ഞാൻ : ഇതെന്താ മഹേഷേ… നീ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ ഇവളോടു…
മഹേഷ് : പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് സർ.. പക്ഷേ അവൾ ഒന്നിനും കൂട്ടാക്കുന്നില്ല…
ഞാൻ : പറ്റില്ലെങ്കിൽ പറഞാൽ പോരെ…
മഹേഷ് : അത് സർ.. ഇവള് സമ്മതിച്ചില്ലേലും എനിക്ക് വേറേ വഴി ഇല്ല..
ഞാൻ : ഞാൻ. ഇതിപ്പോ എന്താക്കും..
അവൻ ആര്യയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…
മഹേഷ് : പ്ലീസ് ആര്യ… ഞാൻ നിന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞതല്ലേ.. നമ്മുടെ സാഹചര്യം നീ ഒന്ന് സഹകരിച്ച് കൊടുക്ക്.. ഇല്ലേൽ നിനക്കറിയാലോ.. നിൻ്റെ ഏട്ടൻ എല്ലാരുടെ മുന്നിലും നാണം കെടും പോരാത്തതിന് ജയിലിലും ആകും.. പ്ലീസ്…
ആര്യ : (ദേഷ്യത്തിൽ) നിങൾ ചെയ്തതിന് ഞാൻ എന്തിന് വേറൊരാൾക്ക് കിടന്നു കൊടുക്കണം..?
മഹേഷ്: നിൻ്റെ ഈ നിലയിലുള്ള ജീവിതത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ എല്ലാം ചെയ്തത്.. പറ്റി പോയി.. നീ ഒന്ന് സമ്മതിക്കി..
ആര്യ : ഇല്ലെന്ന് ആദ്യമേ പറഞ്ഞതല്ലേ…
മഹേഷ് : പ്ലീസ് ആര്യ…
അവൾ ബെഡ്ഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് നിന്നു..
ആര്യ : പറ്റില്ല.. പറ്റില്ല…
മഹേഷ് കൈ നീട്ടി അവളുടെ കവിളത്ത് ഒരു അടി കൊടുത്തു…
അത് കണ്ട് ഞാൻ കണ്ണു ചിമ്മി..
ഞാൻ : മതി മതി ഇനി ഒരു അടിയൊന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ട..
മഹേഷ് : അല്ല സാർ… ഇവളും കാരണമാണ് ഞാൻ ഈ പണിയൊക്കെ ചെയ്തത്.. അവൾക്ക് കാർ ഇല്ലാതെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തു പോവാൻ പറ്റില്ല..
ഇത്രേം വലിയ വീട് ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഉണ്ടാക്കിയത് ഇവളുടെ ആവിശ്യം കൊണ്ടാണ്.. ഇതിനൊക്കെ പണം എങ്ങനെയുണ്ടായെന്ന് ഇവൾ ചിന്തിക്കണ്ടേ…
ഇവൾക്കും ഇതിന് ഉത്തരവാദിത്തം ഉണ്ട്..
മര്യാദക് സർ പറയുന്നത് കേട്ടോണം…
