വന്നു കണ്ടിട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു…
അവൾ ഫോണെടുത്തു.
വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കിയ ശേഷമാണ് സല്ലുവിന്റെ കാര്യം സഫ്ന പറഞ്ഞത്…
മൂന്നാലു ദിവസം മുൻപ് അവളെ വിളിച്ചിരുന്നു…
മെസ്സേജ് സ്ഥിരം ചെയ്യാറുണ്ട്…
തലക്കടി കിട്ടിയതു പോലെ സുഹാന നിന്നു… ….
പിന്നീട് സഫ്ന പറഞ്ഞതോ കോൾ കട്ടായതോ സുഹാനയുടെ ഓർമ്മയിൽ ഇല്ലായിരുന്നു..
അവൾ കട്ടിലിലേക്കിരുന്നു…
സഫ്നയുടെ ഫോണിലേക്ക് സല്ലുവിന്റെ നമ്പറിടാൻ പറഞ്ഞ് മെസ്സേജിട്ട ശേഷം, അവൾ അതേ ചിന്തയോടെ ജോലികളിൽ മുഴുകി……….
സന്ധ്യയായി… ….
വൈകുന്നേരത്തെ നിസ്ക്കാരം കഴിഞ്ഞതും അന്ന് നേരത്തെ അബ്ദു റഹ്മാൻ എത്തി…
ഉമ്മ നിസ്ക്കാര മുറിയിലായതിനാൽ, സുഹാനയാണ് ബാപ്പയ്ക്ക് ചായയുമായി ചെന്നത്…
“” മോളെ സല്ലു വിളിച്ചിരുന്നോ… ?””
ചായ ഒരിറക്ക് കുടിച്ച ശേഷം അബ്ദുറഹ്മാൻ ചോദിച്ചു…
“” ഇല്ലുപ്പാ… എന്തേ… ….?””
നേരിയ ആകാംക്ഷ അവളുടെ സ്വരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു..
“” ഇവിടെ കുഴപ്പമില്ല , ഓനോട് ദേഷ്യമൊന്നും വിചാരിക്കല്ലേ എന്നു പറഞ്ഞ് വോയ്സ് വന്നു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു… ഞാനത് ഇന്നാ കാണുന്നത്… “
ഇത്തവണ സുഹാനയുടെ ഹൃദയത്തിനായിരുന്നു ആഘാതമേറ്റത്……
കാലിയായ ചായഗ്ലാസ്സുമായി അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി……
അവന്റെ ഉമ്മയല്ല താൻ… !
ശത്രു……………!
ശത്രു മാത്രം……………!
അവന് പെങ്ങളെ വിളിക്കാം…
ഉപ്പൂപ്പാനെ വിളിക്കാം…
പെറ്റുമ്മയായ തന്നെ വിളിക്കാനാവില്ല…
ഹൃദയം തകർന്ന് അവൾ മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…
ഫോണിൽ സഫ്ന വിട്ട നമ്പർ വന്നു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
അവളത് തുറന്നിട്ട് ഫോൺ കിടക്കയിലേക്ക് തന്നെയിട്ടു…
താനായിട്ട് അവനെ വിളിക്കുന്നില്ല…
ഇങ്ങോട്ടു വിളിക്കട്ടെ……….
അരിശവും ദേഷ്യവും അവളെ ആകെ അസ്വസ്ഥമാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…
അത്താഴം കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തി രാത്രി അവൾ കയറിക്കിടന്നു…
ഷെരീഫിന്റെ വോയ്സ്……….
വിളിച്ചോ എന്ന് ചോദിച്ചുള്ള സഫ്നയുടെ വോയ്സ്……….
സ്കൂൾ ഗ്രൂപ്പിലെ കലപിലകൾ…
അതിനിടയിൽ അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ച സന്ദേശം ഇല്ലായിരുന്നു… ….
ജോലിയുടെ ക്ഷീണത്തിൽ മയങ്ങിയ സുഹാന ഇടയിലുണർന്നു……
കയ്യെത്തിച്ച് അവൾ ഫോണെടുത്ത് നോക്കി…
1:20 ……….
ഷോപ്പിൽ പോകുമ്പോൾ സമയം തികയാറില്ലായിരുന്നു…….
ഇപ്പോൾ സമയം ഒരുപാട് ബാക്കിയാണ്…
അതു തന്നെയാണ് പ്രശ്നവും… ….
ദിനചര്യകൾക്കു മാറ്റം വന്നത് ഉറക്കത്തേയും ബാധിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു…
