ഇൻട്രോവെർട്ട് [Maradona] 239

ചെറിയ കുപ്പി വളകളിട്ട വലംകൈ കൊണ്ട് കഴുത്തിലെയും മുഖത്തെയും വിയർപ്പ് തുടക്കുമ്പോൾ ഒരു സ്വർണ വളയിട്ട ഇടം കൈ സ്റ്റെപ്പിലൂടെ നടക്കാൻ പാകത്തിന് സാരിയിൽ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. സ്റ്റെപ്പിനടുത്ത് എനിക്കരികിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവൾ മുടി എടുത്തു പിന്നിലേക്ക് ഇട്ട് ഒറ്റ നിമിഷത്തേക്ക് എനിക്കായി കണ്ണുകൾ അയച്ചു ഒരു മന്ദസ്മിതത്തോടെ നടന്നു നീങ്ങി. എന്നെ കടന്നതും അവിടുത്തെ കാറ്റ് ഒന്ന് നിശ്ചലം ആയ പോലെ.. അവളുടെ ഗന്ധം എന്നിലേക്ക് വന്നതും അത്‌ അവർക്ക് പിന്നാലെ നടത്തുവാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഓരോ പടി ഇറങ്ങുമ്പോളും ഒരേ താളം തുളുമ്പുന്ന നിതംബവും ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിൽ നഗ്നമായ പുറവും എനിക്കായി കാഴ്ച വിരുന്നായി.
പിന്നീട് എന്നും രാവിലെയും ചിലപ്പോൾ വൈകിട്ടും ഇതാവർത്തിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ താമസിച്ച് എത്തുന്ന അവൾക്കായി ഞാൻ ആദ്യം ആദ്യം സ്റ്റെപ്പുകളിലും പിന്നീട് താഴെ റോഡ് വരെയും ഞാൻ കാത്തു നിൽപ് തുടങ്ങി. വല്ലപോളും മറ്റുള്ളവരോട് സംസാരിക്കാറുള്ള അവൾ എനിക്ക് മാത്രം നിത്യേനെ ഒരു ചിരി മാറ്റി വക്കാൻ മറക്കില്ല. അവൾക്കായുള്ള കാത്തിരിപ്പിനിടയിൽ ആരൊക്കെയോ എന്നോട് വന്നു സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിൽ മിക്കവരും വൈകുന്നേരം നടക്കാൻ ഇറങ്ങുന്നവർ ആയിരുന്നു. എന്നെ ഒരു രീതിയിലും അറിയാത്തവർ ആയതുകൊണ്ട്മാത്രം ഓരോ ദിവസവും അവരോടുള്ള എന്റെ വാക്കുകളുടെ എണ്ണം വർധിക്കുകയും നീണ്ടസംഭാഷണത്തിൽ എത്തുകയും ചെയ്തു.
എന്റെ രാത്രികളിൽ എനിക്കൊപ്പം അടുത്ത മുറിയിലെ ആ സ്ത്രീ എന്റെ സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ എനിക്കൊപ്പം കിടക്കുവാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ആത്മരതിയുടെ ഗോപുരങ്ങൾ കയറാൻ ആരംഭിച്ചപ്പോൾ അതുവരെ അവിടെ താമസിച്ചിരുന്ന ജോലി സ്ഥലത്തേയും മറ്റു സ്ത്രീകളും അവിടെവിട്ടിറങ്ങി. എന്റെ വികാരങ്ങൾക്ക് അവർ അന്യരായി. ജോലി സ്ഥലത്ത് അവരെ വീണ്ടും കാണുമ്പോൾ കഴിഞ്ഞുപോയ രാത്രികളിൽ ഞാൻ എന്റെ മനകോട്ടയിൽ കെട്ടിയാടിയിരുന്ന രതീനാട്യങ്ങളുടെ സ്മരണയിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി ഞാൻ മാറും.
വൈകിട്ടുള്ള അവളെ കാത്തുനിന്ന് തിരികെ അവളുടെ മുറിവരെ അനുഗമിക്കുന്ന എന്റെ ശീലങ്ങൾ