അയാൾ പോകാനുള്ള കാരണം തനിക്കറിയാമെന്ന് സുഹാന മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു……
“” എന്താ അയാളുടെ പേര്… ?””
അവൾ വെറുതെ ചോദിച്ചു…
ശിവരാമൻ അയാളുടെ പേര് പറഞ്ഞു…
കഥയെഴുതിയ പേരുമായി അയാളുടെ പേരിന് ഒരു സാമ്യവും ഇല്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി……
തന്റെ ആരോപണങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രസക്തിയും ഇല്ലാതായിത്തീരും…
അയാൾ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ ഫോൺ അടക്കം പിടികൂടണമെന്ന് സുഹാന മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു…
അങ്ങനെ അയാൾ ഇങ്ങനത്തെ കഥകൾ എഴുതണ്ട…
നല്ല കഥകൾ എഴുതിക്കോട്ടെ…
എത്ര ആളുകളായിരിക്കാം വഴി തെറ്റുന്നത്… ?
വഴി തെറ്റുമോ…….?
അത് വായിച്ചിട്ട് താൻ സല്ലുവിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടു പോലുമില്ല…
അല്ലെങ്കിലും തന്നെ അതിനൊന്നും കിട്ടില്ല, കബനിനാഥേ………..
അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…
തന്നെയെന്നല്ല, ഒരമ്മമാരെയും നിന്റെ ഒണക്ക കഥ വെച്ച് വീഴ്ത്താമെന്ന് കരുതണ്ട..
നീ എഴുതിക്കോ…
വായിക്കുന്നവർ വായിക്കട്ടെ…
കമന്റിടുന്നവർ ഇടട്ടെ…
ലാഘവത്വം വന്ന മനസ്സുമായാണ് ഷോപ്പടച്ച് സുഹാന ബസ്സിൽ കയറിയത്..
ബസ്സിൽ തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു…
അപ്രതീക്ഷിതമായി രാവിലെ കണ്ട യുവതിയെ ബസ്സിൽ സുഹാന കണ്ടു……
പാവത്തിന് സീറ്റില്ല… ….
അതായിരിക്കും കഥ വായിക്കാൻ മെനക്കെടാത്തത് എന്ന് മനസ്സിലോർത്ത് അവൾ ചിരിച്ചു…
വീട്ടിലെത്തിയതും പോർച്ചിൽ സ്കൂട്ടി കാണാതിരുന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു…
അവൻ പിന്നെയും പറ്റിച്ചു… !
ഫോണെടുത്ത് സല്ലുവിനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവൻ കോൾ എടുത്തില്ല…
കളിയിലായിരിക്കും……….!
പതിവു പോലെ വീട്ടുകാര്യങ്ങളും അവളുടെ കാര്യങ്ങളും നടന്നു …
മഹല്ല് കമ്മറ്റിയും സ്വല്പമല്ല, കുറച്ചധികം രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനവുമായി നടക്കുന്ന അബ്ദുറഹ്മാൻ എട്ടു മണിയായപ്പോൾ വന്നു……
ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു…..
ബാപ്പ ഇനി ചാനൽ ചർച്ചകളുടെ മുന്നിലായിരിക്കും……
സുഹാന മുകളിലുള്ള തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…
സല്ലുവിനെ വിളിച്ചു…
അവൻ എടുത്തതേയില്ല… ….
മകൾക്കും ഭർത്താവിനും വാട്സാപ്പിൽ ഓരോ വോയ്സിട്ട് അവൾ , ഷെരീഫ് കൊണ്ടുവന്ന ക്രീമെടുത്ത് കാൽ മുട്ടിനും കൈമുട്ടിനും കഴുത്തിലും തടവി…
പകൽ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അവൾക്ക് ഓർമ്മ വന്നു…
അയാളുടെ കഥ വന്നിട്ടുണ്ടോന്ന് അവൾ നോക്കി… ….
വന്നിട്ടില്ല…….
അഡ്മിനെ ചീത്ത പറഞ്ഞു ഒരാൾ കമന്റിട്ടത് അവൾ കണ്ടു…
ആരാണാവോ ഇത്ര ശ്വാസം മുട്ടി ഇരിക്കുന്നവൻ… ?
