ഗോപിക [Ghost Rider] 672

ഒടുവിൽ തമ്പി തന്നെ സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“നന്ദന… അതായിരുന്നു അവളുടെ പേര്..”

അവൻ പറഞ്ഞു.

ഗോപിക അവൻ പറയുന്നതും കാതോർത്ത് ഇരുന്നു.

“എനിക്കപ്പോൾ 28 വയസ്സായിരുന്നു പ്രായം, അവൾക്ക് 25.അപ്പോഴും ഫിനാൻസ് തന്നെയായിരുന്നു വരുമാന മാർഗം. എനിക്കവളെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു, അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് എന്റെ ജീവിതം തന്നെ അവളായിരുന്നു. ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും ഞാൻ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല, അവൾക്കും ഞാൻ ജീവൻ ആയിരുന്നു. കാമുകി കാമുകന്മാരെപോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു നമ്മൾ. ഇടയ്ക്ക് വീട്ടിൽ നില്കാൻ 2 ദിവസം കൊല്ലം വരെ പോയതാ പെണ്ണ്.. പിറ്റേന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു ഫോൺ കാൾ.. പോലീസ് ആയിരുന്നു. ഹോട്ടലിൽ ഒരു പെണ്ണ് മരിച്ചു കിടക്കുന്നു എന്ന്. ഞാൻ പോയി.. അത് അവൾ തന്നെ ആയിരുന്നു. നന്ദന…എനിക്കൊന്നും മനസ്സിൽ ആയില്ല.. ആകെ കിളി പോയ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.

അ.. അവൾക്കൊരു കാമുകൻ ഉണ്ടായിരുന്നു… രണ്ടാളും കൂടെ റൂമിൽ മുയെടുത്ത് പരുപാടി നടത്തിയതാ…അറ്റാക്ക് വന്നതാ അവൾക്.. തകർന്ന് പോയി ഞാൻ. അവൾ മരിച്ചതിനേക്കാൾ എന്നെ ചതിച്ചതാ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ പോയത്. നാട്ടിൽ ആർക്കും അവളുടെ മരണത്തെപ്പറ്റി വലിയ വിവരം ഇല്ല.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ചവിട്ടിക്കൊന്നു എന്നാ വിശ്വാസം പലരുടെയും. ഞാനും പിന്നെ അത് മാറ്റാൻ പോയില്ല.”

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ തമ്പിയുടെ കണ്ണ് കലങ്ങിയത് ഗോപിക കണ്ടു.

“വെ വേറൊരു കല്യാണം…?

“തോന്നിയില്ല…ലോകത്തിലെ എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും അവളെപ്പോലെ ആണെന്ന് ഞാൻ പറയുന്നില്ല…പക്ഷെ വേറെ ആരോടും എനിക്ക് ജീവിത പങ്കാളി ആക്കണം എന്നൊരു തോന്നൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല..”അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ എഴുനേറ്റ് റൂമിലേക്ക് പോയി.