ജസ്‌നയുടെ സൗഹൃദങ്ങൾ 2 [പാത്തു] 248

“ലെഗ്ഗിൻസ് അല്ലെ”

“ആടാ”

“എന്നാ കാല് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഇട്ട് ഇരിക്ക്”

അവൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ഞാൻ കേട്ടു, പിന്നെ കേൾക്കാതെ.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അവിടെനിന്നും സ്കൂളിലേക്ക് പോയി, അറിയുന്ന ആരും കാണാതിരിക്കാൻ ഒരു ഊടുവഴിയൊക്കെ കേറിയാണ് ഞങ്ങൾ പോയത്.

കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഒരു ജംഗ്ഷൻ എത്തിയപ്പോൾ അവൻ എന്നെ വിളിച്ചു

“എന്നാടാ”

“ദേ ഈ മെഡിക്കൽ ഷോപ്പ് കണ്ടോ” വലതുസൈഡിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു

“ആഹ്” ഞാൻ പറഞ്ഞു

“ഇവിടുന്നാ ഞാൻ ആദ്യമൊക്കെ കോണ്ടവും, പിന്നെ ഗുളികയും ഒക്കെ വാങ്ങുന്നെ”

“ആഹാ”

കാര്യം എന്താച്ചാ ഞങ്ങൾ ആദ്യവൊക്കെ കളിക്കുമ്പോ കോണ്ടം ഇടുവാരുന്നു പിന്നെ അവൻ നാലഞ്ചുതവണ എന്റെ അകത്തുകളഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്, അപ്പോ ഗുളിക വാങ്ങണ കാര്യം ആണ് ശരത്ത് പറഞ്ഞത്…

“അവൻ എപ്പോഴും ചോയ്ക്കും പൂറി ഏതാണെന്ന്”

“ആഹാ എന്നിട്ട് നീ എന്ത് പറഞ്ഞു”

“പറയാൻ പറ്റൂല, വല്യ കൊമ്പത്തെ വെടി ആണെന്ന് പറഞ്ഞു”

“ആഹാ, താങ്ക്സ്”

“അതൊന്നും വേണ്ടായേ”

“ആഹ്”

അങ്ങനെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴേക്കും സ്കൂളെത്തിയിരുന്നു.

“നീ ബസിൽ കേറി ജംഗ്ഷൻ വരെ പോ, എന്നിട്ട് ബാക്കി നടക്കാൻ ഉള്ള ദൂരമല്ലേ ഉള്ളു”

“മ്മ്”

“അഹ് സന്ധ്യയായി, പെട്ടെന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് പോ”

“ഓ ഉത്തരവ്” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു