ഗോപിക 1 [Vivek] 658

ഫോട്ടോയ്ക്ക് പോസ് ചെയ്യുന്ന ശ്രേയയേയും ഷൻസിറിനേയും കണ്ണ് ഇമയ്ക്കാതെ നോക്കുന്നജയകൃഷ്ണനെ ഗോപിക കൗതുകത്തോടെ നോക്കി. എന്നിട്ട് അടത്ത് വന്നിട്ട് ചോദിച്ചു. എന്താ അച്ചാ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കണെ. ഒന്നും ഇല്ല മോളെ ജയകൃഷ്ണൻ പറ ഞ്ഞു. നീ എന്നാലും ഇത്രേപേരുടെ മുന്നിൽ എന്നേ കൊണ്ട് പാടിച്ചില്ലേ ഛേ ഞാനല്ല എല്ലാം ദേ ആ സ്റ്റേജിലിരുന്ന് കിണിക്കുന്നവളാ.ജയകൃഷണൻ നോ ക്കുമ്പോൾ ഇല്ലാത്ത ചിരി ക്യാമറയിൽ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ശ്രേയയേ കണ്ടു. ഞാനും പാടില്ലോ ഗോപിക പറഞ്ഞു. അതുപോലാണോ ഞാൻ ജയകൃഷണൻ  ചോദിച്ചു.

അതുപോെലെതന്നെയാ.വിശാൽ അവരുടെ ഇടയിൽ കയറി വന്ന് പറ ഞ്ഞു. അച്ചച്ചന്റെ പാട്ട് ഞങ്ങൾ എല്ലാരും നന്നായിട്ട് ആസ്വദിച്ചു. ഒരു പട്ടുകൂടെ പാടിച്ചാലോ എന്നോർത്തതാ. ടാ വിച്ചു നീ വാങ്ങിക്കും.ഈ വയസാംകാലത്ത് ഇത്രേം പേരുടെ മുന്നിൽ പാടിച്ച് ദേ നോക്ക് മനു മാറിനില്കുന്നത്.ആകെ അവന് നാണക്കേടായി കാണും അല്ലേ. ഒന്ന് പോ അച്ചച്ച. അച്ചൻ എന്നാണ് നമ്മുടെ പ്രവർത്തികൾ അഗീകരിച്ചിരി- ച്ച് തന്നിട്ടുള്ളത്.പിന്നെ അച്ചച്ചന്റെ പ്രായം ഇപ്പോളും ചുള്ളനല്ലേ. കൂട്ടുകാരേ പ്പോലെ ഒണങ്ങി വരണ്ടാണോ. Still your strong അല്ലേ അമ്മേ. അവൾ അതെ അതെ എന്ന് പറഞ്ഞു ജയകൃഷ്ണന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ചിരിച്ചു. അപ്പോൾ വിശാലിനെ ആരോ വിളിച്ചു. അവൻ അങ്ങോട്ട് പോയി. ജയകൃഷണൻ വീ- ണ്ടും ഫോട്ടോയിക്കായി പോസു ചെയ്യു ന്ന ശ്രേയയിൽ തന്നെ നോക്കിനിക്കു വാണ്. ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് നടുവിരൽ മണക്കുന്നും ഉണ്ട്. അപ്പോൾ ഗോപിക ചോദിച്ചു.

എന്താ ഇങ്ങനെ അവളെ നോക്കണത്. അപ്പോൾ ജയകൃഷണൻ പറഞ്ഞു ഒന്നുമില്ല. എന്നിട്ട് പതിയെ ഗോപികയോട് പറഞ്ഞു.മണം വിരളിൽ നിന്ന് പോയി. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഇപ്പ വിരളിൽ നിന്നും കിട്ടണില്ല ഡീ. ഏ ഗോപിക ചുറ്റും നോക്കി. എന്നിട്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു.അതേ രാവിലെ എന്റെ കൂതിയിൽ വിരളി ട്ടതാണ് ന്റെ പട്ടാളകാരാ.ഇതുവരെ മണം കാണില്ല. ഡീ ജയകൃഷണൻ വിളിച്ചു. ഗോപിക വശ്യമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.ജയകൃഷണൻ ആരും തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഗോപികയോട് പറഞ്ഞു.

അവൾ പതിയെ ജയകൃഷണനോട് അടുത്ത് നിന്നു.തല്കാലം ഇങ്ങനെ ഒന്ന് മണം പിടിച്ചാൽമതിഎന്റെപട്ടാളം.ജയകൃഷണൻ തന്റെമൂക്ക് വിടർത്തി അവളുടെ ഗന്ധം വലിച്ച് കേറ്റി. നമ്മുടെ മക്കൾ പെട്ടന്ന് വളർന്ന് പോയല്ലേ.ഇളയവളുടെ കല്യാണം വരെ ആയി ഗോപിക പറഞ്ഞു ജയകൃഷണൻ മൂളി. എല്ലാരേയും നമ്മു ടെ ആഗ്രഹം പോലെ നമ്മൾ വളർത്തി. എനിക്ക് അത് മതി ജയകൃഷണൻ പറ ഞ്ഞു. ഞാനും ഇത്രേ ആഗ്രഹിച്ചുള്ളു. നമ്മുടെ മക്കളാരും ആരേ കൊണ്ടും പഴി കേപ്പിച്ചില്ല.ഗോപികയും പറഞ്ഞു. മതി ആകെ വിയർപ്പ ഇത്രേം മണത്താൽ മതി അല്ലേൽ പലതും നടക്കും. അവൾ അവിടുന്ന് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ജയകൃഷണൻ പറഞ്ഞു ഇതാണ് നിന്നി ൽ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള മണം.

ഗോപിക ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് അവിടുന്ന് മെല്ലെ നടന്ന് അകന്നു.ജയകൃഷണൻ അവൾ പോകുന്നതിന് എതിർ വശത്തുള്ള നിലകണ്ണാടിയിലൂടെ അവൾ നടന്ന് നീങ്ങുമ്പോൾ നീളൻ മുടിക്കിടയിൽ തുളുമ്പുന്ന ഗോപികയുടെചന്തി കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു. ഗോപിക അപ്പോൾ മനു വിന്റെ അടുത്തേയ്ക്കാണ് പോയത്. മനു അപ്പോൾ ബോസുമായി സംസാരി ക്കുകയാരുന്നു മനു. അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന ഗോപികയുടെ സൗ- ന്ദര്യം അയാൾ ആർത്തിയോടെ നോക്കി. അവിടെ കൂടെ നിന്നവർ ഏറിയ പങ്കും ഗോപികയേ കണ്ട് വെള്ളം ഇറക്കുകയാ രുന്നു. മനു പക്ഷേ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. മനുവിന്റെസഹപ്രവർത്തകരും അതുതന്നെ ചെയ്യുകയാരുന്നു. ആ ഗോപിചകേ എന്തൊക്കെ ഒണ്ട് വിശേഷം തിരക്ക് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞോ മനുവിന്റെ ബോസ് ചോദിച്ചു. ഹാ സാർ സുഖമായി ട്ടിരിക്കണു. കുട്ടികൾ രംഗം കൈയ്യേറിയ പ്പോൾ ഞാൻ രംഗം വിട്ടു.