ഇത്ത 7 [Sainu] 1199

ഹാവു ഇപ്പോയാണ് ഒന്ന് സമാധാനമായേ എന്റെ ഇത്ത എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി…

എത്രനേരം അങ്ങിനെ കിടന്നു എന്നറിയാതെ ഞാൻ ഇത്തയെ ബെഡിലേക്ക് ഇറക്കി കിടത്തി.

എഴുന്നേൽക്കാൻ മനസ്സില്ലാത്ത കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ ഇത്ത കുശുമ്പ് കാണിച്ചോണ്ട് ബെഡിൽ കിടന്നു.

ഇത്തയുടെ

നഗ്നമാക്കപ്പെട്ട ശരീരത്തേക്കാളും എനിക്ക് സന്തോഷം നൽകിയത് ഇത്തയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിയുന്ന മനറിസങ്ങൾ ആയിരുന്നു..

അത് കണ്ടു ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..

എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി വീണ്ടും വീണ്ടും ഇത്ത അങ്ങിനെ കാണിച്ചോണ്ടിരുന്നു…

റോസാപൂവിന്റെഴും മുല്ലപ്പൂവിന്റെയും വസന്തം കൊണ്ടും കാഴ്ചകൾ കൊണ്ടും ഞങ്ങളുടെ മനസ്സുകൾ തമ്മിൽ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആഴങ്ങളെ തൊട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു…

മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മേലെ നഗ്നതയോടെ കിടക്കുന്ന എന്റെ സൗന്ദര്യറാണിയെ

കണ്ടു എന്റെ മനസ്സ് കുളിരണിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇരുട്ട് മൂടിയ ഈ രാത്രിയും പ്രതീക്ഷകളുടെ കൂമ്പാരമായ ഇനിയുള്ള രാത്രികളും ഞങ്ങളുടേതായി മാറുമെന്ന സന്തോഷത്തോടെ ഞാനെന്റെ ഇത്തയുടെ മേനിയിലേക്ക് പടർന്നു കയറി..

തന്റെ മേലെ പടർന്നു കയറും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ മുളച്ചു വരുന്ന ചെടിവള്ളികളെ കാത്തിരിക്കാറുള്ള മരങ്ങളെ പോലെ എന്റെ പടർന്നു കയറ്റവും പ്രധീക്ഷിച്ചിരുന്ന ഇത്ത.

ഇത്തയുടെ വെളുത്തു സുന്ദരമായ മേനിയിലേക്ക് എന്നെ വരവേറ്റു.

മുലകണ്ണികൾ എഴുനേറ്റു എന്നെ എത്തിനോക്കുന്ന പോലെ തോന്നി എനിക്ക്..

എന്റെ സകല നിയന്ത്രണവും എന്നിൽ നിന്നാകന്നപോലെ ഞാൻ ഇത്തയുടെ മുലകളിൽ ചുണ്ട് ചേർത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട് അവയെ ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണികൾ മാറിമാറി ഞാൻ ഊമ്പി കൊണ്ടിരുന്നു. ഇത്തയുടെ കുറുകൽ എന്റെ കാതുകളെ പുളകം അണിയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..

മുലകളുടെ മൃതുലത എന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് ഞാനറിഞ്ഞു..

മുലചാലുകൾ കിടയിൽ എന്റെ നാവ് ഇയഞ്ഞു നടന്നു..

അതെല്ലാം കണ്ണടച്ച് പിടിച്ചു ആസ്വദിക്കുന്ന ഇത്തയെ ഞാൻ വിളിച്ചുണർത്തികൊണ്ട് പതുക്കെ ഞാൻ തേനോലിച്ചു കുഴഞ്ഞ പൂറിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.

ഏതുനിമിഷവും എന്റെ നാവ് അതിനുള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കും എന്ന സന്തോഷത്തിൽ എന്റെ സലീനയുടെ സുന്ദരിയായ പൂരിതളുകളെ രണ്ടു വിരൽ കൊണ്ട് അടർത്തി മാറ്റി പിടിച്ചോണ്ടിരുന്നു എന്റെ ഇത്ത..

ഇത്തയുടെ ആ കൊതിച്ചി പൂറിനെ നിരാശയാക്കാതെ ഞാൻ എന്റെ നാക്ക്‌ തേനോലിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കൊതിച്ചി പൂറിലേക്ക് കയറ്റി. ഒരു ഇളക്കത്തോടെ ഇത്ത എന്റെ നാവിനെ വരവേറ്റു.. പൂറെന്ന പെണ്ണിന്റെ വിസ്മയ ചെപ്പിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ എന്റെ നാക്ക് ഓടി വിളയാടി കൊണ്ടിരുന്നു….