ഹൃദയം തിരഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങൾ 2 [സ്പൾബർ] 655

“”രണ്ടാഴ്ചയെങ്കിലുമാവും…””..

“” അപ്പോ ഇനിയും ഞാൻ രണ്ടാഴ്ച കാത്തിരിക്കണം… “..

ശോഭ പറഞ്ഞത് പേപ്പട്ടിക്ക് മനസിലായില്ല..

“” എന്തിന്…?””.

അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പേപ്പട്ടി ചോദിച്ചു..

“”അറിയില്ലേ..?..എന്തിനാന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ… ?.. നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് എന്നോട് കാത്തിരിക്കാൻ… ?.. നീ പറഞ്ഞില്ലേ ഒരുങ്ങിയിരിക്കാൻ… ?.

എന്നിട്ട് ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ… “..

കഴപ്പിന്റെ ഭീകര മുഖം കണ്ട് തുടങ്ങിയ ശോഭ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു..

നേരത്തേ ഉണ്ടായ സംശയം ഉറപ്പാണെന്ന് പേപ്പട്ടിക്ക് തോന്നി..ഇവൾക്ക് തന്നെ പേടിയുണ്ട്… പക്ഷേ അതിലുമപ്പുറം,എല്ലാപേടിയും കവച്ച് വെക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഇവൾക്ക് കഴപ്പാണ്.. ഇവളുടെ മുഖഭാവം അത് വിളിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്..അവൾ തന്നോട് പറയുന്നതത്രയും കൊഞ്ചലോടെയാണ്..എന്നിട്ടും തനിക്കത് മനസിലാക്കാനായില്ലല്ലോ… 

“” എന്ത്… ?”..

“” എടാ പേപ്പട്ടീ… എനിക്ക് കഴപ്പാന്ന് നീ പറഞ്ഞില്ലേ… എന്നെ… എന്നെ… നീയെന്നെ…. കുനിച്ച്… നി..ർ…ത്തി… സ്… സ്… സ്… സ്… സ്… സ്… ഹാ… “..

ഇതൊരാശുപത്രി മുറിയാണെന്നും, ഈ കിടക്കുന്നത് ഒരു ഗുണ്ടയാണെന്നും ശോഭ മറന്നിരുന്നു.. അവൾ സീൽക്കാരത്തോടെ അലറി..

ശോഭക്കിനി പിടിച്ച് നിൽക്കാനാവില്ലായിരുന്നു…തന്റെ മനസിലുള്ളത് അവനെ അറിയിക്കാതിരിക്കാനാവില്ലായിരുന്നു..

ശോഭ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എണീറ്റു.. പിന്നെ കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് പേപ്പട്ടിയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു… ശോഭ കാമത്താലും പേപ്പട്ടി വിശ്വസിക്കാനാവാത്തതിനാലും വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..