ഗോൾ 9 [കബനീനാഥ്] 495

ബോധമറ്റു കിടന്ന സുഹാനയെ നിലത്തു നിന്ന് ഒന്നുയർത്താൻ അവനല്പം ബുദ്ധിമുട്ടി……

സുഹാനയെ വലിച്ചു തോളിലേക്കു ചേർത്തതും ഉമ്മയൊന്ന് ഞരങ്ങിയതു പോലെ അവനു തോന്നി…

കുളിരു കോരിയതു പോലെ സല്ലു ഒന്നു വിറച്ചു.

പിഞ്ചു പൈതലിനെ മാറോടടുക്കി പിടിച്ചതു പോലെ ചേർത്തുപിടിച്ച് സല്ലു അവളെയും കൊണ്ട് , സിറ്റൗട്ടിലേക്കു വന്നു..

ഫ്രണ്ട് ഡോർ തുറന്ന് , കോ-ഡ്രൈവർ സീറ്റിലേക്ക് അവൻ അവളെ , തല ഭാഗം സ്റ്റിയറിംഗ് വീലിന്റെ ഭാഗത്തേക്കു വരുന്ന രീതിയിൽ കിടത്തി ഡോറടച്ചു..

വീടുപൂട്ടി, ചാവി കാറിലേക്കിട്ടതും വണ്ടി ഗേയ്റ്റു കടന്ന് പറന്നതും പ്രകാശത്തിന്റെ വേഗതയിലായിരുന്നു…

സല്ലുവിന്റെ മടിയിലായിരുന്നു സുഹാനയുടെ ശിരസ്സ്…

വണ്ടിയുടെ ഇളക്കത്തിനനുസരിച്ച്, ഉമ്മയുടെ ശരീരം താഴെ വീഴാതിരിക്കാൻ അവൻ ഇടം കൈ കൊണ്ട് അവളെ , ഇടയ്ക്കിടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു…

ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ തന്നെ ഫോണെടുത്ത് അവൻ ലോക്കുതുറന്ന് അബ്ദുറഹ്മാന് കോൾ ചെയ്ത് സ്പീക്കർ മോഡിലിട്ടു…

“” എന്താ മോളെ………. ?”

നാലഞ്ചു തവണ റിംഗ് ചെയ്ത ശേഷം ഫോണെടുത്ത അബ്ദുറഹ്മാൻ ചോദിച്ചു..

“” ഞാ…ന്നാ ഉപ്പുപ്പ………. “

സല്ലു നിലവിളി പോലെ പറഞ്ഞു..

“ എന്താടാ… ….?””

അവന്റെ സ്വരത്തിലെ മാറ്റമറിഞ്ഞ് ആന്തലോടെ അബ്ദുറഹ്മാൻ ചോദിച്ചു.

“” ഉമ്മ… …. വീണുപ്പാപ്പാ..………. പടീന്ന്… “

“” എന്നിട്ട് ഓളെവിടെ… …. ? “

അബ്ദുറഹ്മാന്റെ ശബ്ദം കാറിനുള്ളിൽ മുഴങ്ങി…

“” ബോധമില്ലുപ്പുപ്പാ…””

“”റബ്ബേ……..”

“”തല പൊട്ടീന്……………..””

വലം കൈ കൊണ്ട് മിഴികൾ തുടച്ചു സല്ലു പറഞ്ഞു…