“അതാ പറഞ്ഞത്. ചിലർക്ക് സ്വഭാവികമായി നല്ല ഒഴുക്കോടെ തെറി വിളിക്കാൻ പറ്റും. പിന്നെ തറവാടുള്ളവര് എല്ലാം തറവാടികളല്ല കണ്ണാ. പെരുമാറുന്നതിലാണ് ഒരാളുടെ തറവാടിത്തം ഉള്ളത്”
“കള്ള് കുടിച്ച് കിറുങ്ങി ഇരിക്കുവാണേലും രേണുവിന്റെ ബുദ്ധിയുടെ തെളിച്ചത്തിന് കുറവൊന്നുമില്ല”
“ഇത് കുടിച്ചാൽ അത്രക്ക് തളർച്ചയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല കണ്ണാ”
“അത് ശരിയാ. ചില ആൾക്കാര് കുടിച്ചാ തളർച്ചയാകും. രേണു കുടിച്ചാൽ പിന്നെ ക്വാണ്ടം ഫിസിക്സൊക്കെ വായിൽ നിന്നൊഴുകും”
“നിനക്ക് നിർബന്ധമാണെൽ ഓൾ റെഡി എഴുതി വെച്ചതെന്തേലും ഞാൻ പറയാം”
“കമ്പി വർത്താനത്തിന് ഇനി ഞാൻ സ്ക്രിപ്റ്റ് എഴുതേണ്ടി വരുമോ രേണൂ”
രേണു മറ്റെങ്ങോട്ടോ നോക്കിയിരുന്നു.
“അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാ എഴുതി വെച്ച ഒരു സാധനമുണ്ട്”
“എന്താ കണ്ണാ അത്”?
“കമ്പിപ്പാട്ട്. രേണുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ കേൾക്കാൻ മനോഹരമായിരിക്കും”
ഞാൻ തുടയിലടിച്ചു പാടി തുടങ്ങി.
“കൊടിമരം പോലൊരു കുണ്ണയുണ്ടേൽ
പഴമുറം പോലൊരു പൂറു വേണം …”
കൂടെ പാടി തുടങ്ങിയ രേണു കുറേ നേരം പാടി. പുതിയ ഒരനുഭവം ആയതുകൊണ്ടും അത് കേട്ടു നല്ല മൂഡിലായതുകൊണ്ടും ഞാൻ വായ്‌താരി പാടി രേണുവിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. അരക്കിലോമീറ്റർ ആളില്ലാത്തോണ്ട് കുഴപ്പമില്ല. അല്ലെങ്കിൽ കളള് കുടിച്ച് ഭരണിപ്പാട്ട് പാടിയതിന് പബ്ലിക് നൂയിസൻസിന് കേസു വീണേനെ.
പാട്ടൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഉരുളിയിൽ വീണു കിടന്ന രേണുവിനെ ഞാൻ താങ്ങി എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് പലകയിൽ ഇരുത്തി ഉരുളിയിലെ കള്ള് കോരിയൊഴിച്ചു. രേണുവിന്റെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ ഇഞ്ചിലും എന്റെ നാവിഴഞ്ഞു.
