ഗ്രീഷ്മത്തിലെ മഴവില്ല്
GREESHMATHILE MAZHAVILLU BY SMITHA
hfÀ¸\w: sh³thg\ sF¡¬ hntfm\]v¡v.
“”””hwPosS, Mm³ F´m]m`pw H^p fmhw Njn]msS CknXp¶v- k^nÃ….ASv sNm*v Ss¶ W½psX koXn³s_ fpNan`s¯ tbmÀg³ AkÀ¡v kmXN]v¡v sNmXpt¯s^. tbmtjw AXp¯v shfns¯^ow Wo]msN AkhmWw ssh¡nNv BNpw AtÃÂ,”
H¶v- tbm hmtf,”
Mm³ In^n¨p.
“”””F¸tj`pw Hä]v¡v ]m{S sI¿m³ sSmX§p¼w Wo Fs¶¯nWm C§sW NmÀt¶m½ms^t¸ms` BNps¶?”
“”””NmÀt¶m½ms^t¸ms`t]m?”
dÊn Wn¶v- bp_t¯¡v tWm¡n hmw sImXnt¸msX tImUn¨p.
“”Wns¶¸än t{bms«Îokv BNp¶Sv NmÀt¶m½ms^t¸ms` BNp¶Smt\m? ]q BÀ Znhvs_hvs¸NvänwPv ssf N\vth¬. CsSms¡ tN¡p¼w sNm_¨v sU®w H*v tNt«m,””
sU®w..!
Mm³ N`nt¸msX hz]w b_ªp.
Nm`pbnXn¨n«m\v hn C t]mXv H^mjv¨s¯ `okv S^s¸Xp¯n]Sv. ASpw DbtUl§apsX sb^pfj]n WWªv NpSnÀ¶SnWp tlgw. “”tWm¡v hwPoS Wo]nt¸mÄ Wà sI_p¸fm\v. N^n]À dnÂZv Abv sIt¿* hf]w. tZm*v As`ukv ]ptkjvsÊÂcv äp bp«v Abv kn¯v– sbän sbjvh\ Sn§vhv–…”” A§sW]m\v ImW hn sF Hm DbtUlw SpX§n]Sv. hmVm^\ `okv S^mSn^n¡mWpÅ Wym]kmU§Ä tNÄ¡m³ Wyqhv s{bmZyqhs_ N*m fSn. bs£ Ft¶]pw hntfm\s]]pwtbms`]pfpÅ ^*pfq¶v- tb^psX]pw Nm^y¯n ASn{bSmbn]m] hn sF Hm knlzWmT³ D®n¯m³ Ss¶]m\v Nm^y§Ä WnÝ]n¡p¶Sv.
“”H^mjv¨s¯ `okv S^mw””
D®n¯m³ hmÀ sPu^k¯n b_ªp.
“”Sn^ns¨¯pt¼mÄ H^p{P³ h-vNq¸pkm]n«v k^\w. H^mjv¨s]¦n`pw ASv ImW`ns¡msX sNX¶v HmX\w. F¦ns¸mt¡m,””
“”ASv hmÀ…””
“”Aw tXm¡nwPv äp hwPoS. B³Zv– sF tWm ]q BÀ cnäv– tcmÀ FWn h-vNq¸v Aäv– FWn ssXw…””
foZn]m fpPÄ, tN^am _q¸Àäv fÀtZm¡v, tcmdvhv fmPhnWn tb^pÅ Ht^s]m^p f`]man Ggykng³ sWäv kÀ¡n³s_ fpS`man, fp³ ^mKyhem Fw bn knlzWmT³ D®n¯m³ F³s_ sW©nWv fp¼ns` knNrSn¡p«nNapsX S`s]Xp¸nt`¡v MmW_n]msS tWm¡ns¡m*v b_ªp.
“”AsS´mXo A§sW?””
Ggymkngsâ hfp¨]¯n`pÅ Nm³äoWn W_pw f\fpÅ S`tÈ^n dn^n]m\n]psX fp¼n`n^n¡tk ASndp²nfSn]m], dp²nKokn]psX W£{S¯na¡w km¡pNan {bh^n¸n¡p¶, fmVyf{bkÀ¯N F¶SntW¡mÄ Fjp¯pNm^n]m]n A_n]s¸Xm³ B{Pin¡p¶ hntfm\ F¶ hpµ^n¡q«pNm^nt]mXv Mm³ tImUn¨p.
“”F´q«v?””
SrlqÀ NSnWfp¡v Nm^n]m] hntfm\ SfnjtW¡mapw k`n] emgm hvtWin]m\v.
“”AtS…””
Mm³ knlUfm¡m³ N¼nNp«³.sWäv
ചേച്ചി.. ഇതും കലക്കിയിട്ടുണ്ട്.. നമ്മുടെ കഥയുടെ ബാക്കി പിന്നീട് കണ്ടില്ലല്ലോ?
ലോലാപ്പീ ഒരല്‍പം കൂടി കളര്‍ ആക്കി ഉടനേ വിടാം
സ്മിതാ ജി, താങ്കൾ ഒരു സംഭവം തന്നെയാണേ …
വൌ!!! അനസ് അത് കിടുക്കി…നന്ദി ….
ഹലോ മേഡം,
ശിശിരപുഷ്പം എന്തിയെ?
മാച്ചോ ശിശിരം വരുന്നു ….അറൈവിംഗ് ഷോട്ട്ലി…
സ്മിത ചേച്ചി കൊള്ളാം, മറ്റു കഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ ഇതും മനസ്സിൽ കൂട് കൂട്ടട്ടെ,
താങ്ക്യൂ റഷീദ്. ഇങ്ങനെ ഒരു കഥാപാത്രം താങ്കളെ സ്വാധീനിച്ചു എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ സന്തോഷം.
സ്മിതേ ഒരു വലിയ സാഹിത്യം വായിച്ചപോലെ തോന്നി. അവസാനം ഹിഡന്‍ മീനിങ്ങില്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം മനസ്സില്‍ നില്‍ക്കുന്നു. വായിച്ച എല്ലാവര്ക്കും എനിക്ക് തോനിയപോലെ തന്നെ തോന്നി കാണണം. അവസാനത്തെ നീല ചുമര്‍, പച്ച ജനല്‍ ചില്ലുകള്‍. അത് കഴിഞ്ഞ് നിശബ്ദത പാലിക്കാന്‍ പറയുന്ന കുഞ്ഞിന്‍റെ ഫോട്ടോ. ആ കുഞ്ഞ് അച്ചടക്കം പാലിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്‌ എന്നല്ലേ പറയുന്നെ. ഇവിടെ സെക്ഷ്വല്‍ അച്ചടക്കം. ഹോ എന്തൊരു ഭാവന. പിന്നെ ലാസ്റ്റ് സപ്പര്‍ . അതൊരു സൂചന അല്ലേ? സാമുവലിന്‍റെ കൂടെയുള്ള സപ്പര്‍ കഴിഞ്ഞു. ഇനി സപ്പറും ലഞ്ചും ഡിന്നറും ഒക്കെ വേറെ ആളുകളുടെ കൂടെ എന്നൊക്കെ? ഫവ്വാസിന്‍റെ പറ്റിയുള്ള ഭാഗം അവന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ആപ്പില്‍ തൊട്ടതെ പറ്റിയുള്ള ഭാഗം കുറച്ചേ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും എന്നും ഓര്‍മ്മയില്‍ നില്‍ക്കും. കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം ഒരു നല്ല കഥ വായിച്ചു.
അര്‍ച്ചനാ ..ഇത് സൂപ്പര്‍ നിരീക്ഷണം ആണ്. വല്ലാതെ ഒരു ഫീല്‍ തരുന്നുണ്ട് അര്‍ച്ചനായുടെ വാക്കുകള്‍. എന്റെ കഥ ഒരു പഠന വസ്തുപോലെയാക്കിയതിനു നന്ദി.
നന്നായിട്ടുണ്ട് സ്മിതാ മാഡം.
ഉള്ളത് പറയാമല്ലോ, സിമോണ എന്ന കഥ വായിച്ചതിന് ശേഷം ആ ടോണിൽ വരുന്ന മറ്റൊരു കഥയും ഞാൻ ആസ്വദിക്കാറില്ല. എന്തെന്നറിയില്ല, ഒരു ശൂന്യത. അതുതന്നെ ഇവിടെയും സംഭവിച്ചു…. സിമോണയുടെ സ്റ്റൈലിൽ എഴുതിയതിനാൽ പ്രത്യേകിച്ചും. എനിക്കിത് ആസ്വദിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. എന്നെങ്കിലും മനസ്സ് ശെരിയാവുന്ന ദിവസം ഞാൻ മനസ്സിരുത്തി ഒന്നൂടെ വായിച്ചു അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കാം കേട്ടോ.
ചിലപ്പോള്‍ അങ്ങനെയാണ് ജോ, കാര്യങ്ങള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി കൈവിട്ട് പോകും. പ്രത്യേകിച്ച് എഴുത്തില്‍. അങ്ങനെയാണ് ഒരു ആസ്വാദനക്കുറവ് ഇതില്‍ സംഭവിച്ചത്. കുഴപ്പമില്ല. നമുക്ക് ശൂന്യത അടുത്ത കഥയില്‍ മാറ്റാന്‍ നോക്കാന്നെ…
മനസ്സ് “ശരിയാകുന്ന” ദിവസത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
വേഗം ഇങ്ങ് വന്നേക്കണം.
ചില കഥകൾക്ക് അഭിപ്രായം പറയാൻ സാധ്യമല്ല….അതുപോലൊരു കഥയാണ് ഇത്…. വീണ്ടും വിസ്മയിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു.. മാസ്റ്റർ പറഞ്ഞപോലെ ഇവിടെ മാത്രം ഒതുങ്ങി കൂടാതെ മറ്റുള്ള മാസികകളിൽ കൂടി കഥയൊക്കെ എഴുത്തിക്കൂടെ…
കഥ അവസാനിപ്പിച്ച രീതി ശരിക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു … അടുത്ത കഥയുമായി വേഗം വരിക ചേച്ചി
അസുരവിത്തെ …അങ്ങനെ അഭിപ്രായം പറയാന്‍ സാധ്യമല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിവായിപ്പോകാനോന്നും ഞാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല. തിരക്കെന്താ? അളവെടുത്ത് തയ്ക്കാന്‍ പോകാന്‍ വല്ലാത്ത തിടുക്കമായി അല്ലേ?
