ശോഭ അവന്റെ കയ്യെടുത്ത് തന്റെ മടിയിൽ വെച്ച് അതിൽ പതിയെ തലോടി.. അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നതല്ലാതെ അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
“” ശോഭേ…””..
ഉടലാകെ വെട്ടിപ്പുളഞ്ഞ് പോയി ശോഭക്ക്.. ഇത് വരെ തെറി മാത്രം വിളിച്ച പേപ്പട്ടി തന്നെ പേര് വിളിച്ചിരിക്കുന്നു…അവൾ പിടക്കുന്ന മിഴികളോടെ അവനെ നോക്കി..
“” പറ… എന്താ ശോഭക്ക് പറ്റിയത്… ?..
ഇപ്പോ നിനക്കെന്നോട് വെറുപ്പില്ലേ..?””..
“” ഇല്ല… “.
പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ശോഭ പറഞ്ഞു..
“” എന്ത് കൊണ്ട്… ?””..
“” അത്… അതെനിക്കറിയില്ല…””..
“” ഞാനെന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമെന്ന പേടിയില്ലേ നിനക്ക്…?””..
“” ഉം…””..
“”പിന്നെന്താ നീ പേടിക്കാത്തത്…?”..
“”നീ… എന്ത് ചെയ്താലും… എനിക്കിഷ്ടാ…””..
“” എടീ… ഞാനൊരു ക്രൂരനാ… ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് നീ താങ്ങില്ല…”…
ചിരിയോടെയാണ് സേതു പറയുന്നത്… ഇത്ര മനോഹരമായി ചിരിക്കാനറിഞ്ഞിട്ടാണല്ലോ ഇവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക പോലും ചെയ്യാത്തതെന്ന് ശോഭക്ക് തോന്നി..
“” അത്ര ക്രൂരനാണെന്നൊന്നും എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല… “..
ശോഭ കുറുകി..
“”ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നിറങ്ങിയാൽ നിന്നെ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ..എന്നിട്ടും നിനക്ക് പ്രശ്നമില്ലാ… ?”…
“ഇല്ല…. “..
“”ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ നിനക്കോർമ്മയുണ്ടോ… ?”..
“” ഉം…””..
“” എന്താ ഞാൻ പറഞ്ഞത്… ?””..
“”അത്… കുനിച്ച്… നിർത്തി… എന്നെ… എന്റെ… പൂ… പൂ… ഉഫ്… ഫ്… ഫ്… ഫ്… ഫ്…. “..
🥵സീൻ 😁🫰🏻💃🏻💃🏻