ഗിരിജ ചേച്ചിയും ഞാനും 8 [Aromal] 602

പതിവ് പോലെ ഞാൻ വീട് പൂട്ടി താക്കോലുമായി ഗിരിജ ചേച്ചീടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു.ഉറക്കമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ചേട്ടൻ തിണ്ണയിൽ വന്നിരിപ്പുണ്ട്. ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം ഇന്നലത്തെ കെട്ടു വിട്ടിട്ടില്ലെന്നു മുഖമൊക്കെ ഇടുമിച്ചിരിക്കുന്നു.
“ഇപ്പോഴാണോ എഴുന്നേറ്റേ ”
“ഇന്നലെ ഇച്ചിരി കൂടിപ്പോയി…. അതാ താമസിച്ചേ ”
ചേട്ടൻ ഒരു കോട്ടുവായയോട് കൂടി പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ രാവിലെ ഗിരിജ ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചാരുന്നു…. അന്നേരം എഴുനേറ്റില്ലെന്നാ പറഞ്ഞെ”
“മ്മ്… ഇന്ന് ക്ലാസ്സുണ്ടോ പൊന്നൂസേ ”
“അഹ് ഉണ്ടേ….ഇന്നിറങ്ങാൻ കുറച്ചു താമസിച്ചു പോയി…. ഗിരിജ ചേച്ചിയെന്തിയേ കണ്ടില്ലലോ”
“അവള് കൊച്ചിനെ കൊണ്ടെ വിടാൻ പോയി ”
“എന്നാ ശെരി… ഞാൻ പോയേക്കുവാ… വരുമ്പോ കാണാം”
ഞാൻ താക്കോല് ചേട്ടന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തിട്ട് വീട്ടിൽ ചെന്നു ബൈക്കുമെടുത്ത്‌ കോളേജിലേക്ക് പോവാനിറങ്ങി. വീട്ടിൽ നിന്ന് മെയിൻ റോഡിലേക്ക് അല്പം ദൂരമുണ്ട്. ഞാൻ മെയിൻ റോഡിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിക്കു വെച്ചു ഗിരിജ ചേച്ചിയെ കണ്ടുമുട്ടി. കൊച്ചിനെ സ്കൂൾ വണ്ടിയിൽ കേറ്റി വിട്ടിട്ട് തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിയാണ് ഞാൻ ഗിരിജ ചേച്ചീടെ അടുത്ത് കൊണ്ടുപോയി ബൈക്ക് നിർത്തി.
“വാ ഗിരിജ ചേച്ചീ എന്റെ കൂടെ കോളേജിലേക്ക് പോരെ ”
ഞാനൊരു തമാശയോടെ ഗിരിജ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു.
“അയ്യടാ…. കോളേജിൽ പോവാൻ പറ്റിയ പ്രായം….ഒന്ന് പോ കൊച്ചേ”
ഗിരിജ ചേച്ചീ എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു നുള്ള് വെച്ചു തന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ… പ്രായവൊന്നും ആയിട്ടില്ല…. എന്റെ ഗിരിജ ചേച്ചീ ഇപ്പൊളും ചെറുപ്പവാ ”
“ഹിഹിഹി…. ഇന്നെന്നാ പൊന്നൂന് രാവിലെയൊരു സ്നേഹം”
“രാവിലെ മാത്രവല്ല എനിക്കെപ്പോഴും ഗിരിജ ചേച്ചിയോട് സ്നേഹവാ… ഇനിയെന്നാ ചേച്ചീ നമുക്കൊന്ന് കളിക്കാൻ പറ്റുന്നെ ”
“എനിക്കും കൊതിയില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല പൊന്നേ…. സമയോം സാഹചര്യയോമൊക്കെ ഒന്നൊത്തു വരണ്ടേ…. അതിയാനാണേൽ ഇപ്പൊ ഓട്ടത്തിനൊന്നും പോകാത്ത കാരണം എപ്പോളും വീട്ടിലുണ്ടന്നെ അതല്ലേ പ്രശ്നം ”
“ഇങ്ങനെ പോയാ ഗിരിജ ചേച്ചീനെയോർത്തു വാണം വിട്ട് ജീവിക്കാനായിരിക്കും എന്റെ യോഗം ”
ഞാനൊരു നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“സാരവില്ല പൊന്നൂ….എല്ലാം ഒന്നൊത്തു വന്നോട്ടെ എന്റെ വാവേടെ സങ്കടമൊക്കെ ചേച്ചീ മാറ്റിത്തരാം “