???
സ്മിത, എന്റെ ഒന്നാം കമന്റ് മനസ്സിലായി എങ്കില്‍ പറയണം.
രണ്ട്, ഈ കഥയുടെ പേര് മനോഹരമാണ്..കഥയില്‍ അതുമായി ബന്ധപ്പെടുന്ന എന്തെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും ഒരു പേര് കണ്ടെത്തുക എന്നത് നിസ്സാരമല്ല.
സ്മിതയുടെ വായന, വായനയില്‍ക്കൂടി ലഭിച്ച അറിവ്, ആ അറിവ് കൃത്യമായി ചേര്‍ക്കേണ്ട സന്ദര്‍ഭം എന്നിവയ്ക്ക് നൂറില്‍ നൂറു മാര്‍ക്ക്. ഒരു മീഡിയ പ്രവര്‍ത്തകയായി ഞാന്‍ ഡോണ എന്ന ക്യാരക്ടര്‍ മൃഗം എന്ന നോവലില്‍ സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു. കഥ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ഡോണ മനസ്സിലില്ല. എനിക്ക് ടിവി ചാനല്‍ ലൈനുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല. അന്ന് സ്മിത സൈറ്റില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കില്‍, ആ കഥാപാത്ര പൂര്‍ണ്ണതയ്ക്ക് ഏറെ വിവരങ്ങള്‍ കിട്ടുമായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു.. ഒരുകൂട്ടം വന്‍ സ്രാവുകളുടെ നടുവില്‍ പെട്ട മത്തിയെപ്പോലെയാണ് ഞാനിപ്പോള്‍..ഓരോ നിമിഷവും ആസ്വദിക്കുകയാണ്..
സ്മിതയ്ക്ക് ഒരു ഉപദേശം.
കഥകള്‍ (ചെയ്യുന്നുണ്ട് എങ്കില്‍ അവഗണിക്കുക) ഇവിടെ മാത്രമല്ല, മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളിലും എഴുതണം..അസാധ്യ കഴിവുകള്‍ ഉണ്ട് സ്മിതയ്ക്ക്..അത് നിസ്സാരമാക്കി തള്ളി കളയരുത്..
വായനക്കാരോട്: ഈ സൈറ്റിലെ ഏറ്റവും പ്രഗത്ഭയായ എഴുത്തുകാരി സ്മിതയാണ്..നിസ്സംശയം..പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക..ഇത്തരം പ്രഗത്ഭരെ ലഭിക്കുന്നത് ഒരു നിസ്സാര കാര്യമല്ല..ഡോക്ടറുടെ സൈറ്റ് ഇപ്പോള്‍ ധന്യമാണ്..എല്ലാം കൊണ്ടും
പ്രിയ, ബഹുമാന്യനായ മാസ്റ്റര്‍,
താങ്കള്‍ക്ക് അറിയാം താങ്കളെ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍, താങ്കളെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുമ്പോള്‍, താങ്കളെ എഴുതുമ്പോള്‍ എന്റെ ചിന്ത, വാക്കുകള്‍, അനുഭൂതികള്‍ ഒക്കെ എന്തോക്കെയായിരിക്കുമെന്ന്. ഈ സൈറ്റിലെ റൈറ്റേഴ്സില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ എഴുതിയ, ഏറ്റവുമധികം വായിക്കപ്പെടുന്ന, ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ചര്‍ച്ചചെയ്യപ്പെടുന്ന, വ്യൂസിനും കമന്റ്റുകള്‍ക്കും ലൈക്കുകള്‍ക്കും വേണ്ടി എഴുതാത്ത ഒരേയോരാളെന്ന നിലക്ക് ഞാന്‍ മാത്രമല്ല മറ്റെല്ലാവരും എങ്ങനെയാണ് താങ്കളെ കാണുന്നതെന്നും താങ്കള്‍ക്കറിയാം.
ഈ സ്നേഹാദരങ്ങള്‍, ആരാധനയൊക്കെ ഒരു കാരണവശാലും താങ്കള്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല എന്നും എനിക്കറിയാം.
പക്ഷെ….
എനിക്ക് പറയാതിരിക്കാനാവില്ല. എഴുതാതെയുമിരിക്കാനാവില്ല, താങ്കളെക്കുറിച്ച്.
കാരണം.
ഞാന്‍ ആദ്യ ഖണ്ഡികയിലെഴുതിയ വിശേഷണങ്ങളുള്ളയാള്‍ എന്റെ ഒരു കഥ വായിച്ചുവെന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞ, ഞാനത് കേട്ട ദിവസമാണിന്ന്‍. സ്വപ്നതുല്യം, അവിസ്മരണീയം എന്നൊക്കെപ്പറയുന്നത് മനംപുരട്ടലുളവാക്കുന്ന ക്ലീഷേകളാണ് എങ്കിലും അതാണ് സത്യം. ഇത് വരെ കേള്‍ക്കാത്ത ശബ്ദമായത്കൊണ്ട് ഞാനാദ്യം മുഖമുയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് പകച്ചുനോക്കുകയാണുണ്ടായത്.
മാസ്റ്റര്‍ ഇന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞത് മാത്രം മതി അക്ഷരങ്ങളോട് വിശപ്പ്‌ തോന്നുമ്പോള്‍ തളരാതെ ഇനിയുമെഴുതാന്‍. അക്ഷരങ്ങള്‍ ചിലങ്കകളായി അണിഞ്ഞ് നിര്‍ത്താതെയാടാന്‍ കരുത്ത് കോരിയൊഴിക്കുന്ന ആ വാക്കുകള്‍ക്ക് കീഴെ നിന്നാല്‍ മതി. എന്റെ ഈ വാക്കുകളില്‍ അതി ഭാവുകത്വം താങ്കള്‍ കണ്ടേക്കാം. അതി വൈകാരികതയായി വിലയിരുത്തപ്പെടാം. ബാലിശമായിപോലും കണക്കാക്കപ്പെടാം. പക്ഷെ എനിക്ക് എഴുത്തിനുള്ള പത്ത് കല്‍പ്പനലാണ് താങ്കള്‍ പറഞ്ഞ ഓരോ കാര്യവും.
ഈ കുറിപ്പ് ഞാന്‍ ബഹുമാനപുരസ്സരം അര്‍പ്പിക്കുന്നു. നെറുകില്‍ ഒരു കരസ്പര്‍ശം കാത്ത്….
താങ്കളുടെ മനസ്സിലെ സ്നേഹാരുവിയുടെ സ്പര്‍ശനം എന്റെ ഹൃദയത്തെ തണുപ്പിക്കുന്നു..സ്നേഹം മൂലം ഉളവാകുന്ന വാക്കുകള്‍ ബാലിശമായാലും വൈകാരികമായാലും ആത്മീയമായാലും കാര്‍ക്കശ്യമുള്ളതായാലും അത് സ്നേഹം തന്നെയാണല്ലോ..സ്നേഹത്തിന്റെ മുന്‍പില്‍ മറ്റു യാതൊന്നും ഒന്നുമല്ല..
താങ്കള്‍ എഴുതണം..ഇവിടെ മാത്രമല്ല, പുറത്ത് ധാരാളം പേര് ഈ പ്രതിഭ അറിയണം, അറിയും..ഇത്തരമൊരു സൈറ്റില്‍ ഇത്ര പ്രതിഭാ സമ്പന്നരായ എഴുത്തുകാരെ കണ്ടെത്തുന്നത് സത്യത്തില്‍ മഹാത്ഭുതമാണ്..ഡോക്ടര്‍ കൂടോത്രത്തിലാണോ ഡോക്ടറേറ്റ് എടുത്തിരിക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് സംശയമുണ്ട്‌..
ആശംസകള്‍..എല്ലാ വിധ ഭാവുകങ്ങളും…
ഡോക്റ്റര്‍ കൂടോത്രത്തില്‍ ഡോക്ടറേറ്റോ…
എഴുത്ത് നിര്‍ത്തി…ചിരി ഒന്ന് നിക്കണ്ടേ എഴുതാന്‍?
കുറെ നാളായുള്ള ആഗ്രഹമാണ് സ്മിതയുടെ ഒരു കഥ വായിക്കണം എന്നത്. ഇന്ന് കുറച്ചു സാവകാശം കിട്ടി; വായിച്ചു. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞാണ് സിമോണ എന്റെ പോസ്റ്റില്‍ ഇട്ട ഈ കഥയെ കുറിച്ചുള്ള കമന്റ് കണ്ടത്. അതിനുള്ള മറുപടി അവിടെ നല്‍കാതെ സ്മിതയ്ക്ക് നേരില്‍ നല്‍കാം എന്ന് തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു.
ഇനി എന്ത് പറയണം????
പണ്ടൊരു നമ്പൂതിരിയെ ഒരു പശു കുത്താന്‍ ചെന്നു. നമ്പൂതിരി സാധാരണക്കാരന്‍ അല്ല; ആള് മര്‍മ്മാണി വിദഗ്ധന്‍ ആണ്. വിരല്‍ കൊണ്ട് ഒരു കുത്തുമതി ഒരു തടിയന്‍ നിലത്ത് കുമ്പിട്ടു കിടക്കാന്‍. പശു കുത്താന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ നമ്പൂതിരി വേഗം ഒരു വടിയെടുത്തു. പശുവിനെ അടിക്കാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ എവിടെയും കാണുന്നത് മര്‍മ്മങ്ങള്‍ തന്നെ. മര്‍മ്മത്ത് അടിച്ചാല്‍ പശു ചാകും. അത് നമ്പൂതിരിക്ക് വിഷമം ഉണ്ടാക്കുന്ന കാര്യമാണ്. കാരണം പശു മിണ്ടാപ്രാണി ആണല്ലോ. പക്ഷെ നമ്പൂതിരി മര്‍മ്മം കാരണമാണ് അടിക്കാതെ വിടുന്നത് എന്ന് പശുവിന് അറിയില്ലല്ലോ? അതിനു കുത്തണം..കുത്തിയെ ഒക്കൂ. അതുകൊണ്ട് പശു നമ്പൂതിരിയെ ഓടിച്ചു..നമ്പൂതിരി അന്തം വിട്ടോടുകയാണ്.
അപ്പോഴാണ്‌ സ കുട്ടപ്പന് പൂക്കളം ഷാപ്പില്‍ നിന്നും ആനമയക്കി നാലുകുപ്പി കുടിച്ചിട്ട് അന്ത വഴി വരുന്നത്. എന്താടോ നമ്പൂരി താന്‍ ഓടുന്നത് എന്ന് കുട്ടപ്പന്. പശു കൊല്ലാന്‍ വരുന്നു എന്ന് നമ്പൂതിരി. താന്‍ ആ വടി ഇങ്ങോട്ട് താടോ എന്ന് കുട്ടപ്പന്. ഇന്നാ എന്ന് നമ്പൂതിരി. വടി കൈയില്‍ കിട്ടിയ കുട്ടപ്പന് പശുവിനിട്ട്‌ ഒരു കീച്ച്. പശു അമറിക്കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞോട്ടം. നമ്പൂതിരി ഞെട്ടുന്ന സ്മൈലി കുട്ടപ്പന് സ്വവദനത്തില്‍ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു..ഹിതൊക്കെ എന്ത് എന്ന മട്ടില്‍ കുട്ടപ്പന് വടി എടുത്ത് ഒരേറു കൊടുക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ നമ്പൂതിരി.
“അല്ല..ഇത്ര കൃത്യമായി ആ രണ്ടു മര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കും ഇടയില്‍ താങ്കള്‍ എങ്ങനെ അടിച്ചു? ഞാന്‍ കുറെ ശ്രമിച്ചിട്ടും നടക്കാതെ വന്ന കാര്യമാണ്..”
കുട്ടപ്പന്: “എന്തോന്ന് മര്‍മ്മം നമ്പൂരി..കിട്ടുന്നിടത്ത് വച്ചു കാച്ചണം”
ഈ കഥയിലെ നമ്പൂതിരി സ്മിതയാണ്..കുട്ടപ്പന് ഞാനും…
മാസ്റ്റർ…….
മറുപടി നൽകാൻ താമസിക്കുന്തോറും അങ്ങയോട് ബഹുമാനക്കുറവാണ് എന്ന മറ്റുള്ളവരുടെ വിശ്വാസത്തിനു ആക്കം കൂടും. ഞാൻ ഇപ്പം വരാം.
ഓടി ഉണ്ടയിടണോ രാജാവേ..അല്ലേല്‍ എങ്ങോട്ടോടാന്‍..എവിടം വരെ ഓടാന്‍..ജയന്തി ജനത ആയാലും കേരളാ എക്സ്പ്രസ് ആയാലും നിലം പറ്റെ കുനിഞ്ഞു കിടക്കുക തന്നെ..പോയ ശേഷം നിവരാം
പ്രതീക്ഷിച്ച Climax വന്നില്ല അല്ലേ
ഞാന്‍ ഇംഗ്ലീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്, ഇംഗ്ലീഷ് മലയാളം, ഹിന്ദി ഹിന്ദി, ഹിന്ദി മലയാളം, സ്പാനിഷ് മലയാളം, ഇംഗ്ലീഷ് ഇംഗ്ലീഷ് ഹിന്ദി മലയാളം എന്നിങ്ങനെ ആറേഴു നിഘണ്ടുക്കള്‍ നിവര്‍ത്തി വച്ച് നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..എന്തായാലും എന്നോട് ആ ചതി സ്മിത ചെയ്തില്ല.. ആണ്ടവന്‍ കാപ്പാത്തി രാജാവേ
മാസ്റ്റര്‍…വേണ്ട ഞാന്‍ പാവം ഇങ്ങനെ ദേഖോ നോക്കൂ എന്നൊക്കെ കാണാപാഠം പഠിച്ച് ഇങ്ങനെ ജീവിച്ച് പോകുന്നു.
ഞാന്‍ ഒരു കുഞ്ഞ് ഓട്ടോ വിളിച്ചു വരും. പിന്നല്ല !!!
മാസര്‍റ്റ്ര്‍ കുട്ടപ്പന് ആണെങ്കില്‍ സ്മിത നമ്പൂതിരി ആനിങ്കില്‍ പശു ആരാ? അത് ചൊറി കമന്റ്റ് ഇടുന്നവര്‍ ആരിക്കും അല്ലേ?
ക്രിട്ടിക് ഓഫ് ദ ഇയര്‍ – അര്‍ച്ചന
njan paranja kadhapathram undo enganeya ulpeduthiyath
sharikkum kadha nannayind, issabellayude adutha baagam ezhuthi thudangiyo
താങ്ക്യൂ മൃദുലാ ..ഇപ്പോള്‍ പെണ്ണൊരുമ്പെട്ടാല്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്നു.
ഇത് ആദ്യം കഥ എഴുതണം പിന്നെ കഥ എഴുതണ്ട എന്ന് കൂടെകൂടെ പറയുന്ന ആ മൃദുല അല്ലേ
ചേച്ചി ഒരുപാട് ഇഷ്ടായിട്ടോ കഥ..
?????????
താങ്ക് യൂ ഡിയര്‍ അഖില്‍….
അഖില്‍ പറഞ്ഞത് “ഇഷ്ടമായി” എന്നല്ല. “ഇഷ്ടായിട്ടോ” എന്നാണ്. ആദ്യത്തെതിനേക്കാള്‍ ഊഷ്മളതയും ഹൃദ്യതയമുണ്ട് രണ്ടാമത്തെ വാക്കിന്.
അത് ഇഷ്ട്ടായിട്ടോ…
സ്മിതാമ്മേ…
ആദ്യമേ, എന്നെകൊണ്ട് മനഃപൂർവം പേര് വിളിപ്പിച്ച്, ചെറുപ്പമായി, എന്നെ പിന്നിലാക്കി സ്റ്റുഡിയോയിലെ, മുഖത്ത് മനുഷ്യർക്കുള്ള സ്ഥായിയായ ഭാവങ്ങളെ മേക്കപ്പിൽ മുക്കി മറച്ച സുന്ദരകുട്ടാപ്പികളുടെ മുന്നിൽ കുണുങ്ങി നടന്നതിൽ ശക്തമായ പ്രതിഷേധം അറിയിക്കുന്നു. ഞാൻ രണ്ടാമത് കഥ സ്മിതാമ്മ എന്ന് മാറ്റി വായിച്ചു നോക്കി…. അപ്പളും വെല്യേ കുഴപ്പം ഇല്ലാരുന്നു ട്ടാ…. ഇനി, അങ്ങനെ എന്റെ സമപ്രായത്തിലേക്ക് എത്തി എന്റെ ജന്മാവകാശമായ കുണുങ്ങി നടക്കൽ തട്ടിയെടുത്തു എന്ന ഒറ്റ കുറ്റത്തിന് താഴെ ഞാൻ ഇഴ കീറി ഒട്ടിക്കാൻ പോണു….
——————————————————–
“അതി ബുദ്ധിമതിയായ, ബുദ്ധിജീവിയുടെ നക്ഷത്ര തിളക്കം വാക്കുകളിൽ പ്രസരിപ്പിക്കുന്ന (വാക്കുകളിൽ മാത്രേ ഒള്ളു ന്നല്ലേ പറഞ്ഞേ… കള്ളി സ്മിതാമ്മ) മാധ്യമ പ്രവർത്തക എന്നതിനേക്കാൾ എഴുത്തുകാരിയായി അറിയപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സുന്ദരി കൂട്ടുകാരി”
(പറഞ്ഞതിൽ ജീവിതം പോലെ തന്നെ….. കുറച്ച് തെറ്റുകളും കുറച്ച് ശരികളും ഇഴപിരിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നു… അതങ്ങനെ കിടന്നോട്ടെ ല്ലേ…. എന്നാലും സ്മിതാമ്മക്ക് ജോ കഴിഞ്ഞ കഥയിൽ എനിക്ക് തന്ന ഒരു കുതിരപ്പവന്റെ സൈഡിലെ ഒരു പീസ് മുറിച്ച് തന്നിരിക്കുന്നു. സമ്മാനം തന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നത് എന്റേതാണല്ലോ… അപ്പൊ കുഴപ്പല്യ)
കതിനമുക്ക് ( 😛 ) തുടക്കം തൃശ്ശൂരും ഒടുക്കം കൊല്ലത്തും എത്തിയ സ്ഥലപേര്… അതെനിക്ക് ഇഷ്ടായി. കൃത്യം തന്നെ ..
“നിന്റെ സൈസ് എത്ര്യാണ്??? നിന്റെ രണ്ടു പിള്ളേരില്ലേ.. അയ്‌ന്റെ സൈസ് എത്ര്യാന്ന് ??
(ബിജുമേനോനെ ഓർമ്മ വന്നു. പെട്ടെന്നുളള ചോദ്യത്തിന്റെ ഈണം കേട്ടപ്പോ.. പുള്ളി തൃശ്ശൂക്കാരൻ തന്നെ ആണല്ലോ.മൂപ്പരുടെ സിനിമയിലെ തൃശൂർ ഭാഷ)
“നമ്പർ വൺ… തൊട്ടു നമ്പര് ത്രീ വരെ… ” ചിരിച്ചെന്റെ കുടല് മറിഞ്ഞേനെ…. കൂടെ മാരക ഇമാജിനേഷനും…. എന്നാലും….. ആ വാട്ടകപ്പ ചാക്ക്…. ( 😯 😯 😯 😯 )
“ഉണ്ണിച്ചിരുതയെ കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞൂടെ നെഞ്ചിലെ പഞ്ഞം”
(ഇത് കൊള്ളാലോ…. പതിരുണ്ടാവാൻ ചാൻസേ ഇല്ല… ഒട്ടും ഇല്ലാ …. ഇത്തിരിപോലും ഇല്ല…. 😉 )
എന്നെ അവൾ പാട്ടുകാരി എന്ന് വിളിക്കും… അവൾ വഴി പലരും…
(ഒക്കെ മൻസിലായി 🙂 )
പിന്നേം ഞാൻ എങ്ങനെ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു ന്നാണോ??? (ഉണ്ണിച്ചിരുതയെ കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞൂടെ പാട്ടുകാരി നെഞ്ചിലെ പഞ്ഞം.. അതേ ന്നേ…)
“സാമിനോട് പറഞ്ഞു..
