ഗോൾ 4 [കബനീനാഥ്] 864

ഷെരീഫ് ചോദിച്ചു…

“” അന്ന് രാത്രി ഓലെ പിടിക്കാൻ വന്ന ഒരുത്തനുണ്ട്… തമീം…, അവന്റെ ചേട്ടനും ഞാനും ഒരുമിച്ച് പഠിച്ചതാ… അവൻ അനിയനോട് ചോദിച്ചറിഞ്ഞതാ… “

ഷെരീഫും ചായ കുടിച്ചു തുടങ്ങി…

“” ഓളോട് ഞാനൊരാളെ പറഞ്ഞു വിട്ടു ചോദിപ്പിച്ചു…… ആദ്യമൊന്നും സമ്മതിച്ചില്ല…… പിന്നെ സല്ലുവിന്റെ കാര്യം……….”,

പറഞ്ഞിട്ട് സുൾഫി ഒന്ന് നിർത്തി…

അയാൾ എഴുന്നേറ്റതും ഷെരീഫും പിന്നാലെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് ചെന്നു……

“” സല്ലുവിന് പതിനെട്ടായില്ല , പോക്സോയാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പേടിപ്പിച്ചപ്പോൾ സംഗതി പുറത്തു വന്നു…… “

സുൾഫി പറഞ്ഞു..

“” ഒന്നുകിൽ കെട്ടണം… അല്ലെങ്കിൽ കാശായിരുന്നു ഡിമാന്റ്………. “

“” ഒരു കണക്കിന് അങ്ങനെ തീർന്നതു നന്നായി… …. “

ഷെരീഫ് നെടുവീർപ്പിട്ടു…

“” ഏതായാലും മൂസയെ പിടികിട്ടി.. ഇനി കുറച്ചു കാലം കഴിഞ്ഞേ ഞാൻ അവനെ വിടൂ… ന്റെ കായ് കൊറച്ചൊന്നുമല്ല അവൻ തീർത്തത്…… അത് വസൂലാക്കണ്ടേ… ?”

സുൾഫി ചിരിച്ചു…

 

വ്യാഴാഴ്ചയായിരുന്നു ടിക്കറ്റ്… ….

മുറിയിൽ നിന്ന് വസ്ത്രം മാറി ഇറങ്ങിയ സല്ലുവിനെ കാത്ത് സുഹാന നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…

“” സംഭവ””ത്തിനു ശേഷം ആരോടും വലിയ അടുപ്പത്തിലല്ലായിരുന്നു സല്ലു…

അവൻ ബാഗുമായി അവളെ മറികടന്ന് പോകാനിറങ്ങിയതും അവൾ വിളിച്ചു…

“” സല്ലൂ………. “

ഉമ്മയുടെ സ്വരത്തിലെ മാർദ്ദവം അറിഞ്ഞെങ്കിലും അവൻ മുഖം തിരിക്കാതെ നിന്നു… ….

“ ന്നോടും പറയാതെ പോകാ നീയ്… ….?””

സുഹാനയുടെ വാക്കുകളിൽ നൊമ്പരം വിങ്ങി… ….

“” എല്ലാ ഉമ്മമാരും മക്കള് നന്നാവാനല്ലേ പറയാ… …. ഇയ് നന്നാവാനല്ലേ കുരിപ്പേ ഞാൻ തച്ചത്… ….?””

അവളുടെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു…

അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ സൽമാൻ പടികളിറങ്ങി……..

 

(തുടരും…….)

 

The Author