ഹരികാണ്ഡം 7 [സീയാൻ രവി] [Climax] 175

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു… നിന്നെ ഞാൻ കെട്ടിക്കോട്ടെ… നീ സമ്മതിക്കുമോ…. കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാത്തതു കൊണ്ടായിരിക്കണം അവളുടെ മുഖത്ത് ആശ്ചര്യം കലർന്ന സംശയ ഭാവം. നിനക്കു സമ്മതമാണേൽ ഞാൻ നിന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാം.. ഇത് വെറും വാക്കല്ല., ആലോചിച്ചിട്ടു തന്നെയാ… പിന്നെ നിൻ്റെ അവസ്ഥ കണ്ടു സഹതാപിച്ചിട്ടുമല്ല… എനിക്കു നിന്നെ ഇഷ്ടമായതു കൊണ്ടാ… ഒരിക്കലും നിനക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുവുമുണ്ടാവാതെ ഞാൻ പോറ്റിക്കൊള്ളാം…. എനിക്കറിയാം നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന്.. സമ്മതമാണ് എന്നു കേട്ടിട്ടേ ഞാൻ ഈ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കൂ….

ധന്യക്ക് അൽപം ഷോക്കായി എന്നു തോന്നുന്നു.. കുറച്ച് നിമിഷത്തേക്ക് അവളെൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കി ഇരുന്നു… എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു… മാഷ് എന്ത് അറിഞ്ഞോണ്ടാ, എൻ്റെ വയറ്റിൽ വേറൊരുത്തൻ്റെ കഞ്ഞ് വളരുന്നുണ്ട്… മാഷിന് എന്നേക്കാളും യോഗ്യതയുള്ള പെണ്ണിനെ കിട്ടും… എൻ്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് സങ്കടപ്പെട്ട് മാഷിൻ്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ നശിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല… കരച്ചിൽ നിർത്തി അത് പറഞ്ഞ ധന്യയുടെ ശബ്ദത്തിന് കാഠിന്യം ഉണ്ടായിരുന്നു……

ഞാൻ പറഞ്ഞു… ധന്യേ.… യോഗ്യതയുടെ കാര്യം… എന്നെ സ്നേഹിക്കാനും എന്നെ സഹിക്കാനും മാത്രമുള്ള യോഗ്യത മതി ഞാൻ കെട്ടുന്ന പെണ്ണിന്… പിന്നെ വിദ്യാഭ്യാസം എന്ന യോഗ്യത… എൻ്റെ ഒപ്പം പഠിപ്പ് നിനക്കുണ്ട്.. പിന്നെ നിൻ്റെ വയറ്റിൽ വളരുന്നത് എൻ്റെ കുഞ്ഞാണ് ഇനി… നിന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും ഞാൻ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കൊള്ളാം….