ഓഹ് … നീ അസ്സൽ മാധ്യമ പ്രവർത്തക തന്നെ.. ലാങ്ക്വേജ് കൾച്ചർ.. സോ ഡിസ്ഗസ്റ്റിംഗ്….
“എന്റെ സംഗീതേ.. സിമോണ തുടർന്നു”
സീൻ ട്രാന്സിഷൻ ഇൻ ഇറ്റ്സ് പീക്ക്…. ഒറ്റ തിരിച്ചിലിൽ കാലം മാറി.. പല ന്യു ജെൻ പേപ്പർ ബാക്ക് എഴുത്തുകാരും ഇരുന്നു മുട്ടയിടുന്ന ഇടം. “ശ്ശേ…വെറുതെ കാശുപോയിന്ന്” ഈയിടെ വായനയിൽ പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുള്ള ഇടം. ഇവിടത്തെ പോലെ ചുമ്മാ അങ്ങ് വായിച്ച് എഴുതുന്നവരുടെ ബുദ്ധിമുട്ടെന്താണ്… അവര് മനുഷ്യരാണോ.. അവർക്ക് എന്തേലും വിളിച്ചു പറയുമ്പോ നോവുമോ?? അവർ വെല്യേ എഫർട്ട് ഒന്നും എടുക്കാതെ ചുമ്മാ മാനത്ത്ന്ന് ഈച്ചേനെ കൈ വീശി പിടിക്കണപോലെ പിടിച്ച് ഇവിടെ ഒട്ടിച്ചു വെക്കുന്നതാവും ഈ എഴുതുന്നതൊക്കെ ന്നൊക്കെ വിചാരിച്ച് വെറുതെ ഇരുന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലാലോ…..പേപ്പർ ബാക്ക് ആവുമ്പൊ കാശു കൊടുത്തു തന്നെ വാങ്ങേണ്ടേ… അപ്പൊ ശരിക്കും ദെണ്ണം വരും…
എന്റെ സ്മിതാമ്മ കുട്ടീ… അല്ല ട്വിസ്റ്റാമ്മകുട്ടീ.. ചുമ്മാ ആണോ ഞാൻ അങ്ങനെ വിളിച്ചേ മുന്നേ..
“ഇപ്പം ചാനലിന്റെ ടി ർ പി കൂട്ടുന്നത് നമ്മൾ മൂന്നും ആണെന്നാ ജനസംസാരം… (കലക്കി ട്ടാ… യൂട്ടിലൈസഷൻ നിൽ പോലും തിരിച്ചറിയാതെ അഹങ്കരിക്കുന്ന നല്ലൊരു വിഭാഗം പാവം പാവം സെലിബ്രിട്ടീസ്.. നാളെ വല്ല ബ്രെസ്റ് ക്യാൻസർ വന്ന് മുലയില്ലാതായാൽ അപ്പൊ പോവുന്ന പണിയും പബ്ലിസിറ്റിയുമെ തനിക്കുള്ളൂ എന്നറിയാത്തവർ)
ഏഴു ദിവസത്തെ ഉപവാസ പ്രാർത്ഥന…
(നേരാ… അമ്മച്ചീടെ ബഹളം വല്ലാണ്ടെ കൂടുമ്പോ ഇടക്ക് ഞങ്ങളൊക്കെ കൈപ്പക്കക്കയും നോയമ്പെടുക്കാറുണ്ട്… എന്തെങ്കിലും ഒന്നിന് എടുത്ത മതീലോ…)
എന്നെ വിശ്വസിച്ച് എന്റെ കൂടെ പോന്നവരോട് ഞാൻ എന്ത് സമാധാനം പറയും??
(രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യം പിന്നോട്ട് പോയി നോക്കേണ്ടി വന്നു… ഹേയ് വേറെ ആരേം കാണാനില്ലല്ലോ… എഴുതിയത് തെറ്റിയതാണോന്ന്… കാര്യം പിടി കിട്ടിയപ്പോ ചിരിച്ചു മലർന്നു. പിന്നേം ഇമാജിനേഷൻ… എന്തുട്ട് സാധനണ്ടോ ഈ സ്മിതാമ്മ.. നാക്കിനൊരു ലക്കും ലഗാനും ഇല്ല.. ശ്യേ…. നാണം..നാണം…നാണം.. (വെർതെ.. എനിക്കേ… 😉 )
“പുതു മഴ കഴിഞ്ഞ ………….. കൊഞ്ചിപ്പിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു”
(ഇങ്ങനൊന്നും ആശ കൊടുക്കാൻ പാടില്ല ട്ടോ… ശാപം കിട്ടും…ശരിക്കും.. എന്നാലും വല്ലാത്ത ഡീറ്റൈലിംഗ്..)
പാവം മാദ്രി…. (പാണ്ഡുവിന് കണ്ട്രോള് വിട്ട് തട്ടിപ്പോയെന് അതിനു കുറ്റം… പ്രാക്ക്)
സൊല്യൂഷന്റെ പേറ്റന്റ് കയ്യിലുള്ള സാം പറഞ്ഞു… ബാംഗ്ലൂർ ന്ന് നല്ല സൊയമ്പൻ ബസ്സുകളുണ്ട്….
(അവിടന്നെ എനിക്ക് ഏതാണ്ടൊരു മണമടിച്ചു ട്ടാ… വരാനുള്ളതിന്റെ.. എന്നാലും ഇത്രക്ക് എത്തിക്കും ന്ന വിചാരിച്ചില്ല.. )
“കേറ്റി വിടാൻ… എനിക്ക് വിറഞ്ഞു വന്നു. ”
(സൊ റിയലിസ്റ്റിക്ക്… ആ സീൻ ശരിക്കും മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു.. ബാക്കി ഒന്നും തെളിഞ്ഞില്ല എന്നല്ല… ഇത് നല്ല രസമായി തെളിഞ്ഞു)
“ഡെസ്കിലെ സകല ചുള്ളന്മാരും….. തലോടാറുണ്ട്”
(നമ്മള് തറവാട്ടി പിറന്നോര് ഇങ്ങനൊന്നും പറഞ്ഞൂടാ സ്മിതാമ്മേ… ഹവ്… (വേണേൽ മെല്ലെനെ ആരും കാണാണ്ടെ ഒക്കെ പോയി ചെയ്യാം)
“ആസിഡ് കിറ്റ്”… ആദ്യം വിചാരിച്ചേ പെപ്പർ സ്പ്രേ ആണെന്ന…
“ചേട്ടാ.. എന്റെ പൊന്നു ചേട്ടാ.. താങ്കളാൽ വളക്കപ്പെടാൻ ഈയുള്ളവൾ റെഡി”
(എന്റെ പൊന്നമ്മച്ചി… നിങ്ങൾ ഒരുജാതി പടപ്പാണല്ലോ… ഇതൊക്കെ എവിടെ ആയിരുന്നു???? )
“ദി ഹാൻഡ്‌സെമസ്റ്റ് വിൽ ബി ദി ലൗസിയസ്റ്റ് ലവേഴ്സ് ഇൻ ബെഡ്” സിമോണയുടെ ആപ്തവാക്യം…
(ഒരു കുഞ്ഞി തിരുത്തുണ്ടേ…. ഹലോൺ… ഇവിടെ….. ഹാൻഡ്‌സെമെസ്റ്റ്‌ എന്ന് സ്വയം ചിന്തിക്കുന്നവർ എന്ന് തിരുത്തി വായിക്കാൻ അപേക്ഷ… അവർക്ക് കൂടെ കിടക്കുമ്പോഴും ഹാൻഡ്‌സത്തിലാവും… ഹാൻഡ്‌സിലാവില്ല ശ്രദ്ധ.. അതോണ്ടാ… അതോണ്ട് മാത്രാ … സത്യായിട്ടും..
ചീകിയിട്ട മുടിയെ പറ്റി ആശങ്കയുള്ളവൻ കാറ്റിനെ എങ്ങനെ എന്ജോയ് ചെയ്യും??? തൊലി കറുത്തുപോകുമോന്ന് പേടിയുള്ളവൻ വെയിലത്തേക്ക് എങ്ങനെ ഇറങ്ങും?? അസുഖം വന്ന് ക്ഷീണിക്കുമോന്ന് ഭയന്നാൽ മഴയത്തെങ്ങനെ കുളിക്കും??? സ്വന്തം പോളിച്ചയിൽ മനം മയങ്ങിയവൻ എങ്ങനെ പ്രകൃതിയെ കാണും??? പ്രകൃതിയെ കാണാത്തവൻ എങ്ങനെ പ്രകൃതിയുടെ അടിസ്ഥാനവികാരമായ സൃഷ്ടിചോദനയെന്ന കാമത്തെ എന്ജോയ് ചെയ്യും???? സിമ്പിൾ… അത്രേ ഉള്ളു എന്റെ പ്രിൻസിപ്പിൾ)
പാവം എന്റബ്രഹാം ലിങ്കൺ… പേരിലെ ഇത്തിരി സെക്സ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. (ലിംഗം) എന്നാലും സ്മിതാമ്മേ… അതും പാവം എന്നെകൊണ്ട്…
“അതിനു മപ്പുറം ചിരവനാക്കു പോലെ തോന്നിച്ച മലമുടികൾക്കുമപ്പുറം”
(വൗ… എന്താ ഒരു ഉപമ… നേരത്തെ പറഞ്ഞ പഴഞ്ചൊല്ല് പോലെ തന്നെ… അതി മധുരം.. ശരിക്കും (തമാശയായല്ല) ഉപമകൾ പലരും പറഞ്ഞ, കടുത്ത ആവർത്തന വിരസത ഉണ്ടാക്കുന്ന കടുംവെട്ട് സാഹിത്യത്തിൽ നിന്ന് നാം കാണുന്ന നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുമ്പോ…. ഒരു സുഖം.. ഒരു തനിമ… അത് വായിക്കുമ്പോ. അവർ പണ്ട് അങ്ങനെ ആദ്യമായി എഴുതി എന്നതുകൊണ്ട് നമുക്ക് ഇന്ന് ഇങ്ങനെ ആദ്യമായി എഴുതാൻ പാടില്ല എന്നൊന്നും ഇല്ലല്ലോ… നമുക്കും മറ്റുള്ളവരെ കൊണ്ട് അനുകരിപ്പിക്കുന്ന ഉപമകൾ ഉണ്ടാക്കാം… ഇത് പോലെ. ..)
