ജീവന്റെ അമൃതവർഷം 4 [ഏകൻ] 156

“ആണോ… അത്രയും സ്നേഹം ഉണ്ട് തന്നോട് വർഷയ്ക്ക്. അതാ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചത്.. ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അടുത്താഴ്ച നമ്മൾ പോകുമ്പോൾ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും.” ജീവേട്ടൻ ചോദിച്ചു.

ഞങ്ങൾ അമ്പലത്തിൽ എത്തി തൊഴുതു ഇറങ്ങി അവിടെയുള്ള തറയിൽ ഇരുന്നു. ജീവേട്ടൻ എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു. ഞാൻ ആ സംസാരം കേട്ടിരുന്നു. എനിക്ക് ജീവേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ തോന്നി.

എന്നെ അറിയുന്ന ഒന്ന് രണ്ടുപേർ വന്നു കുശലം ചോദിച്ചു. പിന്നെ ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു നടന്നു. അപ്പോഴാണ് .. ജീവേട്ടൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞത്.

“നാളെ എന്റെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ ഒരു പാർട്ടി ഉണ്ട്.. നമുക്ക് പോകുമ്പോൾ അവിടെ കയറിയിട്ട് പോകാം..”

ഈ ഫ്രണ്ട്സിനെ പറ്റിയെല്ലാം വർഷ എന്നോട് പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നു. അവരുടെ ഫോട്ടോസും കാണിച്ചു പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നിരുന്നു. അന്ന് കല്യാണത്തിന് പോയപ്പോൾ എടുത്ത ഫോട്ടോ കാണിച്ചു തന്നിട്ട്..

ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ എത്തി .. വർഷ അപ്പോഴും റൂമിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അമ്മ നിർബന്ധിച്ചു കിടത്തിയതായിരിക്കും.. ഇനിയും ബോധം കെട്ട് വീഴുമോ എന്നു പേടിച്ചു. എന്തിനും ഈ പേടി. അച്ഛനും അമ്മയും ഇങ്ങനെ പേടിപ്പിച്ചു പേടിപ്പിച്ചു ആണ് എനിക്ക് കൂടുതൽ ഇങ്ങനെ ആയത്.. കൂടെ കൂട്ടുകാരുടെയും മറ്റും കളിയാക്കലും. അതിന്റെ ഇരയാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ അവളും ഞാൻ കാരണം അനുഭവിക്കുന്നു.

ഞങ്ങൾ നേരെ അവളെ കാണാനാണ് പോയത്. ഞങ്ങളെ കണ്ട ഉടനെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു.

“എഴുനേൽക്കേണ്ട.. കിടന്നോ.. ഇപ്പോൾ അമ്മു പറഞ്ഞിട്ട കാര്യങ്ങൾ അറിയുന്നത്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ തല ചുറ്റി വീഴാമോ… വർഷയ്ക്ക് നല്ല ധൈര്യം ഉണ്ടെന്ന ഞാൻ കരുതിയത്.. സാരമില്ല. വർഷയെ ആരെങ്കിലും കെട്ടികൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ ഈ അമ്മു ബോധം കെട്ട് വീഴുമോ എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം..” ജീവേട്ടൻ പറഞ്ഞു.