ഹോംമേഡ്‌ ലവ് [കൊമ്പൻ] 1423

വെച്ച് നീരൊലിപ്പ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഉള്ളിലെ പരവേശം ഞാൻ അമ്മയെ അറിയിക്കാതെ നോക്കിയെങ്കിലും എന്റെ സ്പര്ശനം അമ്മയുടെ മുഖത്തെ ചിരിയെനിക്ക് ധൈര്യം തന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ എന്നെ വഴി തെറ്റിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ഞാൻ തിരികെ ഹാളിൽ വന്നു ടീവി ഓണാക്കുമ്പോ അമ്മ അടുക്കളയിൽ ജോലിയിൽ മുഴുകികൊണ്ടിരുന്നു. അമ്മയുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ചെറുപ്പമാണെന്നു ടീവിയിലെ “ശിശിരകാല മേഘ മിഥുന” എന്നുള്ള പാട്ടിന്റെയൊപ്പം അമ്മയും സ്വയം മറന്നു മൂളിപ്പാട്ട് പാടുമ്പോ ഞാനറിഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും ഞാൻ കുണ്ണ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. എന്തൊരു കമ്പിയടിപ്പികുന്ന ശബ്ദമാണ് എന്റെ അമ്മായിമ്മയ്ക്ക്. കെട്ടിപിടിച്ചു മേലെ കിടന്നു കവിളിൽ രണ്ടും മാറി മാറി മുത്തിയാൽ ഇതേ ശബ്ദത്തിൽ ചിണുങ്ങുമെന്നു ഓർത്തത് എന്റെ ചുണ്ടിൽ ചിരിപടർത്തി.

“അരമണിക്കൂർ കൂടിയാകും” എന്ന് അർപ്പിതയുടെ മെസ്സേജ് എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വന്നതും എന്റെ ഹൃദയം കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ മിടിക്കാനായി തുടങ്ങി. കുറച്ചു മുൻപ് അമ്മയുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും അറിയാൻ കഴിഞ്ഞ സ്ത്രൈണ ഗന്ധം എന്റെ ചോരയോട്ടം കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്. ഇത്രയും പ്രായമായിട്ടും യൗവ്വനം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുഖവും ചോര തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടുകളും എന്നെ ഭ്രാന്തു പിടിപ്പിച്ചതു കൊണ്ടാവണം ഞാൻ വേഗം നടന്നു അടുക്കളയിലെത്തി.

അമ്മയുടെ പിറകിൽ നിന്നും അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചതും, അമ്മയുടെ വിരിച്ചിട്ട മുടിയുടെ സുഗന്ധമെന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചതും ഹാ വല്ലാത്തൊരു തരിപ്പ്. അടുത്ത നിമിഷം അമ്മ ഞെട്ടലോടെ തിരിഞ്ഞുനിന്നു. എന്നെ കണ്ടതും നാണത്തോടെ തലകുനിച്ചു.
ഞാൻ അടുത്തേക്ക് വരുമെന്നവർ പ്രതീക്ഷിച്ചു കാണണം. ആ മുഖത്തിന്റെ ഇനിപ്പ് കാണുമ്പോ വശ്യമാർന്ന നോട്ടത്തിനു ഞാൻ അടിമയായി പോകുന്നതറിഞ്ഞു.

“ശരത്… പ്ലീസ് ഡാ.”

“അവൾ… അവളുടനെ വരും”

“ഇല്ലമ്മേ”

അമ്മയുടെ വിറക്കുന്ന ചുണ്ടുകളുടെ ശോണിമയെ നുകരാൻ വേണ്ടി ഞാൻ എന്റെ ചുണ്ടു അമ്മയുടെ ചുണ്ടിലേക്കമർത്തി.

“ങ്‌ഹും ങ്‌ഹും..” അനുരാധ കിതച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ദേഹത്തെ തള്ളിമാറ്റാൻ നോക്കി. മകൾ കണ്ടാൽ എന്താകുമെന്ന പേടിയാവാം കാരണം. ചുണ്ടുകൾ രണ്ടും അകന്നു മാറി.

“പ്ലീസ്.. അമ്മെ, എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല.”

“ഇതൊക്കെ തെറ്റാ എന്റെ മോനു…” അവരെന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ നോക്കി. പക്ഷെ മനസിലെന്നോടു