അതേ… ഇപ്പോഴാ ശ്രദ്ധിച്ചേ…. ഇതിപ്പോ ആകെ ഒമ്പതാം പേജിൽ എത്തിട്ടുള്ളു.. ഇക്കണക്കിന് ഡോക്ടർ കുട്ടാപ്പി എന്നോട് ഇത് വേണെങ്കി കഥയായി ഇട്ടൊന്നു പറയും… അപ്പൊ ഞാൻ ഇനി ഒന്ന് കമന്റിനെ മൊത്തത്തിൽ സ്ക്യുസാം…. ബസ്സിൽ വെച്ച് ആ ഹാൻഡ്‌സമൻ…. (അവടെ) സ്ക്യുസിയ പോലെ…. 😉
മുടിഞ്ഞ സൊന്ദര്യമാണ് ഈ പിശാചിന്…
(കറക്റ്റ്… അത് വിശ്വാസങ്ങളെ, സദാചാരങ്ങളെ, പ്രമാണങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യലെന്ന പിശാചിനോടു അടുക്കുമ്പോഴല്ലേ അറിയുന്നേ… അതല്ലേ അവനെ പുസ്തകങ്ങളിലൊക്കെ അകറ്റി നിർത്തിയേക്കുന്നെ)
പുണ്യാളൻ ഒന്നിനോടും സദൃശനല്ല…
(വീണ്ടും…. പിന്നെ ഓരോന്ന് വരച്ചും എഴുതിയും വെച്ചേക്കുന്നത്??? അതെന്താ.. ചക്കപ്പൂജ്യോ??? ചോദിക്ക് സ്മിതാമ്മേ… )
(അല്ലാഹ്, ഈശ്വരൻ, പരിശുദ്ധാത്മാവ് ) സർവ്വ ശക്തനാണ്…
(ഹേയ്… നുണ… സ്വന്തം നിലനിൽപ്പ് പോലും നോക്കാൻ അറിയാത്ത ദുർബ്ബലനാണ്… അതുകൊണ്ടല്ലേ അവനെ രക്ഷിക്കാനെന്നും പറഞ്ഞ് കുറെ ഊളകൾ തമ്മിൽ തല്ലി ചാവുന്നത്… )
ഈ സ്മിതാമ്മ മൂഡ് മൊത്തം മാറ്റി…
ബാക്കി പിന്നെ ട്ടാ. വേറെ എന്തോ എഴുതാൻ ഉണ്ട് … ഇങ്ങോട്ടേക്കുള്ളതല്ല.. …..
കഥ മൊത്തം വായിച്ചതാ മൂന്നാവർത്തി… ഇഷ്ടപ്പെട്ടുന്നൊക്കെ പറയണത്, അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ ഞാൻ വെറും… എന്തോ ആവില്ലേ…. എനിക്കീ പൂത്താങ്കിരി സ്മിത്താമ്മേനെ ഇപ്പൊ ഇഷ്ടല്ല… കൊതിയായി…. സൂപ്പർ ആയിട്ടാ… ഒരൊന്നന്നര കഥയും നല്ല തരിപ്പൻ പീസും… എന്തിനാ അധികം… ഈ ഫോർ പ്ലേയ് അല്ലെ റിയൽ പീസ്…
പിന്നെ… അവസാനം… രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്… ഒന്ന് ദേവാസുരന്റെ ഒരു സ്ട്രോങ്ങ് പ്രിൻസിപ്പിൾ ക്ളൈമാക്സില് വന്നു… കർമ്മം വാല് കടിച്ച ഒരു പാമ്പ് പോലെ ആണെന്നുള്ള തിയറി….. ആയതിനാല് ഇത് എവിടയേയും അവസാനിക്കുന്നില്ല… അത് വളരെ ഭംഗിയായി അവസാന നിമിഷങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങളിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു…. സിമ്പിൾ ആണെങ്കിലും കൃത്യതയോടെ…. ആ “ശ്ശ്…” കുട്ടിയുടെ ചിത്രം അടക്കം… അങ്ങാടിപ്പാട്ടാവാൻ വിധിയുള്ള അരമന രഹസ്യങ്ങളെ…
. കൊടുക്കുന്നവർ വാങ്ങുന്നവനും വാങ്ങുന്നവർ കൊടുക്കുന്നവനും ആയി മാറി മറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലോക ഗതിയുടെ ഒരു കുഞ്ഞു മിനിയേച്ചർ…. എന്റെ വ്യൂവിൽ (എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ അങ്ങനെ ആയതിനാൽ മാത്രം) അതാണീ കഥ. അതെ.. ഈ കഥക്ക് ഞാൻ അങ്ങനെയും ഒരർത്ഥം കൊടുക്കുന്നു.
അൺലെസ്സ് വീ ഡെയർ ടു റിട്ടേൺ… അല്ലാത്തിടത്തോളം വൃത്താകാരമായി തന്നെ നടക്കണം… സെന്റർ പോയിന്റ് കണ്ടെത്താത്തിടത്തോളം…
പിന്നെ….
ഓരോ മനുഷ്യനും യൂണിക്ക് ആണ്.. ഓരോ എഴുത്തുകാരും (ഇവിടെയോ എവിടേയോ ആവട്ടെ).
ഓരോരുത്തരും എഴുതുന്നത് അവരവരുടെ മനസ്സിൽ നിന്നാണ്.. കാരണം അവരുടെ മനസ്സിനെ ആകെ അറിയാവുന്ന ഒരേ ഒരാൾ അവർ മാത്രമാണ്… അവർക്ക് ആകെ അറിയാവുന്നതും അവരുടെ മനസ്സ് മാത്രം തന്നെ…. പിന്നെങ്ങനെ മറ്റൊരാളിന്റെ മനസ്സ് അവരെഴുതും????
രണ്ടു രീതിയിൽ നമുക്കെഴുതാം… ഒന്നുകിൽ നമ്മുടെ മനസ്സിനെ നമുക്കിഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ. അപ്പോൾ ലൈക്കും കമന്റും ചിലപ്പോൾ കുറയാം.. ചിലപ്പോൾ കൂടാം…
അല്ലെങ്കിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ ഇഷ്ടത്തിന്…. ഒരുപക്ഷെ (ഒരു പക്ഷെ) ലൈക്കും കമന്റും കൂടിയേക്കാം… എന്നാൽ… മെല്ലെ മെല്ലെ ജീവിതം നരകതുല്യമാവും… അത്… എഴുതുന്നവർക്ക് മനസ്സിലാവും…
ആ ഒരു സത്യം നല്ല തന്റേടത്തോടെ ഈ സൈറ്റിൽ തുറന്നടിച്ചു പറഞ്ഞ ഒരാളെ ഞാൻ കണ്ടുള്ളു (ഞാൻ എഴുതി കണ്ടുള്ളു, വേറെ ആരും ഇല്ലെന്നല്ല) … മാസ്റ്റർജി… വളരെ കിണ്ണങ്കാച്ചിയായി എഴുതി ഞാൻ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്… ഞാൻ കമന്റുകൾ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല.. കാരണം ഞാൻ എന്റെ ഇഷ്ടത്തിനാണ് എഴുതുന്നത് എന്ന്.. അതെന്തിന് ഇവിടെ പറഞ്ഞു എന്ന് ചോദിച്ചാൽ… സത്യമായും ഒരു കൂട്ടിനു തന്നെ… ഒരു സംശയോം വേണ്ട… നല്ലൊരു എഴുത്തുകാരന് എല്ലാരേം തൃപ്തിപ്പെടുത്തി എഴുതാൻ മുതിർന്നാലുള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് നന്നായി അറിയാം.
സ്മിതാമ്മയെ ഇവിടെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് ഒരാളല്ല… അത് ആ കഥകൾ വായിച്ചാൽ, അതിനു താഴെ വരുന്ന കമന്റുകൾ വായിച്ചാൽ തിരിച്ചറിയാം..
ആയതിനാൽ ഇനിയും സ്വന്തം ഇഷ്ടം പോലെ എഴുതുക… മനസ്സിൽ വരുന്നതെന്തും…. ഈ സൈറ്റിലെ ലക്ഷക്കണക്കിന് വായനക്കാർ ഇവിടത്തെ എല്ലാ എഴുത്തുകാരോടൊപ്പവും ഉണ്ട്…. സ്നേഹിച്ചും ആരാധിച്ചും തന്നെ…
സ്നേഹത്തോടെ
അല്ല… ഒരുപാട് ഇഷ്ടത്തോടെ
സ്മിതാമ്മേടെ
സിമോണ.
??????
എന്തൊരു ത്യാഗം!!
നാല് കഥകള്‍ എഴുതാനുള്ള ഊര്‍ജ്ജമാണ് ഇടുക്കി ഡാമിന്‍റെ മൊത്തം ഷട്ടറുകള്‍ തുറന്നു വിട്ടതുപോലെ എന്നിലേക്കെത്തിയത്. ചിലര്‍ അങ്ങനെയാണ്. പൂവ് സ്വയം ചൂടിയില്ലെങ്കിലും ഉദ്യാനം സൌജന്യമായി കൊടുക്കും. ഇരുട്ടില്‍ സ്വയം ഇരുന്ന് ഒരു മല മുഴുവന്‍ പ്രകാശം നിറച്ച് വെക്കും.
സൈറ്റില്‍ മുഴുവന്‍ അരൂപികളുടെ യാമമാണെങ്കിലും ചിലര്‍ക്ക് വ്യക്തമായ മുഖമുണ്ട്, കണ്ണുകളില്‍ വ്യക്തമായ തിളക്കവും നാവില്‍ വ്യക്തിത്വമുള്ള ഭാഷയുമുണ്ട്. അവരോട് സങ്കടങ്ങള്‍ പറയാം. അവരുടെ മുമ്പില്‍ ക്രെഡിറ്റ് കാര്‍ഡും മൊബൈല്‍ ഫോണുമടക്കം ഒന്നിനും പാസ് വേഡ് ഇട്ടു സൂക്ഷിക്കണ്ട. ബലാല്‍സംഘം ചെയ്യപ്പെടുമെന്ന ഭയമേതുമില്ലാതെ അവരോട് കുമ്പസാരിക്കാം, നിനക്ക് വേണ്ടാത്ത ദൈവത്തെ കാണണമെന്ന് അത്ര നിര്‍ബന്ധമാണെങ്കില്‍ വാ, കാനന പാതയില്‍ ഞാന്‍ കൂട്ടുവരാം എന്ന് അവര് ഉത്സാഹമുള്ള സ്വരത്തില്‍ പറയും.
