സന്തോഷത്തോടെ സ്വന്തം ഇരിപ്പടത്തിലേക്ക് ഞാൻ തിരിച്ച് പോകുമ്പോൾ ജോക്കിയിൽ എന്റെ കുട്ടൻ മൂത്ത് കനത്ത് കലഹം തുടങ്ങിയിരുന്നു…
വൈകീട്ട് ഞാൻ ലോസ്ജിൽ എത്തിയത് മുതൽ സാന്ദ്രയുടെ ഫോണിനായി കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…
ക്ഷമയറ്റ് തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഏകദേശം 8 മണി ആയിക്കാണും, സാന്ദ്രയുടെ ഫോൺ എത്തി…
” ഇത് ഞാനാ… സാന്ദ്ര… എങ്ങനാ പ്ലാൻ…?”
” ഞാൻ ഏത് സമയോം റെഡിയാ… സാന്ദ്രയുടെ സൗകര്യം പോലെ…”
” എവിടാ…?”
” ഏറണാകുളത്ത്…”
” അറിയാലോ… കുഴപ്പം പിടിച്ച സ്ഥലോന്നും അല്ലല്ലോ…?”
“അത് ഞാൻ ഗ്യാരന്റി… ഒരു ഈച്ച പോലും അറിയില്ല…. എപ്പോ പോകാം…?”
“നൂൺ മീൽസ് കഴിഞ്ഞ് പോകാം… എനിക്ക് രാവിലെ കുറച്ച് ജോലിയുണ്ട് , പാർലറിൽ… ആട്ടെ… ഉച്ച തിരിഞ്ഞ് എത്ര മണിക്കുള്ള ട്രെയിനാ…?”
” 2.40 ന് ഒരെണ്ണമുണ്ട്… അത് കഴിഞ്ഞാ പിന്നെ 5.10 നേ ഉള്ളൂ… നമുക്ക് 2. 40ന്റെ വണ്ടിക്ക് പോകാം ”
” ശരി… ഞാൻ സ്റ്റേഷനിൽ കാണും… ബാക്കി നേരിൽ.. ”
ഇത്രയും ആയപ്പോൾ എനിക്ക് ജീവൻ തിരിച്ച് കിട്ടിയ പ്രതീതി ആയിരുന്നു…
എങ്ങനെയും ശനിയാഴ്ച ആയി കിട്ടാൻ ഞാൻ മണിക്കൂറുകൾ എണ്ണി കാത്തിരുന്നു..
= = = = = = =
ശനിയാഴ്ച വൈകിയാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്…
സാന്ദ്രയുടെ ആവശ്യാർത്ഥം പോയ ദിവസം തന്നെ മുന്തിയ ഇനം സ്ക്വാച്ച് ഞാൻ കരുതിയിരുന്നു
ഒപ്പം ഒരു ജോഡി ഡ്രസ്സും ബർ മുഡയും…
വെടി വയ്ക്കാൻ ഒരു നൂറ് തവണ പോയതാണെങ്കിലും ഇത് അതിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്ഥമാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി… കാരണം നാളെയും കാണെണ്ട ആളെയല്ലേ… എന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്നെ കാര്യമായി ഒരുങ്ങാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു
നല്ല അവതരണം. കാണാൻ താമസിച്ചു പോയി. Keep it up 🥰
ഹോ ആകാംഷ അടക്കാൻ വയ്യ സൂപ്പർ… 🙏❤️❤️
Nice