ഹൃദയം തിരഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങൾ 1 [സ്പൾബർ] 762

“”നിക്ക്… അടക്കല്ലേ… നീയൊരു തീരുമാനം പറ… ജനല് നീ അടച്ചാ ഈ ഗ്ലാസ് ഞാൻ അടിച്ച് പൊട്ടിക്കും… പിന്നെ, ഒരാവേശത്തിൽ എടുത്ത് ചാടി നീ എന്താന്ന് വെച്ചാ ചെയ്യ് എന്നൊന്നും പറയരുത്… സേതു എന്തേലും ചെയ്താ നീ താങ്ങത്തില്ല…”..

വല്ലാത്തൊരു കുടുക്കിലാണ് താൻ പെട്ടതെന്ന് ശോഭക്കുറപ്പായി..ഇതീന്ന് ഊരിപ്പോകാൻ ഒരു മാർഗവും അവൾ കണ്ടില്ല.. എന്ന് വെച്ച് ഒരു ഗുണ്ടയുടെ ഭീഷണിക്ക് മുന്നിൽ വഴങ്ങാനുമാവില്ല..

“” ഇല്ല… നിങ്ങള് പറഞ്ഞതൊന്നും ചെയ്യാൻ എനിക്കാവില്ല… നാളെ ഞാൻ ബസിൽ ഉണ്ടാവുകയുമില്ല… അതിന് പകരം ചോദിക്കാൻ രാത്രി നിങ്ങളിവിടെ വന്നാ… ഈ മുറിയിൽ എന്റെ ശവം നിങ്ങൾക്ക് കാണാം… പ്ലീസ്… എന്നെ വെറുതെ വിടൂ…ദയവ് ചെയ്ത് നിങ്ങൾ പോകൂ… “..

അവന് കാണാൻ പറ്റില്ലെങ്കിലും തൊഴുകയ്യോടെയാണ് ശോഭ പറഞ്ഞത്..

“” നീ ചത്താലും എനിക്ക് യാതൊരു പ്രശ്നവുമില്ല… പക്ഷേ, നാളെ രാവിലെ ഞാനാ ബസിലുണ്ടാവും… നീയും ഉണ്ടാവും… ഞാൻ നിന്നെ ഊക്കുകയും ചെയ്യും… ഇതിലെന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടായാ… ഇന്ന് ജനലല്ലേ നീ തുറന്നത്… നാളെ നീ നിന്റെ ബെഡ്റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് തരും… എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് എനിക്കറിയാടീ പൂറീ…””..

പുറത്ത് നിന്ന് സേതു ജനൽ പാളി തള്ളിയടച്ചു… ശോഭ വേഗം ജനലിന്റെ കൊളുത്തിട്ടു… പിന്നെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് വീണു..

 ശോഭ അന്നൊരു പോള കണ്ണടച്ചില്ല..അവളൊരു പാട് ചിന്തിച്ചു.. കുറേ കരഞ്ഞു.. നേരം വെളുക്കുവോളം ചിന്തിച്ചിട്ടും ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാൻ അവൾക്കായില്ല..രാവിലെ കരഞ്ഞ് വീർത്തമുഖം അമ്മ കാണാതിരിക്കാനായി മുഖം കൊടുക്കാതെയാണവൾ നടന്നത്.. ഓഫീസിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയിലൊന്നും അവനെ കണ്ടില്ല..വൈകീട്ടും അവൾ നോക്കിയെങ്കിലും കണ്ടില്ല..തനിക്കുള്ള പണി എന്തായിരിക്കുമെന്നറിയാതെ അവളാകെ പേടിച്ചിരിന്നു… രാത്രി ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം മുറിയിൽ കയറിയ ശോഭക്ക് പേടിച്ചിട്ട് മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കാൻ പോലുമായില്ല.. വിറച്ച് കൊണ്ടാണവൾ ആ ജനലിന് നേരെ പോലും നോക്കിയത്..