ഗ്രാമങ്ങളിൽ ചെന്ന് രാപ്പാർക്കാം [ASHIN] 212

അവൾ ഒരു കുടുംബസുഹൃത്താണെങ്കിലും ഞാൻ വളർന്നതിന് ശേഷം അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നു. എനിക്ക് അവളെ കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും ചെയ്യുന്നത് ഞാനും ചെയ്തു. വൈകുന്നേരം ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു “അവൾ ആരാണ്, എന്തിനാണ് ഇവിടെ?” അവൾ എന്റെ മുത്തശ്ശിയുടെ സുഹൃത്തിന്റെ മകളാണെന്ന് അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവൾ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു കുടുംബ സുഹൃത്തായിരുന്നു. അടുത്ത 3 ദിവസം അവൾ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഉണ്ടാവും. അവൾ വീട്ടിലായിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മുത്തശ്ശിയും അവളും ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു. ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവരുടെ കൂടെ ഇരുന്നു, അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചു.

അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് ഞാൻ അവളെ കുറിച്ച് ചില കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി. ഒന്നാമതായി അവൾ ഒരു വിധവയായിരുന്നു. അവളുടെ ഭർത്താവ് ഏകദേശം 11 വർഷം മുമ്പ് ഒരു മാരകമായ വാഹനാപകടത്തിൽ മരിച്ചു. അതിനുശേഷം അവൾ വിവാഹം കഴിച്ചിട്ടില്ല, മുംബൈയിൽ ഒറ്റയ്ക്കാണ് താമസിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെട്ടു, അതിനാൽ അവൾ അവളുടെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് അവധിയെടുത്ത് എന്റെ ഗ്രാമം സന്ദർശിച്ചു. അവൾ പോലും എന്റെ ഗ്രാമത്തിൽ നിക്ഷേപമായും ഒരു അവധിക്കാല വസതിയായും ഒരു സ്ഥലം വാങ്ങാൻ നോക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു സ്ഥലം അന്വേഷിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ഞങ്ങളുടെ സമീപ പ്രദേശത്തേക്ക് ഒരു ടൂർ തിരയുകയായിരുന്നു. അവൾ അത് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. ഭർത്താവ് മരിച്ചപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് അവളോട് സഹതാപമുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഈ യാത്രയിൽ അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയാവാൻ അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അതിനാൽ അടുത്ത മൂന്ന് ദിവസത്തേക്ക് ഞാൻ അവളുടെ വഴികാട്ടിയും കൂട്ടാളിയുമാണ്.

അവൾ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ എനിക്ക് അവളുമായി അടുത്തിടപഴകാനോ ആരുമായും അടുത്തിടപഴകാനോ ഉദ്ദേശമില്ലായിരുന്നു. അവിവാഹിതനായതിൽ ഞാൻ സന്തോഷവാനായിരുന്നു. അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവൾക്കും ഇല്ലായിരുന്നു. സെക്‌സിനായി അവൾ പട്ടിണി കിടക്കുന്നതിന്റെ ഒരു ലക്ഷണവും അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നില്ല. നീണ്ട 11 വർഷമായി അവളുടെ സ്വാഭാവികമായ ശാരീരിക ആവശ്യങ്ങൾ ചെറുത്തുനിന്ന ഒരു സ്ത്രീക്ക് എങ്ങനെ അവളുടെ മുഖത്ത് അതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ കാണിക്കാനാകും?

അവൾ ഉച്ചയോടെ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വന്നു. അന്നൊരു ഞായറാഴ്ച ഉച്ചയായിരുന്നു. അമ്മയെ സ്വീകരിച്ച് സത്സംഗത്തിന് പോയപ്പോൾ അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അങ്ങനെ എന്റെ മുത്തശ്ശിയും അവളും കുറച്ച് ചാറ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു. അവർ നൊസ്റ്റാൾജിയ സംസാരിച്ചു, അവൾ ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അതിനുശേഷം ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടുത്തി, ഞങ്ങൾ പരസ്പരം പുഞ്ചിരിച്ചു, 6 മണിക്കൂർ നീണ്ട ബസ് യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം അവൾ ക്ഷീണിച്ചതിനാൽ അവൾ ഉറങ്ങാൻ പോയി.