ഇന്നോവയുടെ പിൻ സീറ്റും അങ്കിളും [സുബിമോൻ] 310

അങ്ങനെ ഫുഡ് കഴിക്കാമെന്ന് വിചാരിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് അമ്മയുടെ ഒരു അമ്മാവൻ വന്ന് പരിചയപ്പെട്ടത്. അമ്മയ്ക്ക് പുള്ളിയെ കണ്ടപ്പോൾ അങ്ങ് സന്തോഷമായി.

പുള്ളി കുറേക്കാലം ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നു, ഭാര്യയും മക്കളും ഇപ്പോൾ വിദേശത്ത് ആണ്. ഒരു പത്തറുപത്തേട്ട് വയസ് കാണും . നല്ലവണ്ണം കറുത്ത, നല്ല തടി ഉള്ള ഒരു ആളാണ് പുള്ളി.

പുള്ളിക്കാരൻ എനിക്കും കൈ തന്ന് എന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് പരിചയപ്പെട്ടു സംസാരിച്ചു. എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ സംസാരിക്കാൻ ഒരു ആള്എങ്കിലും ആയല്ലോ. എത്രനേരം ആണെന്ന് വിചാരിച്ചാണ് മൊബൈലിൽ നോണ്ടിക്കൊണ്ട് നിൽക്കുക.

എന്നോട് എന്തിനാണ് പഠിക്കുന്നത്, എന്തൊക്കെയാണ് ഹോബികൾ, എന്തൊക്കെയാണ് ടൈം പാസുകൾ, എന്തൊക്കെയാണ് ഫ്യൂച്ചർ പ്ലാൻ എന്നൊക്കെ വിശദമായി സംസാരിച്ചു. എനിക്ക് ഇടയ്ക്ക് പുള്ളിയുടെ നോട്ടവും സംസാരവും അല്പം വഷളാണോ എന്ന് പോലും തോന്നിപ്പോയി.

പുള്ളിയുടെ നോട്ടം എന്റെ കവിളിലും ചുണ്ടിലും മാറിലും കുറച്ച് കൂടുതൽ സമയം നിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി. പിന്നെ കല്യാണമണ്ഡപത്തിൽ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും നീങ്ങാൻ നേരത്ത് ‘നീയും വാ’ എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്റെ അരക്കെട്ടിന്റെ സൈഡിൽ കൈകൊണ്ട് പിടിക്കുന്നത് ഇതൊക്കെ എനിക്ക് ചെറിയ uncomfortable ആയി തോന്നി എങ്കിലും ഞാൻ അതിനെ അതിന്റെ വഴിക്ക് വിട്ടു.

ഫുഡ് കഴിക്കാൻ നേരത്തും പുള്ളിക്കാരൻ എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു. എന്റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് രണ്ടാമതും മൂന്നാമതും ചിക്കനും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് മൂന്നാമതും നാലാമതും ഐസ്ക്രീമും പുള്ളിക്കാരൻ തന്നെ സെറ്റ് ചെയ്തു തന്നു. അതോടെ ഞാൻ ഡബിൾ ഹാപ്പി.

ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ അവിടെ ചെലവാക്കിയ സമയത്തിന്റെ 90% പുള്ളിക്കാരന്റെ ഒപ്പം ആയിരുന്നു. അങ്ങേരെ ഒരു മുണ്ടും ഷർട്ടും ആയിരുന്നു.

എന്തെങ്കിലും ആട്ടെ, അവിടുത്തെ വെറുപ്പിക്കുന്ന ബോറടിയിൽ ഒരു കമ്പനി കിട്ടിയതിൽ ഞാൻ വളരെ സന്തുഷ്ടനായി.

അങ്ങനെ എൻഗേജ്മെന്റ് പരിപാടികളും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഒരു മൂന്നുമണി കഴിഞ്ഞു.

അങ്ങനെ വണ്ടി കോയമ്പത്തൂർക്ക് റെഡി. ഒരു ഇന്നോവ ആയിരുന്നു. അമ്മയും മറ്റ് രണ്ടുമൂന്ന് റിലേറ്റീവ്സും നടുക്കിലെ സീറ്റുകളിലും മുന്നിലെ ഡ്രൈവറുടെ അടുത്തുള്ള സീറ്റിലുമായി സെറ്റ് ആയി. അവർക്ക് പിന്നിലേക്ക് കയറാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് കാരണം ഞാൻ ആയിരുന്നു ഏറ്റവും പിറകിലെ സീറ്റിൽ.