ജനാരോഹകയന്ത്രം [? ? ? ? ?] 387

‘വിമലേ…മഴ നനയല്ലേ..പനി വരും…’
‘മാമ…വായോ….നല്ല രസം..’ ചേച്ചി മാമനെ വിളിച്ചു.
മാമനും പുറത്തേക്ക് ഓടിയപ്പോൾ എനിക്ക് സോഫയിൽ ഇരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല ഞാൻ ഉമ്മറത്തെ തിണ്ണയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

മാമനും ചേച്ചിയും കൂടെ മാനത്തേക്ക് നോക്കി മഴ നനയുന്നു.പൊടുന്നെനെ
ഇടി പൊട്ടിയപ്പോൾ ചേച്ചി മാമനെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നു. മാമനും കെട്ടിപിടിച്ചു.

‘ചേച്ചി..മഴ നനയണ്ട, അമ്മ വന്നാൽ..’
ചേച്ചി അപ്പൊ മാമനെ വിട്ടുകൊണ്ട് എന്നെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി.

ചേച്ചിയും മാമനും മുകളിലെ മുറിയിലേക്ക് ഒന്നിച്ചു കയറി, ഇരുവരും നന്നായി നനഞ്ഞിരുന്നു.

വാതിൽ അവർ അടച്ചു. ആ മരത്തിന്റെ താഴ് ഇടുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു.
ഞാൻ താഴെ സോഫയിൽ തന്നെ ഇരുന്നിട്ടും എനിക്ക് ഇരുപ്പ് ഉറക്കുന്നില്ല.
ഞാൻ മുകളിലേക്ക് ചെന്നു.

ചേച്ചിയുടെ മാമന്റെയും മുറിയുടെ ഉള്ളിൽ എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുമായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ എന്തോ കടിച്ചു വലിക്കുന്ന ശബ്ദം പോലെ….ചേച്ചിയുടെ ഒരു കേഴുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു. ചേച്ചിയുടെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മുളക് കടിക്കുന്ന പോലെയുള്ള ആ ശബ്ദം കൂടിയും കുറഞ്ഞും വന്നു.

മാമൻ മുരളുന്ന ശബ്ദം പിന്നീട് എന്റെ കാതുകളിൽ കിട്ടിയപ്പോൾ മാമനെ ചേച്ചി എന്തോ ചെയുകയാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
മനസ്സിൽ സങ്കല്പിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
കുറച്ചു നേരം കൂടെ ആ ശബ്ദം ഉണ്ടായിരുന്നു.
മാമൻ ഗർജിക്കുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

എനിക്ക് എങ്ങനേയും അത് കാണണം എന്ന കൊതി തോന്നി.
ഞാൻ കാണാതെ ഇരിക്കാൻ ആണല്ലോ വാതിലടച്ചത്.
ഞാൻ കൈകൊണ്ട് വാതിൽ അല്പം തള്ളി തുറന്നപ്പോൾ രണ്ടു വാതിലുകൾ തമ്മിൽ ചെറിയ ഒരു വിടവുണ്ടായി അതിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ…….

ചേച്ചിയുടെ നനഞ്ഞ ബ്ലൗസ് പാതി തുറന്നിരുന്നു. ചേച്ചിയുടെ പിറകു വശം മാത്രമേ എനിക്ക് കാണാൻ കഴിയുമായിരുന്നുള്ളൂ. ഇരുവരും കെട്ടിപിടിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്. മാമന്റെ മുഖം ചേച്ചിയുടെ നെഞ്ചിൽ ഇഴഞ്ഞു നടക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടെ ഉരയ്ക്കുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് വീണ്ടും ട്രൗസറിൽ കനത്തു വരുന്ന പോലെ തോന്നി.