സിമോണ അങ്ങനെയാണ്. മുഖവും ഭാഷയുമുള്ള അരൂപി.
സൈബര്‍ ഡോമിന് ഈ സൈറ്റിനെ ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കാത്തതിനു ഒരു കാരണം സിമോണയാണ് എന്ന് ഈയിടെ ഒരു വാട്സാപ് സ്വകാര്യതയില്‍ പറഞ്ഞതേയുള്ളൂ. സദാചാര യൂണിഫോം സൈറ്റ് സേര്‍ച്ച്‌ ചെയ്യുമ്പോള്‍ അതാ കിടക്കുന്നു “നുണകഥ”യുടെ രൂപത്തില്‍ കരയിക്കുന്ന ഗാന്ധിമാര്‍ഗ്ഗം. ഇത് എഴുതുമ്പോള്‍ വേദപുസ്തകം നിവര്‍ത്തി സാക്ഷാല്‍ “മാസ്റ്റര്‍” നിക്കുന്നു. അങ്ങനെ “അധോലോക” സാഹിത്യം എന്ന് പരസ്യമായി പുചിക്കുന്നവരുടെ[രഹസ്യമായി തളര്‍ന്നു മയങ്ങിയത്തിനു ശേഷം!] മുഖത്ത് ഒരു ടൈസന്‍ പഞ്ച് നല്‍കിയ ആളാണ്‌ സിമോണ. അവള്‍ക്ക് ആദരം നല്‍കണമെങ്കില്‍ ഇങ്ങനെയല്ല, ഇത് ഒരു മിന്നാമ്മിനുങ്ങ് സമ്മാനം.
കഥയിലെ സിമോണ ഒരു പോപ് പള്‍പ്പ് ഡോള്‍ ആയി കാണപ്പെട്ടേക്കാം. അങ്ങനെയല്ല അവള്‍ എന്റെ സ്വപ്നത്തിലും ജാഗ്രത്തിലും. അവളുടെ എഴുത്തില്‍, അവള്‍ പ്രബോധിപ്പിക്കുന്ന മഹാവാക്യങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടെടുത്ത സിമോണയ്ക്ക് ബോബ് മാര്‍ലിയുടെ സ്വരമുണ്ട്, ആനന്ദിനെ വായിച്ച് പിഴിയുന്ന കണ്ണുകളുണ്ട്. സാല്‍വഡോര്‍ ഡാലിയുടെ ആര്‍ട്ടിസ്റ്റിക് സെന്‍സുണ്ട്….
ഈ കഥ, ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ശരിയായ ആദരം അവള്‍ക്ക് നല്‍കിയിട്ടില്ല.
അതിന് വാക്കുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി ധ്യാനിക്കണം.
അതുകൊണ്ട് [താക്കീതാണ്!] ഇവെടെം കൊണ്ടൊന്നും ഇത് തീരുന്നില്ല.
മനസ്സിലായോ?
ഈ കഥയിലെ മേനിയഴക് വർണ്ണനകൾക്ക് ഒരു സിമോണ സ്റ്റൈൽ ഉണ്ടോന്നൊരു സംശയം. ചുമട് അൽപം കൂടുതലാണെന്നേ..
മുല്ലപ്പൂമണമേറ്റു കിടക്കും….
Well… Thats a nice name… I like it… 🙂
Thank you dear Pazhanjan
വളരെ നന്ദി
നന്ദി, തിരിച്ചും….ഒരുപാട്….
ഇങ്ങള് ഇനിയൊരിക്കലും അവിഹിതം എഴുതില്ലന്നാണ് കരുതിയത് ഇനിയും എഴുതണം ഒരു വൈഫ്സ്വാപ് കൂടി ?
മൈ ഗോഡ്….ഞാന്‍ എഴിതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ആരോ ചോര്‍ത്തുന്നുണ്ട്…
വായനക്കാരുടെ മനസറിഞ്ഞു എഴുതുമ്പോളാണ് നിങ്ങൾ ഒരു യഥാർത്ഥ എഴുത്തുകാരി ആകുന്നത്
Hi Smitha,
Yet another beautiful story well narrated. You indeed are a gifted artist with words. Pls continue contributing your visualizations.
Waiting for next story..
cheers
Raj
Hi Raj,
Really speaking, writing the stuff here, reading the same sorts and reviewing some of them drive my passion. And it is the so beautiful words the kind of which you have just written here and it is the spirited encouragement in them make me decide in favour of writing again.
I fail to find words for thanking you….
നീണ്ട കമന്റുകൾ,നാലാളുടെ മുമ്പിൽ അരയാളാവാനുള്ള അത്തരം ആ കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ ശ്രദ്ദിക്കപ്പെടുമ്പോൾ ആദ്യം വന്നത് ചിരിയാണ്,ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി. അതങ്ങനെ മായാതെ നിൽക്കാൻ രണ്ടാമതൊന്നു ആലോചിക്കാൻ മെനക്കെട്ടില്ല,ഈയൊരു നിമിഷം മാത്രമാണ് അതിനൊരപവാദം.
അതിനുള്ള കാരണം ഇതും കയ്യീന്നു പോവും….
ഓർമ്മകളുടെ അല്ലിയാമ്പൽ പൂവുകൾ നിറം മങ്ങാതെ പൂത്തുലയുന്ന സിൽവർ ഓക്ക് മരം.ദൂരെയുള്ള മുളങ്കാട് അതിനുമപ്പുറത്തു ആടിനെ മേയ്ക്കുന്ന ഇടയ പെൺകുട്ടികളുടെ നേർത്ത പാട്ട് ,പുതുമണ്ണിൽ ഒലിവ് പുഷ്പങ്ങളും മുന്തിരി വള്ളികളും വിരിയിക്കുന്ന നിന്റെ കണ്ണുകൾ.. ലബനോണിലെ തോട്ടത്തിൽ വിരിയുന്ന ആപ്പിളുകൾക്കുള്ളിലെ പ്രണയം…
മനസ്സിൽ ഇന്നും നിറവേറ്റാൻ സാധിക്കാതെ പോയൊരു സ്വപ്‌നമുണ്ട്,പ്രകൃതിയെ അതിന്റെ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായി കാണുന്ന ഹിമാചൽ പ്രദേശിലെ മക്ലിയോഡ്ഗഞ്ജ്,അവിടത്തെ മഞ്ഞു മൂടിയ പർവ്വതങ്ങൾക്കിടയിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് ആകാശത്തിനു കീഴെയുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളെ കണ്ടു കൊണ്ട് മുകളിലെ ആ വരികൾ അടങ്ങിയ ഭാഗമെങ്കിലും ഞാൻ വീണ്ടും വായിക്കും ചേച്ചി,അധികം വൈകാതെ,ആഗ്രഹം അത്രക്കും തീവ്രമായിരിക്കുന്നു..
“ദൈവത്തിന്റെ കയ്യൊപ്പു പതിഞ്ഞ ആ സെൽഫി” ഓർക്കുന്നു ഏതാണ്ട് രണ്ടു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ഒരു മൂന്നു നാലു മാസത്തോളം എല്ലാ ചാനലിലെയും സ്ഥിരം കാഴ്ച ചാനൽ ചർച്ചയുടെ പേരിൽ,ഘോര ഘോരാന്തരം നിരന്തരം ആ വാക്കുകൾ വാരി കോരി വിതറി വെറുപ്പിച്ചെങ്കിലും എന്തോ ആ സെൽഫിയോട് എനിക്ക് പ്രണയമായിരുന്നു അന്ന് മനസ്സിൽ കുടിയേറിയതാ ആ വാക്കുകൾ ..
“പെർഫെക്റ്റ്”
ലാസ്‌റ് സപ്പർ ഫോട്ടോ,സുന്ദരനായ കുഞ്ഞു നീല ചുവർ,പച്ച കളറിൽ ജനൽ ചില്ലുകൾ കൂടെ ” ശ്ശ്” ബേബീടെ പിക്കും മനസ്സിൽ കുറ്റബോധം തോന്നാതിരിക്കാൻ ദൈവത്തിന്റെ കയ്യൊപ്പ് പതിഞ്ഞ സെൽഫി വീണ്ടും……
ജീവാംശം കലർന്ന കഥയും,മിഴിവുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളും,ഹൃദയത്തിൽ തൊടുന്ന സംഭാഷണങ്ങളും ആരെയും വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന വശ്യതയുള്ള ആ എഴുത്തും പ്രണയത്തിൽ ചാലിച്ച ഈ അവിഹിതവും മധുരതരമാവാൻ വേറെ കാരണം തേടേണ്ടതുണ്ടോ.
സസ്നേഹം
മാഡി
കേരളവും അബുദാബിയും അര്‍ജന്‍റ്റീനയും പണ്ടത്തെ യുഗോസ്ലാവിയയുമൊക്കെ ഉള്ളിലുള്ള ഒരാളാണ് മാഡി എന്ന് എനിക്ക് മുമ്പേ തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പ്രധാനമെന്ന് തോന്നിയത് സാഹിത്യത്തിന്‍റെ പാശ്ചാത്തലമാണ് നിങ്ങളുടെ ഓരോ കോശത്തിലും എന്നുള്ളതാണ്. വായനയും പ്രകൃതിസ്നേഹവും ഉത്തേജനമരുന്ന് പോലെ കുത്തിവെച്ച് നടക്കുന്നയാള്‍.
എന്നില്‍ ഒരു സാഹിത്യകാരിയെ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് എത്രത്തോളം ശരിയാണ് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. തെരുവോരങ്ങളില്‍ പാട്ടുപാടുന്ന ഒരു ഗായികയോടാവാം എന്റെ തലമുടി മുതല്‍ പാദങ്ങള്‍ വരെയുള്ള ശാരീരികതയ്ക്ക് കൂടുതല്‍ സാമ്യം.
