ഞാൻ: ഇതൊക്കെ അയാൾ കാരണം അല്ലേ, അതോണ്ട് കുഴപ്പമില്ല…
ആര്യ: മ്…
ഞാൻ: പിന്നെ… നീ അവിടെ കുറച്ച് മൂത്രം ഒഴിച്ചിക്ക് അത് വേണേൽ പോയി തുടച്ചു കളയ്..
ആര്യ ആശ്ചര്യത്തോടെ
ആര്യ : ഞാനോ….
ഞാൻ : അല്ലാതെ ഞാനോ..?
ആര്യ : നിങൾ എന്തൊക്കെയാ എന്നെക്കൊണ്ട് ചെയ്യിച്ചത്… ഭാഗ്യത്തിന് പാവാട ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…
അതും ഉണ്ടായിട്ട് വലിയ കാര്യമില്ല. കണ്ണേണ്ടതെല്ലാം പുറത്തായിരുന്നു..
ഞാൻ: അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല…
ആര്യ: നിങ്ങൾക്കത് പറയാം..
അവൾ വയർ തടവിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
ഞാൻ: എന്തേ വിശക്കുന്നുണ്ടോ?
ആര്യ: മ്.. രാവിലെ കുടിച്ച ചായയല്ലേ
ഞാൻ: മഹേഷിനെ വിട്ട് ഈ അവസ്ഥയിൽ ഫുഡ് വാങ്ങാൻ പറയാൻ പറ്റില്ല.. നമുക്ക് പോയാലോ..
ആര്യ : അയ്യോ.. ഞാൻ ഇല്ല..
ഞാൻ: അതെന്തേ?
ആര്യ: ആരേലും കാണും..
ഞാൻ : സമയം ഏഴുമണിയായി… ഈ രാത്രി നിന്നെ ആര് കാണാനാ… അതിനു നീ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങണ്ട, നമുക്ക് വാങ്ങിയിട്ട് കാറിൽ വെച്ച് കഴിക്കാം..
ആര്യ : അതിനും നല്ലത് വാങ്ങി വരുന്നതല്ലേ..
ഞാൻ: ഒറ്റക്ക് പോകാൻ എനിക്ക് വയ്യ… നീ ഇവിടെ വിശപ്പും സഹിച്ചിരുന്നോ..
ആര്യ : ഇനി സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല.. ഇവിടെനിന്ന് ഉണ്ടാക്കാനും വയ്യ.. ഞാൻ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങില്ലാട്ടോ, അങ്ങനെ ആണേൽ വരാം… ഇനി അവിടെ എത്തിയിട്ട് മാറ്റി പറയരുത്..
ഞാൻ: ഇല്ല… നീ റെഡിയാക്…
അവൾ അലമാര തുറന്ന് ചുരിദാർ എടുത്ത് ബെഡ്ഡിലേക്ക് ഇട്ടു..
ഞാൻ: എന്തേ സാരി ഉടുക്കുന്നില്ലേ..
ആര്യ : ഇല്ല.. ഇന്ന് ഉടുത്താൽ ശരിയാകില്ല..
അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു..
