ഹരി : അത് കുഴപ്പം ഇല്ലടാ… നമുക്ക് പോവാം… അസ്മ ഇല്ലേ??
ആദിൽ : അവൾ ഉണ്ട്…
ഹരി : എന്നാ റെഡി ആയിക്കോ, സാറ്റർഡേ നമ്മൾ പോവുന്നു..
ആദിൽ : റെഡി ഹരിയേട്ടാ…
ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യ്തു… ഹരി ദിവസങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി… സമയം കിട്ടുമ്പോൾ ഒക്കെ നജ്മയെ വിളിക്കാൻ അവന് മറന്നില്ല..
അങ്ങനെ വെള്ളിയാഴ്ച രാത്രി ആയി, ഹരി നേരെ വണ്ടിയും എടുത്ത് വയനാട്ടിലെ ഫാം ഹൌസിലേക് വിട്ടു… രാത്രി നജ്മയെ വിളിച്ചു നാളത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു..
രാവിലെ 8 മണി ആവുമ്പളേക്കും അസ്മയും, ആദിലും റെഡി ആയി നിന്നും… പുറത്തിറങ്ങുമ്പോളേക്കും ഹരിയുടെ വണ്ടി ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്നു… വണ്ടി വീടിന്റെ മുൻപിൽ എത്തി…
ഹരി : ഹാ ഹാ, രണ്ടുപേരും റെഡി ആയലോ… എന്നാ നമുക്ക് വിട്ടാലോ…
അസ്മ : വാ … ഹരിയേട്ടാ… പോവാം…
രണ്ടുപേരും ഓടി വണ്ടിയിൽ കയറി…
ഹരി വാതിൽക്കൽ ചാരി നിന്ന നജ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി…
അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക് നോക്കി, രാത്രി നടക്കാൻ പോവുന്ന അംഗത്തിന്റെ തെയ്യാറെടുപ് രണ്ട് കണ്ണിലും കാണാമായിരുന്നു..
ഹരി : ഒന്ന് കൂടി നെയ് വെച്ചലോ പൂറി…
നജ്മ : നെയ് ഉരുക്കാൻ ആൾ ഉണ്ടാലോ..
ഹരി അവളുടെ വയർ പിടിച് ഒന്ന് ഉടച്ചു, അവൾ അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി..
നജ്മ : ശി… പിള്ളേർ കാണും…
ഹരി : എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ…
നജ്മ : ഹ്മ്മ്..പോയിട്ട് വാ…
ഹരി നടന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറി… വണ്ടി ഗേറ്റിന്റെ പുറത്തേക് മറയുവോളം നജ്മ നോക്കി നിന്നു… പാട്ടും കൂതും മേളവുമായി വണ്ടി നീലഗിരി കുന്ന് കയറി… കറങ്ങി കറങ്ങി ഉച്ച ആയതറിഞ്ഞില്ല.. അടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിൽ കയറി ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ചു, വീണ്ടും ഇറങ്ങി…. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അസ്മ പാട്ടിന്റെ വൊള്ളിയം കുറച്ചു… അവൾ സെൻട്രൽ സീറ്റിലും ആദിൽ മുൻ സീറ്റിലും ആയിരുന്നു…
നല്ലൊരു പ്രണയകഥ ആക്കാമായിരുന്നു സ്നേഹസീമ പോലെ, അതിനിടയിൽ ഇൻകെസ്റ്റും കൂട്ടകളിയും കൊണ്ടു വന്ന് നശിപ്പിച്ചു, ഇത് അവൻ സ്വപ്നം കണ്ടതാണെന്ന് വരുത്തി അടുത്ത ഭാഗം എഴുതിക്കൂടെ
ലൈംഗിക സുഖത്തിനും വേണ്ടി കുട്ടികളെ ഉല്പാദിപ്പിച്ചു അനാഥാലയത്തിൽ ഏൽപ്പിക്കുന്നത് നല്ല പ്രവണതയല്ല. കഥക്ക് ഹരം കിട്ടാൻ വേണ്ടിയായിരിക്കും ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കം നടത്തിയത്.
മഹാരാഷ്ട്രയിൽ പോയി അമ്മയും മകളും പ്രസവിച്ച ശേഷമുള്ള വിശേഷങ്ങളും അതിനിടയിൽ ജമാലിക്ക നാട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഇവരെ കാണാഞ്ഞ് അസ്വസ്ഥനാകുന്നതും താൻ ഹരിയാൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടുവെന്നും ഭാര്യയും മക്കളും അതിന് കൂട്ട് നിന്നു എന്നുള്ള വസ്തുത മനസ്സിലാക്കുന്നതും തുടർന്നുണ്ടാകുന്ന രംഗങ്ങളും അവതരിപ്പിച്ചാൽ നന്നായിരുന്നു.
ഒരു വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിലെ ആഗ്രഹം മാത്രം.
First part theme looked good and had lot of expectations but the second part was hopeless, I thought the writer could have done better and more justice to the story – mother and daughter pregnancy…orphanage… An unimaginable fantasy.
This is what I felt,maybe others liked it.
തുടരൂ plss
Please oru tail end ezhuthu bro
Ayyo nirthi pokalle
കഥ കൊള്ളാം, കളി ഒരു വകക്ക് കൊള്ളില്ല