ഹൃദയം തിരഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങൾ 1 [സ്പൾബർ] 762

അതെന്തിനാണെന്നും അവൾക്കറിയാം..ഈ നേരത്ത്‌ വിളിക്കണമെങ്കിൽ അതവൻ തന്നെ… പേപ്പട്ടി സേതു..എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവളെപ്പോലെ ശോഭ മൊബൈലിലേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി..എടുക്കാതിരിക്കാനാവില്ല എന്ന് ശോഭക്കറിയാം..എടുക്കുന്നത് വരെ അവൻ വിളിക്കും.. സ്വിച്ചോഫാക്കിയാലും കാര്യമില്ല..തന്റെ വീടും, താൻ കിടക്കുന്ന മുറിവരെ അവനറിയാം.. ചിലപ്പോ ഇന്നലത്തെപ്പോലെ ഈ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ നിന്നാവാം അവൻ വിളിക്കുന്നത്..

മലർന്ന് കിടന്ന് കൊണ്ട് ശോഭ ഫോണെടുത്തു.. അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല..

“”അപ്പോ നീ എന്നോട് മുട്ടാൻ തന്നെ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു..അല്ലേടീ…രാവിലെയും,വൈകുന്നേരവും ഞാനാ ബസിലുണ്ടായിരുന്നു.. നീയെന്നെ പറ്റിച്ചു…?””..

ഫോണെടുത്തതേ അവൻ ചൂടായി..

“”അത്… ഞാൻ… എനിക്ക്…. “..

ശോഭ പതറിപ്പോയി..

“” ഫ്ഭാ… പൊലയാടി മോളേ… സേതുവിനിട്ട് ഒണ്ടാക്കുന്നോടീ പൂറീ… നീയീ ജനലൊന്ന് തുറന്നേ… ഇനി ഫോണിലൂടെയല്ല… നേരിട്ടാ സംസാരം…ഞാനിവിടെ പുറത്തുണ്ട്…””..

ഞെട്ടി വിറച്ച് പോയി ശോഭ… ഇത് കളിയെല്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.. അവൻ ഈ ജനലിന് പുറത്തുണ്ടെന്ന്.. ഈശ്വരാ..ഇവനിതെന്ത് ഭാവിച്ചാ..

“” പ്ലീസ്… നിങ്ങളെന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കരുത്… ഈ രാത്രി ഞാനെന്തായാലും ഈ ജനൽ തുറക്കില്ല… നിങ്ങളിപ്പോ പോകൂ…””..

“”തുറക്കും… നീ ഇപ്പത്തന്നെ തുറക്കും… എനിക്ക് ഫോണിലൂടെ ഇനിയൊന്നും നിന്നോട് സംസാരിക്കാനില്ല… ഞാൻ കട്ടാക്കുകയാ… “..

പറഞ്ഞതും സേതു ഫോൺ കട്ടാക്കി.. ശോഭ വിറങ്ങലിച്ച് നിന്നു.. രാത്രി പന്ത്രണ്ട് മണി നേരത്താണ് ഒരന്യപുരുഷൻ ജനൽ തുറക്കാൻ പറയുന്നത്..ആരെങ്കിലും ഇത് കണ്ടാൽ പിന്നെ മരിച്ചാൽ മതി.. താൻ വിളിച്ച് വരുത്തിയതാണെന്നേ ആരും കരുതൂ..അപ്പുറത്തെ മുറിയിലുറങ്ങുന്ന അഛനുമമ്മയും ഇതറിഞ്ഞാലോ..അവർ രണ്ടാളും മരുന്ന് കഴിച്ച് കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് തൽക്കാലം അറിയില്ലെന്ന് കരുതാം..