ഹിതയുടെ കന്നംതിരിവുകൾ 1 [സിമോണ] 252

ആന്തലോടെയുള്ള എന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി, ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവൻ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് കണ്ണുകൊണ്ടു ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു..

“അയ്യേ….”
ഗ്ലാസിന്റെ വക്കിൽ പിങ്ക് നിറത്തിൽ എന്റെ ചുണ്ടു പതിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
അപ്പോൾ അതാണ് നേരത്തെ അവൻ ഗ്ലാസ് തിരിച്ചു പിടിച്ചത്…

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ലിപ്സ്റ്റിക്കിൽ പതിഞ്ഞ നിമിഷത്തെ ഓർത്തതും അരക്കെട്ടൊന്ന് ഇറുകിയപ്പോൾ തുടകൾ അറിയാതെ തമ്മിലുരസിപ്പോയി..
അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ, ബ്രായില്ലാത്ത എന്റെ മുലകൾ മെല്ലെയൊന്ന് ആടിത്തുളുമ്പിക്കൊണ്ട് ബ്ലൗസിനകത്തെ, തങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

ഇച്ചായനെ നോക്കിയപ്പോൾ മനോഹരേട്ടനും പുള്ളിക്കാരനും കൂടി വാഷ്ബേസിനരികെനിന്ന് എന്തൊക്കെയോ കുശുകുശുക്കുന്നതു കണ്ടു…

“ഞാൻ അകത്തോട്ടു ചെല്ലട്ടെ…”
അനുവാദം ചോദിക്കുമ്പോഴും, ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ തുളുമ്പുന്ന പെണ്മയിൽ ഇഴഞ്ഞു നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു…
കിച്ചണിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ഡാനി “വൺ മിനിറ്റ് സാർ” ന്നും പറഞ്ഞ് ഇച്ചായനടുത്തേക്കു പോകുന്നത് കണ്ടു..

കിച്ചന്റെ ഡോർ കടക്കും മുൻപ് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ, ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ സമൃദ്ധമായ നിതംബഭാരങ്ങളുടെ ഇളകി ഉലയുന്ന ചലനങ്ങളെ ഉറ്റുനോക്കി ഇരിപ്പുണ്ട്..
നാണം കുതിർന്ന കവിളുകളോടെ ചൂണ്ടുവിരലിന്റെ നഖം കടിച്ച് ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു..
ഇച്ചായനും കൂട്ടരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി, അവനെന്നെ നോക്കി മെല്ലെ കണ്ണിറുക്കി..
കൊതിപ്പിക്കുന്ന ചിരിയോടെ…

കിച്ചണിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ, മനഃപൂർവം എന്റെ ഭാര്യച്ചന്തികളെ അല്പം കൂടുതലിളക്കി, അവനെ ഞാനെന്റെ ഇഷ്ടമറിയിച്ചു…

“അല്ല… ഈ ഇളയമ്മമാർ????”
പെട്ടെന്നെന്റെ നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി..

“എന്റെ മാതാവേ… ബെഡ്‌റൂം???”
നൂറേ നൂറിൽ കിച്ചണിൽ നിന്ന്, ബെഡ്റൂമിലേക്ക് അന്തമില്ലാതെ പായുന്ന എന്നെ കണ്ട്, അവനും അന്തം വിട്ടു പോയിരിക്കണം…..

“വിരലിടാൻ പോവാണെന്നെങ്ങാൻ വിചാരിക്കോ???
ഉള്ളിലിരുന്ന് ബുദ്ധി സ്വയം ചോദിച്ചു…
“ഹേയ്.. ഇങ്ങനെയോ??
ചാൻസില്ല… ചെലപ്പം വയറിളകീട്ടാവും ന്നു കരുതിക്കാണും..”
ബുദ്ധിയുടെ ചോദ്യത്തിന്, മനസ്സ് ഉത്തരം നൽകി.

ബെഡ്‌റൂമിലേക്കുള്ള വാതിലിലെത്തും മുൻപ്, അകത്തുനിന്ന് അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരം കേട്ടതും, നേരത്തെ അരി തിന്നു വയറു നിറയാതെ മനസില്ലാമനസോടെ എന്റെ തലയിൽ പോയി മുട്ടയിടാനിരുന്ന കിളി, പുറത്തേക്ക് ചീറിപ്പറന്നു….

“ഇളയമ്മേ…”