ഹോംമേഡ്‌ ലവ് [കൊമ്പൻ] 1434

ഓഫീസിലേക്ക് റെഡിയായതും ചെറിയ ഉറക്കക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നു. ബ്രെക്ഫാസ്റ് കഴിച്ചു അർപ്പിത എന്റെ അടുത്തിരുന്നു സോറി പറഞ്ഞു. ഞാനവൾക്ക് മനസ്സിൽ താങ്ക്‌സും.

അങ്ങനെ ബൈക്കിൽ പോകുന്ന നേരം അമ്മയും ഞാൻ ഞങ്ങൾ ആവേശം മൂത്തു ചെയ്തു കൂട്ടിയതൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഇടവഴയിൽ വെച്ച് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ അമ്മ നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഐപിൽ വാങ്ങിക്കാൻ, പക്ഷെ ശിൽപയുടെ അമ്മ ഷൈലജ അവിടെയാണ് ജോലി ചെയുന്നത് എന്ന കാര്യം മറന്നു പോയിരുന്നു.

അമ്മ ഐപിൽ ചോദിച്ചതും, “ഷൈലജ അതൊന്നു എടുത്തുകൊടുക്കാമോ” എന്ന് കട മുതലാളി ചോദിച്ചതും ഷൈലജ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരെയും കണ്ടു. ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കാശും കൊടുത്തു ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും തടിയൂരി.

പക്ഷെ ഉച്ചയാവുമ്പോ അമ്മ എന്നെ വിളിച്ചു. എന്നെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവർക്ക് മനസിലാകും” എന്ന് പറഞ്ഞു. എനിക്കപ്പോഴാണ് ആശ്വാസം ആയത്, ഒപ്പം ഭർത്താവ് മരിച്ച ഷൈലജയ്ക്ക് ഒരല്പം സ്നേഹം കൊടുക്കാൻ ഞാൻതന്നെ വേണ്ടി വരുമോ എന്ന് ചോദ്യം എന്റെ മനസിലേക്ക് വന്നു.

പതിവുപോലെ തിരികെ വരുന്ന സമയം അമ്മയോട് ഞാൻ എന്നെ ഇത്ര ഇഷ്ടമാകാൻ കാര്യമെന്താണ് ചോദിച്ചു. അമ്മ ചുരിദാർ ആയിരുന്നു ഇട്ടിട്ടിരുന്നത് ഇരു വശത്തേക്കും കാലിട്ടുകൊണ്ട് ബൈക്കിൽ ഇരുന്ന അമ്മയുടെ മാംസ മുലകൾ മുതുകിൽ കുത്തി രസിക്കുന്ന നേരം. ഇളം കാറ്റു ഞങ്ങളെ തഴുകി കടന്നു ചെന്നു.

“ഞാൻ കോളേജ് പഠികുമ്പം ഒരു പയ്യൻ ഉണ്ടാരുന്നു….”

“ഓഹോ അപ്പൊ അങ്ങനെയൊകെ ഉണ്ടല്ലേ!”

“ഛീ പോടാ, അതൊന്നുല്ല കേൾക്ക്!”

“ഉം പറഞ്ഞോ..” അമ്മയെന്റെ കാതിൽ ചുണ്ടമർത്തി.

“അവനെന്നെ ഒരുപാടിഷ്ടമാണെന്നു ആ മൂന്നു വർഷം കൊണ്ട് ഞാനറിഞ്ഞു. എങ്കിലും കക്ഷി നേരിട്ട് പറഞ്ഞില്ല. എനിക്ക് മനസിലായ കാര്യമാണ് ട്ടോ.”

“പിന്നെ എന്തുണ്ടായി!”

“സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവനെ എനിക്കിഷ്ടായിരുന്നു, പിന്നെ അങ്ങനെ അത് പോയി…”

“അതും ഞാനുംതമ്മിലുള്ള ബന്ധം?!”

“നിന്റെ മാട്രിമോണി പ്രൊഫൈൽ കണ്ടതും എന്നോ മറന്നു പോയ അവന്റെ മുഖം മനസിലേക്ക് വന്നു….അപ്പൊ ഞാൻ നിന്റെ പ്രൊഫൈൽ ഡീറ്റൈല് ഒക്കെ നോക്കി. ഇഷ്ടായപ്പോൾ അർപ്പിതയെ കാണിച്ചു.”

“അങ്ങനെയൊരു സംഭവം ഉണ്ടല്ലേ! അപ്പൊ പെണ്ണിന്റെ മനസ്സറിയാൻ പെണ്ണ് തന്നെ വിചാരിക്കണമല്ലേ?!”

“പിന്നല്ലാതെ…” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ബൈക്ക് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി. കിതച്ചു നിന്നു.

അന്ന് രാത്രി ഞാനും അനുരാധയും സോഫയിൽ തൊട്ടു ചേർന്നിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് കോളിംഗ് ബെൽ മുഴങ്ങിയത്,