കഥയുടെ വിലങ്ങനെ സഞ്ചരിച്ചതിന് ശേഷം മാഡി കണ്ടെടുത്ത ഇഷ്ടവാക്യങ്ങള്‍ ആകാശത്തിന് താഴെയുള്ള ഏറ്റവും സൌന്ദര്യമുള്ള സ്ഥലത്ത് പോകനണമെന്നുള്ള ആഗ്രഹത്തിന് വേഗം കൂട്ടിയെങ്കില്‍ എന്റെ കഥയ്ക്ക് അര്‍ഹിക്കുന്ന ജ്ഞാനസ്നാനം കിട്ടി എന്ന് ഞാന്‍ ഉറക്കെപ്പറായും.
കാത്തിരിക്കുന്നു, കഥ വായിക്കുവാന്‍….
നഷ്ട പ്രണയത്തിന്റെ വേദനയുടെ നിറമുള്ള മധ്യ ഭാഗത്തു ഇടക്കിടക്ക് മിന്നിത്തെളിഞ്ഞ വർണ്ണങ്ങളിൽ ആപ്പിൾ തോട്ടവും തടാക കരയിലെ വീടും മങ്ങിയ നിറങ്ങളിൽ കണ്ടുവെങ്കിലും ഒരൽപം കടുത്ത നിറത്തിൽ “സെക്സ് വിത്ത് എ സ്ട്രെയിൻജർ ഇൻ പബ്ലിക്” ആണ് പെട്ടന്ന് കണ്ണുകളെ ആകർഷിക്കുന്ന നിറം…
ഇടയ്ക്കു ഇതും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു… ഇപ്പോൾ പൂർണ്ണമായി
കിച്ചു പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. “സെക്സ് വിത്ത് എ സ്ട്രെയ്ഞ്ചര്‍” എന്ന ഒരു ടാഗ് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ അതിലാവും ഈ കഥ വരിക.
കിച്ചു കൊച്ചെ ഒരേ കമന്റുകൾ ഒരുപാടു തവണ ഇട്ടു എന്റെ പ്രണയം നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത് പ്ലീസ്
അടുത്തൊന്ന് ഇരിക്കണമെങ്കിൽ പോലും കുളീം നനയും മാത്രം പോര, ജിമ്മിലൊക്കെ പോയി നന്നായി മസിലും ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കണം.!
സുന്ദരീ സുന്ദരീന്ന് വിളിച്ച് പിറകെ നടക്കുന്ന പലരും ഇതോർക്കുന്നത് നന്ന്.!
ഹഹഹ ….ഡിയര്‍ ലൂസിഫര്‍ സര്‍….അതിപ്പോള്‍ സംഗീത…അവളുടെ ഒരു ന്യൂജെന്‍ ഇഷ്ടങ്ങള്‍, അതിനോടൊക്കെ ഒന്ന് “കുഞ്ഞിതായി” താദാത്മ്യപ്പെട്ടെന്നെയുള്ളൂ. അടുത്ത് ഇരുന്ന ഫര്‍ഹാന്‍ അങ്ങനെ ആയി എന്നേയുള്ളൂ. അത്യാവശ്യം കുളിയും നനയും ഉള്ലോരെയൊക്കെ അവള്‍ അടുത്ത് ഇരുത്തും….
ഇത്രയും മനസ്സ് തുറന്ന്‍ ചിരിപ്പിച്ച ഒരു കമന്റ്റ് കേട്ടിട്ട് കുറച്ചായി. താങ്ക്യൂ.
ചാൻസ്‌ പോച്ചണ്ണേ…??
ഹഹഹ…യൂ ടൂ ഋഷി…
???
യൂ ടൂ….രാജാ
Hi Smitha,
Good theme and narration. I like it. But one suggestion my opinion is this story should have at least two parts. Climax was too quick.
I too become nostalgic when you mention about Lebanon, foreplay in bus and college days :-p 😀 😀
All the best. Waiting for the next story from you 🙂
Hi, Kannan,
Everything and anything in their superlative forms seem possible and achievable when I go through stories written by the titans such as Mandhanraja and Rishi. But I become that puny little Lilliputian when I attempt the same.
Yes, as your observation goes, two parts could have added some more flavor. And your words about the climax too stands close to truth. I truly agree that the failure of bringing these two shows how pathetic I am in reminding of literary invalidity.
Your words in the last two paragraphs invigorate me to the maximum.
Thank you, sir. Thank you very much.
You are welcome. I agree with you. Please don’t call me *Sir*. I am only a fan of you :). You are always come with new themes and your writing style is also impressive.
Wishing you all the best. Hoping for the next from you soon.
കേരളം വിട്ടു നിന്ന് പ്രൊഫഷണൽ വിദ്യ അഭ്യസിച്ച കാലങ്ങളിലെ സ്ഥിരം സ്വപ്‍നം ആയിരുന്നു ഇങ്ങനെ ഒരു ബസ് യാത്ര… ഇനിയും നടക്കാത്ത ആ സ്വപ്നത്തിനു ഇപ്പോളും മനസ്സിൽ കൗമരത്തിന്റെ നിറമാണ് കേട്ടോ…ആകെ മൊത്തത്തിൽ സപ്ത വർണ്ണങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു മാരിവില്ല് തന്നെ തന്റെ ഗ്രീഷ്മത്തിലെ മഴവില്ലു… ഇനിയും ഇങ്ങനത്തെ വർണ്ണ പ്രപഞ്ചം ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ തുറക്കുന്നതും കാത്തു
ആരാധനയോടെ
ഒരു ആരാധകൻ…
കോളേജ് കാലത്ത് മിക്ക പ്രണയിനികള്‍ക്കും പറയാനുണ്ടാവില്ലേ കിച്ചൂ ഇത് പോലെ ചില യാത്രകള്‍? ഇപ്പോള്‍ കാമ്പസ് മിക്കവാറും പ്രണയ രഹിതങ്ങളാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു.ഓരോ പ്രണയവും പടിയിറങ്ങുന്നു. രാഷ്ട്രീയം, ക്രിയാത്മകമായ നിഷേധം അങ്ങനെ…
മാലാഖമാരേയും കൊണ്ട് കിച്ചു കൂട്ടിനുണ്ടെങ്കില്‍ ഞാനും വരും വീണ്ടും, പുതിയ കഥയുമായി.
പിന്നെ കഥയിലേക്ക് വരികയാണേൽ ആദ്യഭാഗങ്ങളിൽ ഒരു കോർപറേറ്റ് ഓഫീസിലെ കൊച്ചമ്മമാരുടെയും കൊച്ചാപ്പന്മാരുടെയും മാന്യതയിൽ പൊതിഞ്ഞ കാപട്യത്തിന്റെയും കാമത്തിന്റെയും നിറങ്ങൾ ആയിരുന്നെങ്കിൽ അവസാന ഭാഗത്തിന് പരസ്പരം ഇല്ലാത്ത സ്നേഹം ഉണ്ടെന്നു നടിച്ചു പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചു വഞ്ചിച്ചു സ്വന്തം കാമമടക്കാൻ അന്യ സ്ത്രീ പുരുഷന്മാരെ തേടുന്ന ഇന്നത്തെ കാലത്തിന്റെ മാതൃകാ ദമ്പതിമാരുടെ കാപട്യത്തിന്റെ നിറമായിരുന്നു
കിച്ചുവിന്‍റെ നിരീക്ഷണത്തിലെ സത്യം ഏതാണ്ട് എസ്റ്റാബ്ലീഷ്ഡ് ആയിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇപ്പോള്‍. പണ്ട് വലിയ ബിസിനെസ് ഫേംസ് ഒക്കെയാണ് അവയുടെ ഇടങ്ങള്‍ എങ്കില്‍, ഇപ്പോള്‍ സ്കൂള്‍, കോളേജ് പോലെയുള്ള തൊഴിലിടങ്ങളും അപവാദമല്ല.
നല്ല നിരീക്ഷണത്തിന് ഒരു പാട് നന്ദി.
തെറ്റോ? രാമേട്ടന്‍ പറഞ്ഞത് നൂറു ശതമാനം ശരിയാണ്. എന്റെ കഥകള്‍ പൊതുവേ വായനക്കാര്‍ ഇഷ്ടപ്പെടാറില്ല. മറ്റു എഴുത്തുകാരുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഭാഷയുടെ കാര്യത്തില്‍, തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വിഷയത്തിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍, അവതരണ രീതിയുടെ കാര്യത്തില്‍ എല്ലാ അങ്ങനെയാണ്. എന്റെ ആദ്യ കഥകള്‍ മുതല്‍ അതാണ് അവസ്ഥ. അതില്‍ ഭയങ്കര വിഷമവും ഉണ്ട്. പിന്നെ സൈറ്റില്‍ പേര് വരുന്നു. അതാണ് ആകെ ഒരു ആശ്വാസം.
അങ്ങനെ പറയരുത്. കാരണം രണ്ട് പേജ് എഴുതിയ കഥയ്ക്ക് പോലും ചിലപ്പൊ ഈ കഥയെഴുതിയ സ്മിതയുടെ ശിശിരപുഷ്പത്തിന്റേതിനേക്കാൾ ലൈക്ക് കാണാറുണ്ട്. പക്ഷേ വായിച്ചു നോക്കുമ്പോഴറിയാം അതിലൊന്നും ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്ന്. തലക്കെട്ട് മാത്രം വായിച്ച് ലൈക് ചെയ്ത് പോന്നവരുണ്ട്.
ഞാനൊരു മൂന്നാല് മാസങ്ങൾക്കുമുമ്പ് വായിച്ച കഥയുണ്ട്. മൂന്ന് പേജ്. എണ്ണൂറ് ലൈക്ക്. ശരാശരി നിലവാരത്തിലും താഴെയുള്ള കഥ. വ്യൂവ്സും കുറവ്.
Chechyse njn kathakal kore vaychitund cmnt first idunath chechide kathak aanu chechide ela kathakum cmnt idathath ishtavatha karanam alla chechide kathak ulla oru cmnt varnich idan ariyatha karanam aanu ela kathakalum superanu ithum porichu adipoli aay
താങ്ക്യൂ അക്രൂസേ…
അക്രൂസ് പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് അതൊക്കെ കേട്ട് കേട്ട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി.
കഥകളെഴുതുന്നു.
മറ്റുകഥകൾ വായിക്കുന്നു.
അവയ്ക്ക് കമന്റിടുന്നു.
ഒപ്പം അഭിപ്രായങ്ങളിൽ കൊച്ചുവർത്തമാനവും.
