?ഗോപികാവസന്തം? 3 [അജിത് കൃഷ്ണ] 366

അവൻ നിറ കണ്ണുകളാൽ ഗോപികയെ നോക്കി ആ പഴയ അരുണേട്ടനെ ആ മുഖത്ത് അവൾ കണ്ടു. ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർഥം ഇത്രയും തന്നെ നാണം കെടുത്തിയിട്ടും പ്രതികരിക്കാതെ നിൽക്കുന്ന തന്റെ മനസ്സ് ഉറപ്പിനെ ആയിരുന്നു. ഗോപികയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു അവൾക്ക് ആ പഴയ ഓർമ്മകൾ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നു.

ഗോപികയുടെ കണ്ണീർ കണ്ടപ്പോൾ അരുൺ ജോണിന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി. എന്നിട്ട് ജോണിനെ പിടിച്ചു തെള്ളി അയാൾ ഡോറിൽ പോയി വീണു. ഗ്ലോറി അപ്പോഴേക്കും ജോണിനെ താങ്ങി എടുത്തു. ജോണിന് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി എഴുന്നേറ്റു വന്നു. കാല് പൊക്കി അരുണിന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. അരുൺ തെറിച്ചു പോയി ഭിത്തിയിൽ ഇടിച്ചു.

തന്റെ ഭർത്താവിനെ പട്ടിയെ പോലെ തല്ലുന്നത് കണ്ടിട്ടും അവൾ പ്രതികരിച്ചില്ല. തനിക്കു കിട്ടിയ തല്ലിനേക്കാൾ വേദനിച്ചത് ഗോപികയുടെ നിശ്ചലാവസ്ഥയിൽ ഉള്ള നിൽപ്പ് ആണ്. അപ്പോഴേക്കും ജോൺ അരുണിനെ കോളറയിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി എടുത്തു വലിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് റൂമിന്റെ വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. ഗ്ലോറി അരുണിന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് വീണ ബാഗും എടുത്തു കൊണ്ട് പിറകെ ചെന്നു.

ജോൺ അരുണിനെ വീടിന്റെ നടയിലേക്ക് വലിച്ചു തെള്ളി.ഒന്നും കഴിയാൻ പറ്റാത്ത വിധം മനസ്സും ശരീരവും തളർന്ന ആ മനുഷ്യൻ വീടിന്റെ പടിയിലേക്ക് വീണു. എന്നാൽ ഗോപിക മുറി വിട്ട് പുറത്തേക് ഇറങ്ങുക പോലും ചെയ്തില്ല. പെട്ടെന്ന് മുകളിലത്തെ മുറിയിൽ വാതിൽ ശക്തമായി കൊട്ടി അടയ്ക്കുന്നത് ഗ്ലോറി കേട്ടു.

ഗ്ലോറി പെട്ടെന്ന് ബാഗ് ജോണിന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു കൊണ്ട് വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് കയറി. ജോൺ അരുണിന്റെ ബാഗ് നിലത്ത് കിടക്കുന്ന അരുണിന്റെ മുഖത്തേക്ക് വലിച്ചു എറിഞ്ഞു..

ജോൺ :പോടാ പട്ടി ഇറങ്ങി, അവൾക്ക് ഇനി നിന്നെ വേണ്ട.. അവള് പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ..

അരുൺ :അവൾ എന്റെ പെണ്ണ് ആണ് എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ അവൾ തിരിച്ചു വരും…

ജോണിന് അവനെ നന്നായി ചൊടിപ്പിക്കാൻ തോന്നി അപ്പോൾ. അവൻ കൈ എടുത്തു ബെർമുഡയുടെ മുൻപിലത്തെ മുഴയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.