ഹോളിയിൽ ചാലിച്ച നിറക്കൂട്ടുകൾ [പവിത്രൻ] 234

പൂറിൽ വിരലിട്ടു കൊണ്ടുള്ള എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു അവനൊന്നു ഞെട്ടി.

“അപ്പോൾ ഇങ്ങനൊക്കെ സംസാരിക്കാൻ അറിയാല്ലേ.. !”

സുഖത്തിനിടയിൽ വായിൽ നിന്നു വീണ വാക്കുകളെ ഓർത്തു മുഖം ചുവന്നു. പൂറിൽ ഇട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന വിരലുകളെ തട്ടി മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവൻ കാലകത്തി പിടിച്ചു. കുലച്ചു നിന്ന അവന്റെ കുണ്ണയുടെ ഒരറ്റം പൂറിൽ കയറിയപ്പോൾ ഇതുവരെ അടഞ്ഞു കിടന്ന കൺപോളകൾ തുറന്നു. ഇതുവരെ ഇരുട്ട് മൂടിയ കൺ മുന്നിൽ വെള്ളിനക്ഷത്രങ്ങൾ പാഞ്ഞു. അവന്റെ മുഴുപ്പിനെ പോലും ഉൾകൊള്ളാൻ വെമ്പൽ കൊണ്ടു നിന്ന പൂറിന്റെ ഇതളുകളെ പിളർത്തി കൊണ്ടു അവന്റെ കുണ്ണ എന്നിലേയ്ക് താഴ്ന്നു.. ആ സുഖത്തിൽ പോലും കണ്ണടയ്ക്കാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. എന്റെ മുകളിൽ എല്ലാ ഭാരവും ഇറക്കി വച്ചു എന്നെ അനുഭവിക്കുമ്പോളുള്ള അവന്റെ മുഖത്തെ പൂർണത എനിക്ക് കാണാണമായിരുന്നു.

ചെറിയ ചലനങ്ങൾ കൊണ്ട് പോലും എന്റെ ഉള്ളിൽ തീമഴ പെയ്യിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി ഇറങ്ങി.. അതിന്റെ ശബ്ദം ആ മുറിയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിലൂടെ അലയടിച്ചു. പൂറിനുള്ളിലെ വഴുവഴുപ്പ് കൂടുന്നതിനനുസരിച്ചു സപ്തസ്വരങ്ങൾ തീർത്തു. സുഖത്തിന്റെ പല തലങ്ങളിലേക്ക് അവന്റെ കുണ്ണയുടെ ഓരം പറ്റി ഞാൻ നടന്നു. വന്യമായ വേഗതയിൽ ചലിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവന്റെ അരകെട്ടു ഒരു സ്ഫോടനത്തിനായി തയ്യാറെടുത്തു. ചിന്താമണ്ഡലങ്ങളെ കാമം കൊണ്ടു മൂടിയ പുക മറയിൽ വരും വരായ്കകളെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതെ അവന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്നു തെറിച്ച പാൽ ഞാൻ പൂറിനുള്ളില് സ്വീകരിച്ചു. തളർന്നു വീണ അവനെ നെഞ്ചിലേറ്റി കുറച്ചു നേരം ഞാൻ കിടന്നു.

സമയം കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു. ഇനിയും ഈ കിടപ്പ് നല്ലതല്ല. അവനെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും തള്ളി മാറ്റി നിലത്തു കിടന്ന പാന്റിയും പാന്റും വലിച്ചു കയറ്റി..

“പോകുവാണോ..? “

അവന്റെ മുഖത്ത് നിരാശ പടർന്നു.

“ഇപ്പോൾ പോയെ പറ്റു.. “

പറയാൻ തിരഞ്ഞെടുത്ത വാക്കുകളിൽ വീണ്ടും കാണാം എന്ന പ്രതീക്ഷയാണോ ഞാൻ നൽകിയത്. !

പാതിയടഞ്ഞ റൂമിൽ നിന്നും ഇപ്പോൾ അനക്കമൊന്നുമില്ല. വാതിൽ തുറന്നു അകത്തു കടന്നപ്പോളും രണ്ടുപേരും  പിറന്ന പടിയുള്ള കിടപ്പാണ്.

“ഡി എഴുനേൽക്കാൻ.. “

ശ്രേയയെ വിളിച്ചെഴുനേൽപിച്ചപ്പോളും വിശാൽ ഉറക്കത്തിലാണ്.

ഉറക്ക ചടവിൽ നിന്നു കണ്ണ് തുറന്ന അവൾ കൈ കൊണ്ട് പൂർ മറച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു.