ജലവും അഗ്നിയും 9 [Trollan] 334

ഇപ്പൊ ഒരു കാരണം കിട്ടിയപ്പോൾ അത്‌ എടുത്തു കളഞ്ഞു.

പക്ഷേ അതിലും വലുത് കൈയിൽ ഉള്ളപ്പോൾ എന്തിനാ അത്.”

സ്റ്റെല്ലയും ജ്യോതിക യും പിന്നെ മിലിറ്ററി നേഴ്‌സ് നയന യും അവിടെ കത്ത് നില്കുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞങ്ങളെ കണ്ടതോടെ നയന കാർത്തികയോട് ചോദിച്ചു.

“എങ്ങനെയാ മേഡം ഈ സാറിനെ വളച്ചത്.. ഞാൻ ഒക്കെ എന്തോരും നോക്കി എന്നറിയാമോ. പിന്നെ തോറ്റു പിന്മാറി.

സ്റ്റെല്ല മേഡം ഒക്കെ പറഞ്ഞത് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ വിവേക് സാറിനെ മയക്കി കളഞ്ഞു എന്നല്ലോ.”

കാർത്തിക ഒരു പുഞ്ചിരി മുഖത്ത് കൊണ്ട് വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇവനെ എന്റെ കണ്ണുകളെ ആണ് പ്രണയിക്കുന്നെ.”

എന്നിട്ട് കാർത്തി യേ നോക്കി.

കാർത്തി ആണേൽ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ഒന്നേ എനിക്ക് ഈ കണ്ണിലേക്കു നോക്കാൻ കഴിയു. പിന്നെ ഞാൻ ഇവളിൽ അലിഞ്ഞു പോകുകയാണ്.”

സ്റ്റെല്ല അപ്പൊ തന്നെ.

“എന്നാ നമുക്ക് മടങ്ങിയല്ലോ.”

“ശെരി.”

നയന യോട് ഒക്കെ യാത്ര പറഞ്ഞു എനിക്ക് ആവശ്യം ഉള്ളത് ഒക്കെ എടുത്തും.

ഇത്രയും നാൾ കൂടെ ഉള്ളവരെ കെട്ടിപിടിച്ചുഉം അവർക്ക് ആണേൽ വിവേക് നെ പിരിയാൻ കഴിയില്ല എന്ന് കാർത്തിക്കക് മനസിൽ ആയി.

അതിലെ ഒരാൾ വന്നു കാർത്തികയോട് പറഞ്ഞു.

“മേഡം ഞാൻ ഒക്കെ ദേ ഒരു മിഷൻ ന് ഭാഗം ആയി പോകുമ്പോൾ ചങ്ക് ഉറച്ചു നില്കുന്നത് എന്ത് കൊണ്ട് ആണെന്ന് അറിയാമോ.

രണ്ടാമൻ ആയി സാർ അവിടെ എത്തും എന്നുള്ള ഉറപ്പ്‌ കൊണ്ടാണ്.

ആവശ്യം വരുമ്പോൾ സാർ നെ കൈയിൽ നിന്നെ വിട്ടേക്കണം കേട്ടോ.”

എന്ന് പറഞ്ഞപോൾ കാർത്തിക കാർത്തിയെ നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു. ” കാർത്തി മാത്രം അല്ലാ ഇനി ഞാനും ഉണ്ടാക്കും അവന്റെ കൂടെ.”

ശേഷം അവർ അവിടെ നിന്ന് മടങ്ങുമ്പോൾ കാർത്തിക് സങ്കടം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇത്രയും നാൾ എല്ലാം എല്ലാം ആയിരുന്ന പട്ടാള ക്യാമ്പിൽ നിന്ന് യാത്ര ആകുക ആയിരുന്നു.

പിന്നെ ഫ്ലൈറ്റ് കയറി നാട്ടിലേക്ക് ഉള്ള മടക്ക യാത്ര ആയിരുന്നു.