വ്യക്തിജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കുകൾ കൂട്ടാതിരുന്നാൽപോലും ഇത് ഈ സൈറ്റിൽ മാത്രം നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ. സത്യത്തിൽ ഇങ്ങള് ആരാ…
Fastest Woman Alive!
ഒലിവര്‍ റാണി…
അമാനുഷ പദവിതന്നത് ഇഷ്ടമായി. മറ്റു വിനോദമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളില്‍ താല്പ്പര്യമില്ലാതതാവാം ഇതൊക്കെ സംഭവിക്കാന്‍ കാരണം. ഞാന്‍….എന്താ പറയ്യാ ഒരു കമ്പികുട്ടന്‍ സൈറ്റ് ജങ്കിയാണ്. സ്റ്റോറി ബഫ്. എഴുത്തിലും വായനയിലും. താഴെ രാമേട്ടന്‍ പറഞ്ഞപോലെ ലൈക് ചെയ്യുന്നവര്‍ കുറവാണെങ്കിലും തൊലിക്കട്ടി അപാരമായതിനാല്‍ പിന്നെയും എഴുതുന്നു.
മന്ദന്‍രാജാ എന്ന, ബഹുമാനം, വിസ്മയം, ആരാധന, സ്നേഹം ഒക്കെക്കലര്‍ത്തി ഞാന്‍ വിളിക്കുന്ന രാജാ…
വ്യക്തിത്വമുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ മാത്രമേ സൃഷ്ടിക്കൂ എന്ന് വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥം തൊട്ട് എഴുതുന്ന ഒരാള്‍ എന്റെ കഥാപാത്രങ്ങളെ “മിഴിവുറ്റത്‌” എന്ന നാമവിശേഷണമുപയോഗിച്ച് മാമ്മോദീസാ മുക്കിയിരിക്കുന്നു. യോഹന്നാന്‍ യേശുവിനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് പോലെ “അവന്റെ ചെരിപ്പിന്‍റെ വാറഴിക്കാന്‍ എനിക്ക് യോഗ്യതയില്ല”
യോഹന്നാനേപ്പോലെ ഞാന്‍ രാജാ താങ്കളോടും പറയുന്നു.
ഇല്ല …. എന്റെ എല്ലാ പ്രതികാരങ്ങളും സൌമ്യമാണ്. കഥയില്‍, വയലിനില്‍, കാമുകനില്‍, ജീവിതത്തില്‍.
ഫര്‍ഹാന്‍ അറിയാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. അവന്‍ എപ്പോഴും ലബനോണിലേ സുഗന്ധവര്‍ഗ്ഗമായി അവന്റെ ശൂലോംകാരത്തിയുടെ പ്രണയത്തില്‍ നില്‍ക്കട്ടെ…
പിന്നെ…സ്നേഹം എല്ലാത്തിനും.
എന്തുകൊണ്ടാണ് വിശദമായ കളികളൊന്നുമില്ലാഞ്ഞത്‌ എന്നു ചോദിക്കുന്നില്ല. കർമ്മഫലമാണോ ഈ കഥയിലെ ഒരു തീം?
കഥയിലേക്ക് വന്നാൽ ബസ്സിൽ വെച്ചുള്ള സീനുകൾ ഇഷ്ടമായി. പെട്ടെന്ന്‌ ലെബനോണിലെത്തിയപ്പോൾ ഇത്തിരി അന്ധാളിച്ചു. ഈ കഥ ഇവിടെ കഴിഞ്ഞോ? രണ്ടുഭാഗങ്ങളെങ്കിലും വേണ്ടിയിരുന്നോ എന്നൊരു തോന്നൽ.
സിമോണ ഐത്ര ഭീകരിയാണെന്നറിഞ്ഞില്ല.?
ഋഷി ചോദിക്കാതെ വിട്ട ചോദ്യം എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു. അങ്ങനെ തീം ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല. ഈയിടെ ബാര്‍ത്ത് എന്ന ഒരു സുഹൃത്തിനെ ഓര്‍ത്തു. അവന്റെ ജീവിതം ഓര്‍ത്തു. അവന്റെ മരണവും ഓര്‍ത്തു. അപ്പോള്‍ എഴുതി. ഇതിലെ ഫര്‍ഹാനിലും ഫവ്വാസിലും അവന്‍ ഉണ്ട്. അവന്‍ ലബനോണില്‍ താമസിക്കാന്‍ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ആ പ്രദേശം കഥയില്‍ വരുത്തി.
പിന്നെ…
സിമോണ ഒരു ഭീകരജീവിയല്ല…!!
ചിലതിനു എങ്ങനെ കമന്റണം എന്ന് അറിയില്ല.
അവന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഉപവാസം %#-@&&-
ചിന്ത മുഴുവൻ ഫർഹാൻ എങ്ങനെ കൃത്യമായി സംഗീതയുടെ അടുത്തെത്തി എന്നുള്ളതാണ്. ദൈവത്തിന്റെ വികൃതി.
ഒരു സ്റ്റോറിക്ക്‌ സ്കോപ്പ് സംഗീതക്ക് കിട്ടിയോ ആവോ…
സിമോണ സാഗറുമായുള്ള സീനുകൾ കൊള്ളാം ?.
ക്ളൈമാക്സ് കൊള്ളാം. ഒരിറ്റു കുറ്റബോധം കാണരുത് അല്ലോ ഓരോന്ന് ചെയ്യുമ്പോൾ. അത് ദൈവം തന്നെ മനസ്സിൽ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ചാറ്റിങ്ങിനു !
ലാസ്റ്റ് സപ്പർ ?
മാച്ചോ…
ഹഹഹ ..ഒടുക്കത്തെ ഉപവാസം. പിന്നെ പെര്‍സെന്‍റ്റ്, ഹാഷ്, അറ്റ്‌, ആന്‍ഡ് ആന്‍ഡ്…
പടച്ച തമ്പുരാന്‍ ചില നീതികള്‍ നിവര്‍ത്തിക്കാന്‍ എന്‍ സി സര്‍ക്കാരിനേക്കാള്‍ വലിയ മാജിക് കാണിക്കും. ഹൈപ്പര്‍ കോയിന്‍സിഡന്‍റ്റലായി….
സ്വയം ഒരു സ്റ്റോറിയായി പരിണമിക്കുന്നു, സംഗീത.
സിമോണയുടെ വാളില്‍ ഇതുപോലെ സീനുകള്‍ എത്രവേണമെങ്കിലും. മഹാവാക്യങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അവള്‍ ഇതുപോലെ കുറെ സീനുകള്‍ നിറച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ട്.
കാമത്തില്‍ പ്രണയമുണ്ടെങ്കില്‍, ഹൃദയം പകുത്ത് നല്‍കാനുള്ള സ്നേഹവായ്പ്പ് പരസ്പ്പരം ഉണ്ടെങ്കില്‍ ആരെയും കുറ്റബോധമില്ലാതെ കാമിക്കാമെന്നത് എന്റെ സ്വകാര്യ ചിന്ത.[ഹൌ ഡേര്‍റ്റി എന്ന് മുകളില്‍ നിന്നും താഴെ നിന്നും വശങ്ങളില്‍ നിന്നും അശരീരികള്‍…]
ലാസ്റ്റ് സപ്പര്‍….
അതാണ് തോന്നെണ്ടിയിരുന്നത്.
മാച്ചോയ്ക്ക് അത് തോന്നി. കഥകളെ സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് അത് തൊന്നും.
ഫസ്റ്റ് കമെന്റും ലൈകും എന്റെ വക ബാക്കി വായിച്ചിട്ടു വന്നിട്ട്…
ഓക്കേ ..ഓക്കേ…ബാക്കി വായിച്ചിട്ട്‌ മതി…
സ്മിതാ ഞാൻ ഈ കഥയെഴുതിയ കൈക്കു ഒരു മുത്തം തരട്ടെ…
ഈ ഒരു സൈറ്റിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതുന്ന സ്ത്രീ എഴുത്തുകാർ ഇല്ല എന്ന് തന്നെ നിസ്സംശയം പറയാം…
ചിലപ്പോളൊക്കെ എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരൽപം ആരാധനയൊക്കെ തോന്നിപ്പോകുന്നു കേട്ടോ…ആരധകരുടെ കുറെയേറെ വിശേഷ പട്ടങ്ങൾ princess with magical words, സുൽത്താന… തുടങ്ങി ഇതിനകം തന്നെ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞു എങ്കിലും ഇതിലും പുതിയ ഒരു വിശേഷണം കൂടെ Fastest Woman Alive!.. അപ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് പറയാൻ..?
എന്ത് പറഞ്ഞാലും കുറഞ്ഞു പോകും എന്ന ഒരു കോംപ്ലക്സ് കാരണം ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല എങ്കിലും ഒരിക്കൽ കൂടെ കഥകളുടെ ഈ രഞ്ജിക്കു എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ അഭിനന്ദനങ്ങൾ…
കിച്ചൂ….
കുറെ മാലാഖമാരെയും കൊണ്ടാണ് കിച്ചു അവസാനമായി വന്നത്. ആ മാലാഖമാര്‍ ഇപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പില്‍ ചിറകു വിരിച്ച് പറക്കുന്നുണ്ട്. ഓര്‍മ്മയുടെ ആകാശത്ത്. രാജയുടെ പാദസരം വായിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് ഞാന്‍ കിച്ചുവിന്‍റെ കമന്റ്റ് കാണുന്നത്. സാധാരണ രാജയുടെ കഥകള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍ മറ്റെന്ത് സംഭവിച്ചാലും ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ലാതതാണ്.കിച്ചുവിന്‍റെ പേര് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആ വാക്കുകള്‍ വായിക്കാന്‍ ഓടിവരികയായിരുന്നു. അത്രമേല്‍ മാലാഖമാര്‍ എന്നെ പുഞ്ചിരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.
കഥ കിച്ചു ഇഷ്ടപ്പെട്ടതില്‍ സന്തോഷം.
പുതിയ മാലാഖമാര്‍ക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
എന്റെ കമെന്റ് മുഴുവൻ വന്നില്ല…☹️☹️
ഇപ്പോള്‍ വന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു, നോക്കിക്കേ….
തന്റെ പേരും തന്റെ എഴുത്തുകാരിയെയും കടമെടുത്തു ഞാൻ ഒരു കഥ എഴുതിക്കോട്ടെ..?