ഹരികാണ്ഡം 7 [സീയാൻ രവി] [Climax] 175

ദൈവമേ ആ പെണ്ണിവൻ്റെ പെങ്ങൾ ആയിരുന്നോ… ഞാൻ കേറിപ്പിടിച്ചെന്നാണോ അവൾ ഇവനോടു പറഞ്ഞത്… എന്നാൽ ഇന്നു ഞാൻ ചത്തതു തന്നെ… ബിജു തുടർന്നു പറഞ്ഞു… ഇനി ഇതിനുള്ള പരിഹാരം ഞാൻ തന്നെ പറയാം, നീ അവളെ കെട്ടണം. കെട്ടും, അല്ലേ ഞാൻ കെട്ടിക്കും. സോഫയിൽ കാലുകയറ്റി കുത്തി അവനിത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്നു ഭയന്നെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ഒന്നു ശ്രമിച്ചു. തോളത്തിനിട്ട് ഒരു ചവിട്ടായിരുന്നു ഉത്തരം… നീ ഞാൻ പറയുന്നതു ചെയ്യും… അല്ലേ എല്ലാത്തിനേയും ഞാനീ വീട്ടിലിട്ട് പച്ചക്ക് കത്തിക്കും…

പിന്നെ ബിജു മൂലയിൽ പേടിച്ച രണ്ടു നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിൽ അരയിൽ നിന്നൊരു കത്തി എടുത്ത് വെച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു… ഇവളെയായിരിക്കും ആദ്യം കുത്തിക്കീറുന്നത് ഞാൻ… അതു കണ്ടിട്ട് അമ്മയും അച്ചനും കരച്ചിൽ ആയി… പിന്നെ ബിജു അമ്മയോട് പറഞ്ഞു… കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് അവനെക്കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിക്ക്.. വാക്കിലുറപ്പിക്കാതെ ഞാൻ പോകില്ല ഇന്ന് അതല്ല സമ്മതമല്ലെങ്കിൽ എല്ലാത്തിനേയും പണ്ടാരമടക്കിയിട്ടേ ഞാൻ പോകൂ… അമ്മയെന്നോട് എന്തോ പറയാൻ അടുത്തേക്കു വന്നതും ബിജുവൻ്റെ അനുയായി എഴുന്നേറ്റ് അച്ചനിട്ട് ഒരു ചവിട്ട്, കസേരയോടു കൂടി അച്ചൻ പുറകോട്ടു മറിഞ്ഞു…

സമ്മതിക്കാതെ തരമില്ലെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി… ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവരെ ഇനി ഉപദ്രവിക്കരുത്.. ഞാൻ കെട്ടിക്കോളാം, ബിജു ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിലെ കത്തിയെടുത്ത് മാറ്റി, വീണു കിടന്ന അച്ചനെ വലിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു, പിന്നെ പറഞ്ഞു. അടുത്ത ഞായറാഴ്ച നിശ്ചയം; ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ് കല്യാണം. എല്ലാവർക്കും സമ്മതമാണല്ലോ അല്ലേ… എല്ലാവരും വായ തുറന്ന് പറയണം…