ഹരിയുടെ പപ്പ ഒരു കൺട്രിയാ [Krish] 197

“ഓഹ്.. ഈ മനുഷ്യൻ   വൃത്തികേടെ പറയൂ… ഹാ… നല്ല മൂഡ്… !”

ഹരി  അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ ഒന്നും ഒരുക്കാതെ… അരയിൽ കിടന്ന പാമ്പിനെ എടുത്തു  മായയുടെ  പൊത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചു…

ട്രാവൽ  ഏജൻസി  മുഖേന   സ്റ്റേറ്റ്സിൽ   പോകാനുള്ള  തയാറെടുപ്പുകൾ  തകൃതിയിൽ   നടന്നു.

മൂന്നാഴ്ച്ച തികയും മുമ്പ്  യാത്ര  തരപ്പെട്ടു…….

മൂന്നാഴ്ച്ച  നീളുന്ന  മദനോത്സവത്തിന് ഹരിയും മായയും   ഏഴാം കടലിനക്കരെ……

ന്യൂയോർക്, വാഷിംഗ്‌ടൺ,…. അംബര ചുംബികളും  രാക്കാഴ്ച്ചകളും….

ഒരു  ദിവസം ന്യൂയോർക്കിൽ…. ശീതീകരിച്ച ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ…. ഇണ ചേർന്ന ശേഷമുള്ള ആലസ്യത്തിൽ   ഹരിയുടെ കുറ്റിമുടി  മുളച്ചുവരുന്ന മാറിൽ തല ചായ്ച്ചു  തളർന്ന് കിടന്ന  മായ, പ്രിയതമനോട്, ഒരാഗ്രഹം   ചൊല്ലി,

“ഹരി, ഏഴ്  സമുദ്രങ്ങൾ താണ്ടി  നമ്മൾ ഇവിടെ എത്തി… നമുക്കിവിടെ   പരിചയക്കാരായി   ആരുമില്ല, നമ്മെ ആരും അറിയുന്നുമില്ല… അല്ലേ? ”

“അതേ… അതെ… ഒരു  പ്രത്യേക ലോകം !”

“നാട്ടിൽ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി, വീട്ടിൽ  കുനിഞ്ഞു കുപ്പ എടുക്കാത്തവർ… ഇവിടെ  ചക്ക  ചുമന്നും ജീവിക്കും… അല്ലേ?  അതെന്ത്കൊണ്ടാ? ” ഒരു പ്രപഞ്ച സത്യം  വെളിവാക്കുന്ന പോലെ   മായ ചോദിച്ചു..

“ഇവിടെ  നമ്മേ ആരും അറിയില്ല, അവര് കണ്ടാലും നമുക്കെന്താ എന്ന ചിന്ത ” ഹരി   സത്യം പറഞ്ഞു… “ആട്ടെ, ഇതൊക്കെ ഇപ്പോ പറേന്നത്…..? ”

“എനിക്ക്….. ഒരാഗ്രഹം……. !”  വീണ്ടും  മായ മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല

“കാര്യം പറ, മായ… ”

“നമ്മൾ  ഹണി മൂണിനല്ലേ… വന്നത്? ”

“ഇപ്പോ… എന്താ ഒരു  സംശയം? ” ഹരി ചോദിച്ചു.

“ഈ  ഹണി മൂൺ ദിനങ്ങൾ  ആസ്വാദിക്കാൻ  മാത്രമുള്ളതാ… മറ്റൊന്നും ഇപ്പോൾ നമ്മേ അലട്ടുന്നില്ല… ഏത് വിധവും ആസ്വദിക്കുക… ആനന്ദിക്കാനുള്ള എല്ലാ മാർഗവും ആരായുക…. ഉപയോഗിക്കുക… എതിർപ്പുണ്ടോ? ” മായ ചോദിച്ചു.

“എങ്ങും തൊടാതെ ഉള്ള  സംസാരം നിർത്തി, കാര്യം പറ, സസ്പെൻസ് ഇടാതെ… ”

“പറയട്ടെ….? ”

“പറ പെണ്ണേ ”

“നമുക്ക്  രണ്ട് പേർക്കും…. നൂൽ  ബന്ധമില്ലാതെ…. പിറന്ന പടി   നടക്കണമെന്ന്  ഒരാഗ്രഹം… !”  അറച്ചറച്ചു  മായ  തറയിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“കൊള്ളാം… എന്നിട്ട്  ഭ്രാന്താണെന്ന്  പറഞ്ഞു പിടിച്ചു അകത്തിടണം !”

“അതിന്… ഇവിടല്ല… !”  മായ കിടന്ന് ചിണുങ്ങി…