലാണ്. നാളെത്തന്നെ അടുത്തത് കാണുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. എങ്കിലും പുതിയ ഭാഗത്തിൻറെ പുതിയ വായനക്ക്, എല്ലാ പുതുമകളോടെയും പ്രതീക്ഷകളോടെയും നിറഞ്ഞ മനസ്സിൻറെ കാത്തിരിപ്പിലാണ് ഞാനും. അധികമെഴുതി കാടുകേറുന്നില്ല, കഥയെക്കുറിച്ചും അധികം വിശകലനത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല. കഥയേയും, കഥാപാത്രങ്ങളെയെയും അതിൻറെ അന്തരാർഥങ്ങളെയും അന്തരാത്മാ വിചാരങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഒക്കെ അടുത്ത കുറിപ്പിൽ വിചാരണ ചെയ്യാം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. തൽക്കാലം നിർത്തുന്നു. തുടർന്നെഴുത്തിന്… എല്ലാ കരുത്തും, ശക്തിയും ഭാവുകങ്ങളും ആശംസിച്ചു മറയുന്നു……

n.b – സ്മിതാജി, ഇതുപോലെ ”ഒരക്രമം” ഞാൻ ” ഓഡിഷൻ ” ൻറെ കഥാച്ചുവരിലും പോയി ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്. സദയം ശ്രദ്ധിക്കുക !. അഭിപ്രായം അറിയിക്കുമല്ലോ ?.

സ്നേഹആദരവുകളോടെ …
സ്വന്തം
സാക്ഷി………

Just one word for the story “awesome”..

തുറന്നു പറയട്ടെ,താങ്കളുടെ കഥകൾ വായിക്കാൻ എനിക്ക് പേടിയാണ്.കുറച്ചു പേജുകൾ കഴിയുമ്പോൾ തീർന്നു പോകുമെന്നും പിന്നീട് എന്റെ ചിന്തകളിൽ കഥ പുനർജ്ജനിക്കുമെന്നും ഉള്ള പേടി.
കഥകൾക്ക് മരണമില്ല എന്നാണ് പ്രമാണം. ഓരോ പേജുകൾ വായിച്ചു തീരുമ്പോഴും ബാക്കിയുള്ള പേജുകളുടെ എണ്ണം എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാറുണ്ട്,സത്യം!
കഥയിലെ ലൈംഗിക ഉത്തേജനമോ പശ്ചാത്തലമോ അല്ല മറിച്ച് താങ്കളുടെ അഭിനിവേശമാണ് എന്നെ പിടിച്ചിരുത്തുന്നതും വീണ്ടും കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് അടുത്ത ഭാഗത്തിനായ് കാത്തിരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതും.
ഓരോ കഥാപാത്രങ്ങളും ആ പൂർണത എനിക്ക് കാണാം.White n Black അല്ലാതെ ഒരു Grey അത് തന്നെയാണ് കഥാപാത്രങ്ങൾ.But I do believe grey is a soulful colour

Yet still another thrilling and suspense part from our dear writer Smitha jii. Eagerly waiting for the next part.