ഹരികാണ്ഡം 7 [സീയാൻ രവി] [Climax] 175

എന്തായാലും സനീഷിനെ അവൻ്റെ നരകത്തിൽ തന്നെ വിട്ട് ഞാൻ രാജേഷിനേയും കൂട്ടി ഇറങ്ങി.. തല പെരുക്കുന്നു.. നേരേ പോയത് ബാറിലേക്കാണ്. ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല.. ബാറിൽ കയറി രണ്ടു നിൽപ്പൻ വോഡ്ക അടിച്ചു… രാജേഷിന് ഒന്നേ കൊടുത്തുള്ളൂ. വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോ ഓവറാക്കരുതല്ലോ.

വോഡ്ക അകത്തു ചെന്നപ്പോൾ തലയുടെ പെരുപ്പു കുറഞ്ഞു.. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ആലോചിക്കാനുള്ള മനസ്സായി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഗ്ലാസ്സും കാലിയാക്കി കാശും കൊടുത്ത് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി. ഇനിയെന്ത്.. സമയം എട്ടു മണിയാകുന്നു. വീട്ടിൽ ചെന്ന് അവരോടെല്ലാം എന്തു പറയും.. ഞാൻ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് സ്കൂട്ടർ ഓടിച്ചു.

വഴിയിൽ ഒരു ഫോൺ ബൂത്ത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അമ്മയെ ഓർമ വന്നത്. ഒന്നു വിളിച്ചാലോ.. എന്തെങ്കിലും വഴി പറയാതിരിക്കില്ല. സൈഡിൽ ഒതുക്കി, ഒന്നു ഫോൺ വിളിക്കണം രാജേഷേ എന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ആദ്യമേ ഒരു സിഗ്ഗററ്റ് വാങ്ങി കത്തിച്ചു.

വോഡ്കയുടെ പുറത്ത് രണ്ടു പുകയെടുത്തപ്പോഴാണ് മനസ്സിൽ ഒരു ഐഡിയ കത്തിയത്.. സനീഷിന് എന്തായാലും ധന്യയെ കെട്ടാൻ പറ്റില്ല. ഇനി അവൾക്കൊരു കല്യാണാലോചന എടുപിടീന്ന് നടക്കാനും പോകുന്നില്ല. മനസ്സിൽ അവളുടെ പ്രതീക്ഷയറ്റ മുഖം തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.. നല്ല കുട്ടിയാണ് അവൾ.. അച്ചനില്ലാത്ത ഒരു കുട്ടിയെ അവൾ പെറ്റുവളർത്തിയാൽ ഇനിയൊരു ഭാവി അവൾക്കുണ്ടാവില്ല അതുവരെ ഇവരെല്ലാം ജീവിച്ചിരുന്നാൽ…

ഞാൻ ചിലതെല്ലാം ആലോചിച്ച് ഉറപ്പിച്ചിട്ടാണ് ഫോൺ ബൂത്തിലേക്ക് കയറിയത്.. വിളിച്ചപ്പോൾ അമ്മയാണ് എടുത്തത്. അമ്മയോട് എനിക്കെന്തും പറയാമായിരുന്നു എന്ന ധൈര്യം ഉള്ളതു കൊണ്ട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു… പക്ഷേ ഒരു തിരുത്തോടെ, സനീഷ് ഞാൻ പറഞ്ഞതിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാനും ധന്യയും പ്രേമത്തിൽ ആയിരുന്നെന്നും ഒരു നിമിഷത്തെ മഠയത്തരത്തിൽ അവൾ ഗർഭിണിയായെന്നുമാണ് ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞത്. അമ്മ ആദ്യം ഒന്നു കരഞ്ഞു. അതിനിടയിൽ അമ്മ കരയുന്നതു കണ്ടാകണം ചേട്ടൻ ഫോൺ വാങ്ങി… ചേട്ടനോടും അതു തന്നെ പറഞ്ഞു. പിന്നെ ചേടത്തിയമ്മയുടെ ഊഴമായി.. ചേടത്തിക്ക് ധന്യ നല്ല കുട്ടിയാണോ എന്നാണ് അറിയേണ്ടിയിരുന്നത്.. നല്ല സ്വഭാവമാണെന്നും പീജി നല്ല മാർക്കോടെ പാസ്സായിട്ടുണ്ടെന്നും എന്നോട് ഭയങ്കര സ്നേഹമാണെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു..