“” ഇയ്യത് കാര്യാക്കണ്ട… …. “
അബ്ദുറഹ്മാൻ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു…
“” നമ്മള് വിചാരിച്ച പോലെയൊന്നുമില്ല… മൂസ അവിടെ പോകാറുണ്ടായിരുന്നു… സല്ലു ഓനെ കൂട്ടാൻ പോയതാ… …. “”
സുഹാന ഒരു നിശ്വാസം പൊഴിച്ചു…
“ മൂസാനെ ഒന്ന് കയ്യിൽ കിട്ടണം…… പൊറത്തായതു കൊണ്ടാ ഞാൻ വെറുതെ വിട്ടത്……””
ബാപ്പ അവന് നാലെണ്ണം കൊടുക്കുന്നതിൽ സുഹാനയ്ക്കും എതിർപ്പില്ലായിരുന്നു…
“” സല്ലുവിനെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചാൽ മതി… ഓൻ വല്ല കുരുത്തക്കേടും കാണിക്കാതെ… “
ബാപ്പ പറഞ്ഞതു കേട്ട് സുഹാനയിൽ ഒരുൾക്കിടിലമുണ്ടായി…….
“” ഷെരീഫ് നാളെ എത്തുമായിരിക്കും…… ഓൻ വന്നിട്ടാകട്ടെ ബാക്കി… പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും വരാതെ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… …. “
ബാപ്പയെ ഒന്നു കൂടി നോക്കിയ ശേഷം സുഹാന പടികൾ കയറി…
മുകൾ നിലയിൽ കോറിഡോറിന് അഭിമുഖമായിട്ടായിരുന്നു ഇരുവരുടെയും മുറി…
മുറികളും ബാത്റൂമും കഴിഞ്ഞുള്ള സ്ഥലത്ത് ചതുര പൈപ്പുകളിൽ ഷീറ്റിട്ടിരിക്കുകയാണ്……
മഴക്കാലത്ത് തുണികൾ ഉണങ്ങാനാണ് അവിടം ഉപയോഗിക്കുന്നത്…
സല്ലുവിന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു…
കിടക്കയിൽ മുഖം ഭിത്തിക്കഭിമുഖമായി വെച്ച് സല്ലു കിടക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു…
മകനെ തല്ലിയതിൽ മനസ്താപം തോന്നിയെങ്കിലും അവനോട് ക്ഷമിക്കാൻ അവളുടെ മനസ്സ് പാകപ്പെട്ടിരുന്നില്ല…
മൂസ അവനെ വിളിച്ചത് തെറ്റ്…….
സല്ലുവിന് ഒഴിഞ്ഞു മാറാമായിരുന്നു…
താൻ വിളിച്ചതുമായിരുന്നു…
കൗമാര സഹജമായ കാര്യം തന്നെയാണത്..
അത് സംഭവിച്ചുകൂടാത്തതാണെങ്കിൽ കൂടിയും…
വഴി പിഴയ്ക്കുന്ന സമയം കൂടിയാണ്…
ആ സമയം അവളുടെ ഉള്ളിൽ നെറ്റി കയറിയ , ചട്ടുകാലുള്ള ആൾ ഒന്നു മിന്നി…
നായിന്റെ മോൻ… !
നാറിയ കഥകളെഴുതി പിള്ളേരെ വഴി തെറ്റിക്കാൻ നടക്കുന്നു…
സല്ലുവിനും ഫോണുണ്ടല്ലോ…
അവനും വായിക്കുന്നുണ്ടാകും…
അതൊക്കെ വായിച്ചാകും ഇമ്മാതിരി വൃത്തികെട്ട പണിക്കിറങ്ങിയത്……
ഇനി സല്ലുവും തന്നെ ആ രീതിയിൽ കാണുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയവും ഭീതിയും ഒരേ സമയം അവളിലുണ്ടായി……
എങ്കിൽ അവനെ കൊന്നിട്ട് ജയിലിൽ പോകുമെന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു…
ഉച്ചയ്ക്ക് അവൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വിളിച്ചെങ്കിലും സല്ലു എഴുന്നേറ്റതേയില്ല..
ചായയും കുടിച്ചില്ല …
സുഹാന നിർബന്ധിക്കാനും പോയില്ല…
