ഹിതയുടെ കന്നംതിരിവുകൾ 1 [സിമോണ] 252

“അലക്സിന്റെ റിലേറ്റീവ്‌സ് വേറെ ആരും വന്നില്ലേ… ”
ബോസ്സിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ഇച്ചായന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകളും ഉന്തിത്തള്ളി പുറത്തോട്ടു തലയിട്ടു..
വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടച്ചു തുറന്ന് ഇച്ചായൻ ഒന്ന് തല കുടയുന്നു കണ്ടു..
ഡാനിയുടെ മുഖം, അപ്പോഴും ചിരി അടക്കാൻ പറ്റാതെ വക്രിച്ച്, കണ്ണൊക്കെ ചീമ്പിയിരുന്നു..
മനോഹരേട്ടൻ ഒരു കൈ മുൻപിൽ കെട്ടി മറ്റേകൈകൊണ്ടു ചുണ്ടു പൊത്തി ഓച്ഛാനിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്.

“വൺ മിനിറ്റ് സാർ..
ഐ വിൽ കം ബാക്ക്..”
വാഷ്ബേസിന്റെ അടുത്തേക്ക് പായുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ ഇച്ചായൻ വാളുവെക്കാൻ ഓടുകയാണെന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്..
“പണി പാളിയോ??”
മനോഹരേട്ടൻ ആത്മഗതത്തോടെ വേഗം ഇച്ചായന്റെ പിറകെ വിട്ടു..

“ഉണ്ട്.. ഇളയമ്മമാരും പാപ്പന്മാരുമൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്.
ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ…”
ഞാൻ കിട്ടിയതാപ്പിന് അല്പം കൂടി അവനോടടുത്തു നിന്ന് മെല്ലെ പറഞ്ഞു..
എന്റെ മലയാളത്തിലുള്ള മറുപടി കേട്ടതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, ഡാനിയുടെ വശത്തുനിന്ന് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന നനഞ്ഞ പടക്കം ചീറ്റുന്നപോലുള്ള ശബ്ദം നിലച്ചു.

കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ്, മുന്നിലെ ടീപോയിലേക്ക് വെച്ചപ്പോൾ, നെഞ്ചിൽ അഹങ്കാരത്തോടെ ഉയർന്നുനിന്നിരുന്ന എന്റെ സ്തനമുഴുപ്പുകളെ വീണ്ടുമൊന്ന് തുളുമ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അവനരികിലേക്കുചെന്ന് ഞാനെന്റെ ഇടതുവശം അവനഭിമുഖമാക്കി കുനിഞ്ഞു..
തൊട്ടടുത്ത് ചെന്ന് കുനിഞ്ഞ്, ഗ്ലാസ് തിരികെ എടുക്കുമ്പോൾ, പല്ലുവിന് പിറകിൽ മറച്ചുവെച്ചിരുന്ന എന്റെ പെണ്ണഴകുകളെ, മുഴുവനായി, അവന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് ഞാൻ വിരുന്നൂട്ടി..

“ഹിതേടെ ലിപ്സ്റ്റിക്കിന് നല്ല ടേസ്റ്റ്..
ആ ചുണ്ടു തൊട്ടതുകൊണ്ടാവും… ജ്യൂസിനും…”
മറ്റാരെയും കേൾപ്പിക്കാതെ പതിയെ അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനൊന്നു കിടുങ്ങിപ്പോയി..
തല തിരിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ, തന്റെ തൊട്ടുമുന്നിൽ കിടന്നു തുളുമ്പുന്ന എന്റെ വയറിലും, പൊക്കിൾ ചുഴിയിലും വെൽവെറ്റ് ബ്ലൗസിനുള്ളിലെ മുഴുപ്പുകളിലുമായി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു..

“ഹെന്താ??..”