ഹരി : ഇല്ല പൊന്നെ, ഈ നെയ്‌ പീസ് നെ ഞാൻ വിടുവോ…
നജ്മ : നെയ്‌ ഒക്കെ നീയും മോനും കൂടി ഊറ്റി എടുത്തില്ലേ…
ഹരി : അത് ഇനിയും നെയ്‌ നിറക്കാലോ…
നജ്മ : പറയാൻ എന്ത് എളുപ്പം…
ഹരി : ടീ… തെവിടിശി….. ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ..
നജ്മ : ഹ്മ്മ്… ചോദിക്…
ഹരി : ജമാൽ ഇനി രണ്ട് വർഷത്തേക്ക് വരില്ലലോ..
നജ്മ : ഇല്ല…
ഹരി : നിന്നെ ഒന്ന് കൂടി പ്രസവിപ്പിച്ചാലോ??
നജ്മ : പോടാ… പട്ടി…. ഈ 45 ആം വയസിലോ… എന്നിട്ട് ആ കുഞ്നെ നീ നോക്കുമോ??
ഹരി : കുഞ്ന്റെ കാര്യം വിട്… മഹാരാഷ്ട്രയിലെ എന്റെ ഫാമിന്റെ അടുത്ത് ഒരു ഹോസ്പിറ്റൽ ഉണ്ട്, പിഴചു പ്രസവിക്കുന്ന കേസുകൾ മാത്രം എടുക്കുന്നത്… കുഞ്ഞുങ്ങളെ വേണ്ടാത്തവർക് അപ്പോ തന്നെ അവരുടെ കോൺവെന്റിലേക് കൊടുകാം..അവർ വളർത്തിക്കോളും….
നജ്മ : കേട്ടിട്ട് തന്നെ പേടിയാവുന്നു…
ഹരി : എന്തിനാടി പൂറി നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നത്… ഒന്ന് പെറണം, അത്രല്ലേ ഉള്ളു… എടി… ഇപ്പോ വയസ് 45 ആയില്ലേ, ഇനി ഒരു 3,4 വർഷം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ നിന്റെ ചോർച്ച നില്കും.. പിന്നെ നിനക്ക് പ്രസവിക്കാൻ പറ്റില്ല…
ഒന്ന് സമ്മതികേടി…. നിന്നെ കറക്കാൻ ഉള്ള കൊതി കൊണ്ടല്ലേ… നല്ല ജേഴ്സി പശു അല്ലെ നീ… ഉഫ്… ആ ആക്കിടിന്ന് പാൽ കറക്കുമ്പോ കിട്ടുന്ന സുഖം… ആലോജിക്കാൻ പോലും വയ്യ… കുഞ്ഞിനോട് ഒരു കമ്മിറ്റ് മെന്റും വേണ്ട, പ്രസവിക്കുന്നു… അവർക്ക് കൊടുക്കുന്നു… തിരിച്ചു വരുന്നു…
നജ്മ : എന്നാലും….
ഹരി : എന്താടി….. ജമാൽ ഇനി രണ്ട് വർഷത്തേക്ക് ഇല്ല, അപ്ളേക്കും നിന്റെ കറവ വറ്റും… പിന്നെന്താ….
നജ്മ : വേണോ ടാ… റിസ്ക് അല്ലെ… മക്കൾ ഒക്കെ അറിയും…
ഹരി : മക്കൾ അറിഞ്ഞാൽ എന്താ… നിന്നെ കാളും വലിയ കാഴപന്മാരാ രണ്ടും… ഞാൻ പറഞ് സമ്മതിപ്പിച്ചോളാമ്…
നല്ലൊരു പ്രണയകഥ ആക്കാമായിരുന്നു സ്നേഹസീമ പോലെ, അതിനിടയിൽ ഇൻകെസ്റ്റും കൂട്ടകളിയും കൊണ്ടു വന്ന് നശിപ്പിച്ചു, ഇത് അവൻ സ്വപ്നം കണ്ടതാണെന്ന് വരുത്തി അടുത്ത ഭാഗം എഴുതിക്കൂടെ
ലൈംഗിക സുഖത്തിനും വേണ്ടി കുട്ടികളെ ഉല്പാദിപ്പിച്ചു അനാഥാലയത്തിൽ ഏൽപ്പിക്കുന്നത് നല്ല പ്രവണതയല്ല. കഥക്ക് ഹരം കിട്ടാൻ വേണ്ടിയായിരിക്കും ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കം നടത്തിയത്.
മഹാരാഷ്ട്രയിൽ പോയി അമ്മയും മകളും പ്രസവിച്ച ശേഷമുള്ള വിശേഷങ്ങളും അതിനിടയിൽ ജമാലിക്ക നാട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഇവരെ കാണാഞ്ഞ് അസ്വസ്ഥനാകുന്നതും താൻ ഹരിയാൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടുവെന്നും ഭാര്യയും മക്കളും അതിന് കൂട്ട് നിന്നു എന്നുള്ള വസ്തുത മനസ്സിലാക്കുന്നതും തുടർന്നുണ്ടാകുന്ന രംഗങ്ങളും അവതരിപ്പിച്ചാൽ നന്നായിരുന്നു.
ഒരു വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിലെ ആഗ്രഹം മാത്രം.
First part theme looked good and had lot of expectations but the second part was hopeless, I thought the writer could have done better and more justice to the story – mother and daughter pregnancy…orphanage… An unimaginable fantasy.
This is what I felt,maybe others liked it.
തുടരൂ plss
Please oru tail end ezhuthu bro
Ayyo nirthi pokalle
കഥ കൊള്ളാം, കളി ഒരു വകക്ക് കൊള്ളില്ല