അതു കേട്ടതും സല്ലു മുഖമുയർത്തി എസ്. ഐ യെ നോക്കി…
മൂസ വാ പൊളിച്ചു…
എസ്. ഐ മറ്റാരും കാണാതെ സല്ലുവിനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി…
ജനങ്ങൾ പതിയെ വലിഞ്ഞു തുടങ്ങി..
തമിയും മറ്റുള്ളവരും മാത്രമായി എസ്. ഐ യുടെ മുൻപിൽ ..
എസ്. ഐ കോൺസ്റ്റബിളിനെ കയ്യാട്ടി വിളിച്ചു……
“” എഴുതിയെടുക്കടോ എല്ലാത്തിന്റെയും പേരും അഡ്രസ്സും… “
എല്ലാവരും നിന്ന് പരുങ്ങി…
“” ആരെങ്കിലും ഓയിൽ ചേഞ്ചിനിറങ്ങിയാൽ അപ്പോഴിറങ്ങിക്കോളും കുറേ സദാചാരക്കാര്… പിന്നെ ഞങ്ങളൊക്കെ എന്നാത്തിനാടോ………?””
“” അതെന്നാ സാറ് ഓയിൽ മാറ്റി തരുമോ………. ? “”
തമി മനസ്സിലാണത് ചോദിച്ചത്…
പത്തു മിനിറ്റു കൊണ്ട് സംഭവം ക്ലിയറായി…
“” ചെക്കനെ ഒന്ന് ചെക്കപ്പ് നടത്തട്ടെ.. എന്നിട്ടു ഞാൻ എല്ലാത്തിനേയും വിളിക്കാം… “
എസ്. ഐ ഭീഷണിയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു…
“” ഫോൺ നമ്പർ ഇല്ലേ എല്ലാവന്റെയും……….?””
എസ്. ഐ കോൺസ്റ്റബിളിനെ നോക്കി……
കോൺസ്റ്റബിൾ തലയാട്ടി……
ഗവൺമെന്റ് ആശുപത്രിയിൽ പരിശോധന കഴിഞ്ഞ് അബ്ദുറഹ്മാൻ സല്ലുവിനെയും കൂട്ടി മൂസയെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ കാറിൽ കയറി…
മൂസ പൊലീസ് ജീപ്പിനു മുന്നിൽ നിന്ന് പരുങ്ങി…
“ എന്നാടാ…….?”
“”ങ്ങൂഹും…”
“” കാര്യം പറയെടാ… ….? ”
“ വണ്ടിക്കാശില്ല… …. “
“” പിന്നെ അപ്പം തിന്നാൻ നീ എന്നാകൊണ്ടാ പോയത്…….?””
മൂസ മിണ്ടിയില്ല…
“” സെറ്റപ്പാണല്ലേ……..?””
പറഞ്ഞിട്ട് എസ്. ഐ പഴ്സ് തുറന്ന് നൂറിന്റെ ഒരു നോട്ടെടുത്ത് അവനു നേരെ നീട്ടി…
മൂസ അത് വാങ്ങി, അയാളുടെ നെഞ്ചിലെ നെയിം പ്ലേറ്റിലേക്ക് നോക്കി… ….
ഭാഗ്യം…….!
ഭരത് ചന്ദ്രനെന്നല്ല……..!
(തുടരും…)
