ഗോപിക [Ghost Rider] 647

“ഇന്നിനി ഇവിടെ കിടന്നാൽ പോരെ…?”തമ്പി ചോദിച്ചു.

“പോര.. എനിക്ക് പോണം.”

“അവിടെ പോയാലും ആരും ഇല്ലലോ…പേടിക്കണ്ട.. ഞാൻ തന്നെ ഒന്നും ചെയാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല..”

“എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോണം..”

“രാവിലെ കൊണ്ട് ആക്കിയാൽ പോരെ…? ആ രാജ ഇപ്പോഴും വെളിയിലാ…”അവൻ പറഞ്ഞു.

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്കൊരല്പം ഭയം തോന്നി. പിന്നെ തമ്പി പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല എന്നു അവളുടെയും മനസ്സ് പറഞ്ഞു.എല്ലാത്തിനും ഉപരി നാട്ടുകാർ എല്ലാം പേടിയോടെ കാണുന്ന തമ്പി തന്റെ മുന്നിൽ തല കുനിച്ചു നില്കുന്നത് അവൾക് സുഖകരമായ കാഴ്ച ആയിരുന്നു. ഇന്ന് ഇവിടെ തന്നെ കിടക്കാം എന്ന് അവൾ കരുതി.

“എനിക്ക് വിശക്കുന്നു…”ഗോപിക പറഞ്ഞു.

“അഹ്.ഈ വീട്ടിൽ ആരും ഇല്ലാത്തതാ……പാചകകാരിയും ഇല്ല…ഞാൻ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വരാം…”തമ്പി പറഞ്ഞു.

“തന്റെ കയ്യാളുകളെ വിട്ടാൽ പോരെ.. എന്നെ ഈ വീട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് ആകിയിട്ട് പോകുവാണോ….?”

“അത്.. ആർക്കും നീയിവിടെ ഉള്ള കാര്യം അറിയില്ല. ഞാനേ ഉള്ളു.

സ്

“ആഹ്.. എന്നാൽ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വാ…

തമ്പി എഴുനേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

“അതേയ്.. മസാല ദോശ മതി..”അവൾ കല്പിച്ചു.

2 ദിവസം മുമ്പ് റോഡിൽ വെച്ച് തന്റെ മുന്നിൽ പൂച്ചക്കുട്ടിയായി നിന്ന പെണ്ണു ഇങ്ങനൊരു അപകടം നടന്നതിന് ശേഷം തന്നോട് കിടന്ന് ചീറ്റുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവന് ചിരിയാണ് തോന്നിയത്. അവനത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.

“അയ്യേ.. ഞാനെന്താ അയാളോട് കിടന്നു കുരുകുന്നോ…” തമ്പി പുറത്തേക്ക് പോയത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു.

കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടന്ന അവൾ ഇന്ന് നടന്ന സംഭവം ഒക്കെ ഓർത്തുപോയി. 5 മിനിറ്റ് മാത്രേ അനുഭവിച്ചുള്ളു എങ്കിലും അത് വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥ തന്നെ ആയിരുന്നു. തമ്പി ആ സമയം വന്നില്ലായിരുന്നെങ്ങിലോ….? ഹോ.. അവൾക് ഓർക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. അവളത് മറക്കാനായി ശ്രമിച്ചു.