ജീവന്റെ അമൃതവർഷം 4 [ഏകൻ] 156

“” ഹലോ വർഷേ… എന്തൊരു ഉറക്കം ആടോ ഇത്.. എഴുനേൽക്ക്. വാ ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ട് നമുക്ക് യാത്ര തുടരാം. എന്താ .. ” ജീവേട്ടൻ പറയുന്നത് കേട്ടാണ് ഞാൻ ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്. അപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ജീവേട്ടനൊപ്പം കാറിൽ യാത്രയിൽ ആണെന്ന കാര്യം ഓർമ്മയിൽ വന്നത്.

ജീവേട്ടൻ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നു. എനിക്ക് ഇറങ്ങാൻ ആയി ഡോർ തുറന്നു തന്നു. എനിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി. ഞാൻ ആ കയ്യിലും പിന്നെ ജീവേട്ടന്റെ മുഖത്തും നോക്കി . പിന്നെ ഞാൻ ആ കൈയിൽ പിടിച്ചു കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.

“ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒരേ യാത്ര നല്ലതല്ല. അതാ ഒന്ന് നിർത്തി ചായ കുടിക്കാം എന്ന് കരുതിയത്. ” ജീവേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ചിരിച്ചു. ജീവേട്ടൻ ഇന്നലെ വഴി ചോദിച്ച അതേ ചായകടയിൽ ആണ് കാർ നിർത്തിയത്. ജീവേട്ടൻ വളരെ പതുക്കെയാണ് കാർ ഓടിച്ചത്. അവിടെ നിന്നും ചായ കുടിച്ചു കുറച്ചു സമയം നടന്നു.

“ജീവേട്ടന് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുന്നില്ലേ? ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“എന്തിന്… ഞാൻ എന്തിനാ വർഷയോട് ദേഷ്യം കാണിക്കുന്നത്. എനിക്ക് എന്തിനാ ദേഷ്യം…. ഒരുകണക്കിന്.. എനിക്ക് വർഷയോട് സ്നേഹമേ ഉള്ളൂ.. ശരിയാണ് ഞാൻ വർഷയുടെ ചേച്ചിയെ ആണ് ആദ്യമായി കാണുന്നതും ഇഷ്ട്ടപെടുന്നതും. എന്നാൽ എനിക്ക് കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയത് വർഷയോടായിരിക്കും വർഷയല്ലേ എപ്പോഴും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്.

ഞാൻ ആദ്യം ഉമ്മ വെച്ചത്. ആദ്യം അറിഞ്ഞതും അനുഭവിച്ചതും എല്ലാം വർഷയെ അല്ലേ… എന്നോട് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചത് എന്റെ കൈപിടിച്ച് നടന്നത്. എന്തിന് ഞാൻ താലി കെട്ടിയതുപോലും വർഷയെ അല്ലേ ,? അങ്ങനെ ഉള്ള വർഷയെ ഞാൻ എങ്ങനെ വെറുക്കും.. എങ്ങനെ എനിക്ക് ദേഷ്യം തോന്നും. ” ജീവേട്ടൻ പറഞ്ഞു.